logotexnia21.blogspot.com Open in urlscan Pro
2607:f8b0:4006:80b::2001  Public Scan

Form analysis
1 forms found in the DOM

https://logotexnia21.blogspot.com/search

<form action="https://logotexnia21.blogspot.com/search" class="gsc-search-box" target="_top">
  <table cellpadding="0" cellspacing="0" class="gsc-search-box">
    <tbody>
      <tr>
        <td class="gsc-input">
          <input autocomplete="off" class="gsc-input" name="q" size="10" title="search" type="text" value="">
        </td>
        <td class="gsc-search-button">
          <input class="gsc-search-button" title="search" type="submit" value="Αναζήτηση">
        </td>
      </tr>
    </tbody>
  </table>
</form>

Text Content

LOGOTEXNIA 21







FERNANDO IWASAKI, ΕΠΙΚΉΔΕΙΑ ΠΡΟΊΚΑ




 
[...]




ΠΗΤΕΡ ΠΑΝ



Κάθε φορά που έχει πανσέληνο κλείνω τα παράθυρα του σπιτιού γιατί ο πατέρας του
Μεντόθα είναι λυκάνθρωπος κι εγώ δεν θέλω να μπει στο δωμάτιο μου. Κανονικά δεν
θα έπρεπε να φοβάμαι γιατί ο μπαμπάς του Σαλαζάρ είναι ο Μπάτμαν και αυτήν την
ώρα θα πρέπει να φυλάει τους δρόμους, όμως κλείνω το παράθυρο μου για σιγουριά
γιατί ο Μερίνο λέει ότι ο μπαμπάς του είναι ο Τζόκερ και ο Τζόκερ την έχει
φυλαγμένη στο μπαμπά του Σαλαζάρ.
  Όλοι οι μπαμπάδες των φίλων μου είναι υπερήρωες ή διάσημοι κακοποιοί εκτός από
τον πατέρα μου που επιμένει να λέει ότι αυτός πουλάει μόνο ασφάλειες και να μην
πιστεύω αυτές τις ανοησίες. Δεν είναι όμως ανοησίες γιατί τις προάλλες ο Γκόμεθ
μου είπε ότι ο μπαμπάς του ήταν ο Ταρζάν και μου έδειξε το μαχαίρι του, όλο
βουτηγμένο σε αίμα λεοπάρδαλης.
  Εμένα θα μου άρεσε ο μπαμπάς μου να ήταν κάποιος, δεν υπάρχει όμως κανένας
ήρωας που να φοράει γραβάτα και καρό σακάκι. Αν ήμουν γιος του Κόναν, του
Skywalker ή του Spiderman, κανένας δεν θα με ξαναχτυπούσε στο διάλειμμα. Γι’
αυτό άρχισα να σκέφτομαι ποιος θα μπορούσε να είναι ο πατέρας μου.
  Μια μέρα τον πήρε ο ύπνος διαβάζοντας την εφημερίδα του και τον είδα φαρδύ
πλατύ στον καναπέ, με τα μουστάκια του σαν αυτά που είχαν οι σωματοφύλακες  και
τα χλωμά του χέρια, λευκά σαν το μάρμαρο του τραπεζιού. Έτρεξα τότε στην κουζίνα
και πήρα το χασαπομάχαιρο που κόβουμε το κρέας. Από το παράθυρο έμπαιναν το φως
του φεγγαριού και τα ουρλιαχτά του μπαμπά του Μεντόθα, ο πατέρας μου όμως φώναζε
πιο δυνατά και έμοιαζε πραγματικός πειρατής. Ας φυλάγονται ο Μερίνο, ο Σαλαζάρ
και ο Γκόμεθ γιατί τώρα είμαι ο γιος του Κάπτεν Χουκ.


[...]




ΤΟ ΚΟΥΤΑΒΙ



Αύριο είναι Σάββατο και πρέπει να βγω να αγοράσω άλλο κουτάβι για τη μικρή. Της
λείπει τόσο ο έξω κόσμος! Τρελαίνομαι να βλέπω πώς τα αγκαλιάζει και τα γεμίζει
φιλιά, γλύφοντάς τα σαν να ήταν ζαχαρωτά. Μεγαλώνοντας θα ανακαλύψει νέα
παιχνίδια και θα της είναι ευκολότερο να τα κυνηγήσει, να πέσει πάνω τους, να
κυλιστεί μαζί τους στο γρασίδι. Και τα κουτάβια την αγαπούν, παρά την αδεξιότητά
τους.
  Τι θα κάνω όταν μεγαλώσει; Τα κουτάβια δεν την διασκεδάζουν πια τόσο κι εκείνη
έχει ανάγκη από ψυχαγωγία. Έχω σκοπό να της αγοράσω ένα πιο δυνατό: ένα μπόξερ,
ένα μαστίφ, ένα γερμανικό ποιμενικό. Ένα που να την κρατάει απασχολημένη έτσι
ώστε να μην το ξανασκάσει.
  Πάλι καλά που όταν το έσκασε την βρήκα κοιμισμένη και μπόρεσα να της το πάρω
χωρίς να την ξυπνήσω· αν συνηθίσει τα μωρά δεν θα θέλει άλλο κουτάβι.


 
[...]




ΤΟ ΩΡΟΣΚΟΠΙΟ



Πριν πυροβολήσω αντήχησε στο νου μου εκείνο το κατηγορηματικό μήνυμα που διάβασα
στην εφημερίδα: «Προσοχή με άτομο του οικογενειακού σας περιβάλλοντος που έχει
βάλει σκοπό να καταστρέψει όλα τα σχέδια σας». Ξαφνικά εκείνη έκανε αναστροφή
και χωρίς να προλάβω ν’ αντιδράσω μου κάρφωσε το μαχαίρι στην καρδιά. Δεν έπρεπε
να της είχα δανείσει ποτέ την εφημερίδα. Ήταν κι εκείνη Ταύρος.  
 
 
[...]









Μετάφραση από τα Ισπανικά: Νάνσυ Αγγελή













Οι 3 παραπάνω ιστορίες είναι από τη συλλογή μικρομυθοπλασίας του Περουβιανού
συγγραφέα Φερνάντο Ιγουασάκι Επικήδεια προίκα, η οποία κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο
του 2024 από τις εκδόσεις Περικείμενο Βιβλία σε μετάφραση Νάνσυς Αγγελή.
 
Στο οπισθόφυλλο της έκδοσης αναφέρεται: «Οι σύντομες αυτές ιστορίες, συχνά
αναμνήσεις και βιώματα από τις τρομακτικές αφηγήσεις της θρησκόληπτης γιαγιάς
του περουβιανού συγγραφέα οι οποίες σημάδεψαν τα παιδικά του χρόνια, αναβιώνουν
σε μεγάλο βαθμό τα ήθη και τα τελετουργικά της γενέτειράς του, Λίμα. Πρόκειται,
σύμφωνα με τους μελετητές του, για μια σχολαστική εργασία διάσωσης και ανάκτησης
εκείνων των ιστοριών που είχαν μεγαλύτερο αντίκτυπο στην κοινωνία. Τα
περισσότερα από αυτά τα ανέκδοτα επεισόδια έχουν μυθικό ή φανταστικό χαρακτήρα,
αλλά ο επιδέξιος συγγραφέας τα παντρεύει παιγνιωδώς με ένα πλήθος από αναφορές
στη λαϊκή κουλτούρα, τη γοτθική λογοτεχνία ή την ιστορία των θρησκειών και των
πολιτισμών, δημιουργώντας ένα άκρως πρωτότυπο και διασκεδαστικό κράμα
λογοτεχνίας τρόμου και ιστοριογραφίας, μια ανθολογία από σαρκαστικά και αιρετικά
"άνθη του κακού"».


Η φωτογραφία που κοσμεί την ανάρτηση είναι του Γιάννη Καλογερόπουλου.
 

Αναρτήθηκε από Logotexnia 21 στις 12/18/2024 11:53:00 π.μ. Ετικέτες ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ,
ΙΣΠΑΝΙΚΑ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ, ΝΑΝΣΥ ΑΓΓΕΛΗ, ΠΕΡΟΥ, FERNANDO IWASAKI
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis!Κοινοποίηση στο
XΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest


ΜΆΝΙΑ ΜΕΖΊΤΗ, ΑΓΑΠΗΜΈΝΕ ΜΟΥ ΠΑΤΈΡΑ







Στον πατέρα άρεσε πολύ η όπερα, ειδικά ο Ντομίνγκο, πήγαινε συχνά στη Λυρική. οι
άριες ησύχαζαν την ταραγμένη ψυχή. ο πατέρας φυσούσε αυτό που είχε μέσα και τον
έτρωγε. άκουγε το τραγούδι κι αμέσως έφευγε το στίγμα. στον πατέρα άρεσαν τα
παράδοξα. εμείς προσπαθούσαμε να τον κοιτάμε με ευγένεια. όταν τον έπιανε το
παραλήρημα, μίλαγε ακατάσχετα. ήταν ανυπόφορος. και όμως τρυφερός. επιπλέον,
υπήρξε ιδιαίτερα όμορφος. ο πατέρας περπατούσε τρέχοντας. γέλαγε δυνατά στο
σινεμά. καμιά φορά, μόνο εκείνος γέλαγε. όταν τον έπιανε το διωκτικό, υπέφερε
πολύ. νόμιζε πως όλοι τον κυνηγούν. οδύνη απροσμέτρητη. κι εμείς πάρα πολύ
πονούσαμε.






_______


Σημ. Να αγαπάτε τους ανθρώπους με ψυχικές παθήσεις. Συνήθως δεν είναι χρήσιμοι.
Αλλά είναι εδώ. Συχνότατα δείχνουν ιδιαίτερα κουραστικοί. Αλλά είναι εδώ.
Σπανίως μπορούν να εκφράσουν κατανοητά συναισθήματα. Αλλά είναι εδώ. Αρκεί ένας
να τους αγαπήσει.
 
 
 








Το παραπάνω πεζοποίημα και η σημείωση είναι από την τελευταία ποιητική συλλογή
της Μάνιας Μεζίτη Αγαπημένε μου πατέρα, που κυκλοφόρησε φέτος από τις εκδόσεις
Κουκκίδα, και δημοσιεύεται εδώ με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου, που θα
γίνει την Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2024 στις 7.30 μ.μ. στο Εναλλακτικό Βιβλιοπωλείο
(Θεμιστοκλέους 37, Αθήνα).

 
Η Μάνια Μεζίτη γεννήθηκε το 1965 στην Αθήνα και σπούδασε νοσηλευτική στο
Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής και λογοτεχνία στο The Open University, UK (BA,
Honours Degree in Literature). Παρακολούθησε τον διετή κύκλο σπουδών του ΕΚΕΜΕΛ
για τη μετάφραση από την αγγλική στην ελληνική γλώσσα. Έχει μεταφράσει βιβλία,
καθώς και ποιήματα και άρθρα για έντυπα ή ηλεκτρονικά περιοδικά κι εφημερίδες.
Το 2019 επιμελήθηκε τη δίγλωσση (ελληνικά – αγγλικά) ποιητική ανθολογία Ξύπνησα
σε μια χώρα, Ελληνική ποίηση σε ενεστώτα χρόνο (έκδοση του Ιδρύματος Ρόζα
Λούξεμπουργκ). Επιμελείται επίσης τη διαδικτυακή ανθολογία Poets.gr, έναν
ιστότοπο στον οποίο παρουσιάζεται ανθολογημένη σύγχρονη ελληνική ποίηση. Έχει
γράψει τις ποιητικές συλλογές: Η μαύρη ανάμεσα (Κύμα, 2018), Στόμα (Κουκκίδα,
2021), Πριν το αρτιφίσιαλ (μονότυπο στη βιβλιοθήκη του Sozozpοlis, 2023).
 
Ποιήματα από την ποιητική συλλογή της Στόμα δημοσιεύονται εδώ. 





Αναρτήθηκε από Logotexnia 21 στις 10/28/2024 01:44:00 μ.μ. Ετικέτες ΕΛΛΑΔΑ,
ΕΛΛΗΝΙΚΑ, ΜΑΝΙΑ ΜΕΖΙΤΗ, ΠΕΖΟΠΟΙΗΜΑΤΑ, ΠΟΙΗΣΗ
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis!Κοινοποίηση στο
XΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest


Χ. ΧΆΤΕΦ, ΈΝΑ ΠΟΊΗΜΑ (شعری از ح. هاتف)



  

 

 


 ●


هر جا باشم          کورم
 و تیر              در تعادلِ ابلیس می زنم
 


شاهد باش
               اگر نور چشم م نیستی
 
 
●

 
όπου κι αν είμαι            είμαι τυφλός

και βέλη                        στην ισορροπία ρίχνω του Διαβόλου

 
 
μάρτυρας να 'σαι
                            αν δεν είσαι των ματιών μου το φως 




 
Μετάφραση από τα Περσικά: Αλέξανδρος Κυπριώτης / ترجمه یونانی: الکساندروس
کیپریوتیس

 
 
 
Το παραπάνω ποίημα του Χ. Χάτεφ (γεν. 1980) είναι από την ποιητική συλλογή του
زحل / Κρόνος που κυκλοφόρησε το 2013 από τον εκδοτικό οίκο Αβανεβέστ και
μεταφράζεται εδώ στα Ελληνικά για πρώτη φορά με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα
Μετάφρασης.
Τα ποιήματα του βιβλίου δημοσιεύονται ως επί το πλείστον χωρίς τίτλους, οι
οποίοι δίνονται στα περιεχόμενα στο τέλος του. Οι περισσότεροι τίτλοι των
ποιημάτων του Χ. Χάτεφ είναι στίχοι άλλων Ιρανών ποιητών. Το παραπάνω ποίημα
φέρει ως τίτλο έναν στίχο του Μολαβί, του γνωστού ως Ρουμί (1207-1273): «بعد از
آن ابلیس  پیشم باد بود» / «Κατόπιν τούτου ο Διάβολος εν συγκρίσει μ' εμένα
άνεμος ήταν».

Ο Χ. Χάτεφ είναι ποιητής, κριτικός λογοτεχνίας και ζει στην Τεχεράνη. Διαβάστε
εδώ δύο ακόμη ποιήματά του που έχουν δημοσιευτεί στη Logotexnia21.

Αναρτήθηκε από Logotexnia 21 στις 9/30/2024 01:05:00 π.μ. Ετικέτες ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
ΚΥΠΡΙΩΤΗΣ, ΙΡΑΝ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ, ΠΕΡΣΙΚΑ, ΠΟΙΗΣΗ, ح. هاتف (Χ. ΧΑΤΕΦ)
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis!Κοινοποίηση στο
XΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest


JENNY ERPENBECK, ΚΑΙΡΌΣ


[...]
 

   Έξι μήνες αργότερα ο άντρας της είναι στο σπίτι όταν μια γυναίκα παραδίδει
δυο μεγάλες κούτες.
   Έκλαιγε, λέει εκείνος, της έδωσα ένα χαρτομάντιλο.
   Μέχρι που μπαίνει το φθινόπωρο οι κούτες είναι στο γραφείο της Καταρίνα.
   Όταν έρχεται η καθαρίστρια, η Καταρίνα τις βάζει πάνω στον καναπέ, κι όταν το
δωμάτιο είναι καθαρό, τις βάζει πάλι πίσω στο πάτωμα. Όταν πρέπει να βάλει τη
σκάλα για τη βιβλιοθήκη, τις σπρώχνει στην άκρη. Στη βιβλιοθήκη της δεν υπάρχει
χώρος για δυο μεγάλες κούτες. Το κελάρι είχε πλημμυρίσει εκείνες τις μέρες.
Μήπως να τις βγάλει απλώς, έτσι όπως είναι, στα σκουπίδια; Ανοίγει την πάνω
κούτα και κοιτάζει μέσα της. Ύστερα την ξανακλείνει.

Ο Καιρός, ο Θεός της Ευτυχούς Στιγμής, έχει, έτσι λέγεται, μπροστά στο μέτωπό
του έναν βόστρυχο, μόνο από κει μπορείς να τον κρατήσεις. Μόλις όμως περάσει ο
Θεός με τα φτερωτά πόδια του από μπροστά σου, σου δείχνει τη φαλακρή πίσω πλευρά
του κρανίου του, γυαλιστερή είναι κείνη και τίποτα πάνω της δεν πιάνεται με
χέρια. Ήταν άραγε ευτυχής η στιγμή, τότε που εκείνη, δεκαεννιάχρονο κορίτσι,
συνάντησε τον Χανς; Μια μέρα αρχές Νοεμβρίου κάθεται στο πάτωμα κι αρχίζει να
κοιτάζει, φύλλο φύλλο, ντοσιέ ντοσιέ, το περιεχόμενο της πρώτης, ύστερα της
δεύτερης κούτας. Κατά βάθος είναι ένα πεδίο με συντρίμμια. Οι παλιότερες
σημειώσεις είναι απ’ το ’86, οι νεότερες απ’ το ’92. Γράμματα βρίσκει και
αντίγραφα γραμμάτων, σημειώματα, λίστες για ψώνια, ετήσια ημερολόγια,
φωτογραφίες και αρνητικά φωτογραφιών, καρτ ποστάλ, κολάζ, πού και πού κάποιο
άρθρο εφημερίδας. Ένα κομμάτι ζάχαρη απ’ το καφέ Κράντσλερ θρυμματίζεται στα
χέρια της. Αποξηραμένα φύλλα πέφτουν μέσ’ από σελίδες, φωτογραφίες διαβατηρίου
πιασμένες με συνδετήρες σε σελίδες, σ’ ένα σπιρτόκουτο υπάρχει μια τούφα μαλλιά.

Έχει κι αυτή μια βαλίτσα με γράμματα, αντίγραφα γραμμάτων και αναμνηστικά,
εφήμερα τα περισσότερα απ’ αυτά, όπως λέγονται στη γλώσσα των αρχείων. Έχει τα
ημερολόγιά της και τις ατζέντες της. Την επόμενη μέρα ανεβαίνει στη σκάλα της
βιβλιοθήκης και κατεβάζει τη βαλίτσα απ’ το πάνω πάνω ράφι, γεμάτη σκόνη είναι,
απ’ έξω και μέσα. Πριν από πολύ καιρό τα χαρτιά, εκείνα απ’ τις κούτες του κι
εκείνα απ’ τη βαλίτσα της, έκαναν διάλογο μεταξύ τους. Τώρα κάνουν διάλογο με
τον χρόνο. Μέσα σε μια τέτοια βαλίτσα, μέσα σε μια τέτοια κούτα, τέλος, αρχή και
μέση, βρίσκονται αδιάφορα το ένα για το άλλο μες στη σκόνη των δεκαετιών,
βρίσκονται εκείνα που γράφτηκαν για να εξαπατήσουν και εκείνα που θεωρούνταν
αλήθεια, εκείνα που αποσιωπήθηκαν κι εκείνα που περιγράφτηκαν, όλα εκείνα
βρίσκονται, είτε το θέλουν είτε όχι, διπλωμένα καλά το ένα μέσα στ’ άλλο,
βρίσκονται εκείνα που αντιφάσκουν με τον εαυτό τους, ο θυμός που βουβάθηκε όπως
και η αγάπη που βουβάθηκε βρίσκονται μαζί μέσα σ’ έναν φάκελο, μέσα στο ίδιο και
το αυτό ντοσιέ, τα ξεχασμένα είναι το ίδιο κιτρινισμένα και τσαλακωμένα με κείνα
που έχουν μείνει, αμυδρά ή και πολύ καλά, στη μνήμη ακόμα. Η Καταρίνα, ενώ τα
χέρια της σκονίζονται κι εκείνα διατρέχοντας τα παλιά ντοσιέ, σκέφτεται άθελά
της τον πατέρα της, όπως εμφανιζόταν πάντοτε σαν μάγος στα γενέθλιά της όταν
ήταν παιδί. Μια ολόκληρη τράπουλα την πετούσε στον αέρα κι ύστερα απ’ τα χαρτιά
που αιωρούνταν διάλεγε εκείνο το ένα που είχε διαλέξει προηγουμένως αυτή ή
κάποιο απ’ τ’ άλλα παιδιά.
 
[...]
 
 
Μετάφραση από τα Γερμανικά: Αλέξανδρος Κυπριώτης
 
 
 

Το παραπάνω απόσπασμα είναι από το μυθιστόρημα της Τζέννυ Έρπενμπεκ Καιρός, που
κυκλοφορεί στα Ελληνικά από τις εκδόσεις Καστανιώτη σε μετάφραση Αλέξανδρου
Κυπριώτη, όπως και τα προηγούμενα μυθιστορήματά της.
Με το μυθιστόρημα Καιρός η συγγραφέας και ο μεταφραστής της στα Αγγλικά, Μίχαελ
Χόφμαν, απέσπασαν το Διεθνές Βραβείο Μπούκερ 2024.
Με τη μετάφραση του μυθιστορήματος στα Τουρκικά απέσπασε και η Ρέγκαϊπ Μιναρέτσι
το Βραβείο Μετάφρασης Talât Sait Halman 2023 από το Ίδρυμα Πολιτισμού και Τεχνών
της Κωνσταντινούπολης. 
Διαβάστε εδώ ένα κείμενο του Αλέξανδρου Κυπριώτη για το μυθιστόρημα, εδώ την
κριτική του Νίκου Μπακουνάκη, εδώ την κριτική του Γιάννη Καλογερόπουλου και εδώ
την κριτική της Μαρίνας Αγαθαγγελίδου. 
Ακούστε εδώ (από το 40΄50΄΄) την κριτική του Γιώργου Ίκαρου Μπαμπασάκη για το
μυθιστόρημα.

Δείτε στη βιβλιοnet ποια άλλα βιβλία της συγγραφέως κυκλοφορούν στα Ελληνικά.
 
 

Αναρτήθηκε από Logotexnia 21 στις 7/26/2024 07:58:00 μ.μ. Ετικέτες ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
ΚΥΠΡΙΩΤΗΣ, ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ, ΓΕΡΜΑΝΙΑ, ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ, ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΑ, JENNY
ERPENBECK
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis!Κοινοποίηση στο
XΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest


ΣΎΜΠΡΑΞΗ ΕΚΔΟΤΙΚΏΝ ΕΓΧΕΙΡΗΜΆΤΩΝ, 7Ο ΘΕΡΙΝΌ ΒΙΒΛΙΟΣΤΆΣΙΟ




 
Το 7ο Θερινό Βιβλιοστάσιο διοργανώνεται από τη Σύμπραξη Εκδοτικών Εγχειρημάτων
την Παρασκευή 19, το Σάββατο 20 και την Κυριακή 21 Ιουλίου στη Δημοτική Αγορά
Κυψέλης (Φωκίωνος Νέγρη 42).

Στο Δελτίο Τύπου της Σύμπραξης Εκδοτικών Εγχειρημάτων αναφέρεται:
«Από την πρώτη στιγμή που συναντηθήκαμε στη Σύμπραξη Εκδοτικών Εγχειρημάτων,
βαθιά μας επιθυμία ήταν να πραγματοποιήσουμε μια γιορτή βιβλίου στο κέντρο της
μητροπολιτικής Αθήνας.

Να δημιουργήσουμε έναν τόπο συνάντησης και επικοινωνίας, έναν χώρο όπου οι ιδέες
θα κυκλοφορούν ελεύθερες και ανενόχλητες αποτελώντας αντικείμενο συζήτησης και
διαλόγου.

Σε πείσμα των καιρών, συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι το βιβλίο παραμένει ένα
επικίνδυνο πολιτισμικό αγαθό που μπορεί να αγγίξει τις εσώτερες χορδές μας, να
μας κινητοποιήσει, να μας φέρει σε επαφή με το μη γνώριμο, με το νέο, να μας
ωθήσει να χτίσουμε νέες κοινότητες, να αποτελέσει αφορμή αναστοχασμού και
δημιουργικής εξέλιξης, να διευρύνει τις ρωγμές μιας αλλόκοτης πραγματικότητας.
Και είμαστε ιδιαίτερα χαρούμενες και χαρούμενοι που εδώ και χρόνια μοιραζόμαστε
αυτό το όραμα με όλες και όλους εσάς, και χτίζουμε από κοινού αυτή την
αναζήτηση.

Έτσι, και το φετινό καλοκαίρι, σας καλούμε να στήσουμε μαζί τη γιορτή μας. Να
συναντηθούμε και να συζητήσουμε για βιβλία, για λογοτεχνία και για θεωρία, να
ανταλλάξουμε ιδέες και προβληματισμούς, να δραπετεύσουμε από την καθημερινότητα
της πόλης, και να αφουγκραστούμε έναν διαφορετικό πολιτισμό, στους αντίποδες των
κυρίαρχων αφηγήσεων».



ΏΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΊΑΣ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ 19 ΙΟΥΛΊΟΥ: 15:00 – 23:00
ΣΆΒΒΑΤΟ 20 ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΚΉ 21 ΙΟΥΛΊΟΥ: 11:00 – 23:00



 

> Στο 7ο Θερινό Βιβλιοστάσιο θα λάβουν μέρος τα εξής εκδοτικά εγχειρήματα και
> περιοδικά:
> 
> affect, Ακυβέρνητες Πολιτείες, Αλήστου μνήμης, Αλφειός, Angelus Novus,
> Αντίποδες, Απρόβλεπτες, ararou̅na, Ars Nocturna, Α/συνέχεια, βαβέλ, βλάβη,
> εκδόσεις των ξένων, Εκτός Γραμμής, Ενάντια, Έναστρον, Ενύπνιο, Έρμα, Εύμαρος,
> Firebrand, futura, HUMBA!, η βαλίτσα, Kaboom!, Κείμενα, Κιουρί-at, Κίχλη,
> Κυψέλη, Μάγμα, Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο, Μπαταρία, Ναυτίλος, Οι εκδόσεις των
> συναδέλφων, Οκτάνα, Opportuna, Ουαπίτι, Πανοπτικόν, Periplaneta,
> Petites-Maisons, Πλήθος, Πότλατς, Πουά, Redmarks, Robotnik Fantastica, Στάσει
> Εκπίπτοντες, Τεφλόν, yusra, Ύψιλον, Ψηφίδες
>  






 


ΕΚΔΗΛΏΣΕΙΣ __ΣΥΖΗΤΉΣΕΙΣ / ΠΡΌΓΡΑΜΜΑ


 

 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ19 ΙΟΥΛΊΟΥ


 

19:00 – 20:45_ΘΕΩΡΊΕΣ
ΕΡΓΑΣΊΑ, ΤΕΧΝΟΛΟΓΊΑ ΚΑΙ ΕΚΜΕΤΆΛΛΕΥΣΗ: ΠΡΟΣ ΈΝΑΝ ΣΎΓΧΡΟΝΟ ΛΟΥΔΙΣΜΌ;

Πώς επηρεάζει η τεχνολογία την εργασία και τις εργαζόμενες; Είναι η εισαγωγή
τεχνολογικών καινοτομιών στην παραγωγή μια διαδικασία «αντικειμενικά»
προοδευτική, που δίνει τη δυνατότητα για λιγότερη και λιγότερο κοπιαστική,
ωθώντας έτσι δυνητικά προς έναν «κομμουνισμό της πολυτέλειας»; Ή, πρόκειται
μήπως για μια ουδέτερη, τεχνική διαδικασία, το όποιο θετικό αποτύπωμα της οποίας
εξαρτάται αποκλειστικά από τη χρήση της; Συζητάμε για τη σχέση της τεχνολογίας
με τις καπιταλιστικές παραγωγικές σχέσεις, την οργάνωση της εργασίας και τις
σχέσεις εξουσίας. Επιστρέφουμε στους λουδίτες και το κίνημά τους στις απαρχές
της βιομηχανικής επανάστασης και αναρωτιόμαστε αν πρέπει κι εμείς σήμερα να
«σπάμε μηχανές», να αντιστεκόμαστε στην αναδιοργάνωση του χρόνου εργασίας και
του ελεύθερου χρόνου, ή αν η αντίδραση στην τεχνολογική εξέλιξη, την
αυτοματοποίηση των παραγωγικών λειτουργιών και των εργασιακών καθηκόντων, και
την πληροφοριοποίηση, συνιστά απλώς ένα συντηρητικό, τεχνοφοβικό ένστικτο σε
έναν κόσμο που αλλάζει.


_ΑΛΈΞΑΝΔΡΟΣ ΓΕΩΡΓΊΟΥ, AFFECT
_ΓΙΆΝΝΗΣ ΟΡΈΣΤΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΊΟΥ, ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΆΦΟΣ
_ΕΛΈΝΗ ΤΣΑΤΣΑΡΏΝΗ, ΑΝΘΡΩΠΟΛΌΓΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΉΜΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΊΑΣ
ΣΥΝΤΟΝΊΖΕΙ Ο ΔΗΜΉΤΡΗΣ ΜΑΡΚΌΠΟΥΛΟΣ, ΜΆΓΜΑ


 



21:00 – 22:45_ΑΝΤΙΣΤΆΣΕΙΣ
ΈΜΦΥΛΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΊΕΣ: ΚΙΝΗΜΑΤΙΚΉ ΔΙΕΚΔΊΚΗΣΗ Ή/ΚΑΙ ΘΕΣΜΙΚΉ ΑΝΑΓΝΏΡΙΣΗ

Το στίγμα των φεμινιστικών και ΛΟΑΤΚΙ αγώνων έχει αρχίσει πλέον να γίνεται
φανερό και στη δημόσια σφαίρα της πολιτικής, όπως απηχούν οι αντιπαραθέσεις γύρω
από τη θεσμική κατοχύρωση του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών ή η ανάδειξη της
έμφυλης βίας ως συστατικού παράγοντα αναπαραγωγής της κοινωνικής ανισότητας.
Ταυτόχρονα, στη σφαίρα του πολιτισμού, από την αρθρογραφία και το διαδίκτυο
μέχρι την τηλεόραση, το σινεμά και τις εκδόσεις, οι λόγοι για τα φεμινιστικά και
τα ΛΟΑΤΚΙ δικαιώματα πολλαπλασιάζονται με όλο και μεγαλύτερους ρυθμούς. Μόνο που
απέναντι σε μια ορατότητα που διεκδικείται με σκληρούς αγώνες δεκαετιών,
αρθρώνεται μια στρατηγική ενσωμάτωσης και εκμηδένισης του ριζοσπαστικού πυρήνα
αυτών των αγώνων: ροζ ξέπλυμα, ιδιοποίηση φεμινιστικών και ΛΟΑΤΚΙ λόγων από
κυρίαρχες πολιτικές και πολιτισμικές κανονικότητες, εμπορευματοποίηση,
φεμοεθνικισμός και ομοεθνικισμός. Ποια τα όρια ανάμεσα στις κινηματικές νίκες
και την συστημική ενσωμάτωση; Τι σηματοδοτεί η θεσμική αναγνώριση για την
κινηματική αντίσταση; Και πώς μπορεί να κερδηθεί ορατότητα και ελευθερίες χωρίς
πολιτικές υποχωρήσεις;


_ΖΩΉ ΚΌΚΚΑ, ΠΕΡΙΟΔΙΚΌ YUSRA
_ΣΤΈΛΙΟΣ ΚΥΡΜΟΥΤΣΈΛΗΣ, ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΉ ΚΑΙ ΛΟΑΤΚΙ ΟΜΆΔΑ ΚΙΟΥΡΊ-AT
_ΝΆΝΣΥ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΊΟΥ, ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΉ ΣΥΝΥΠΕΎΘΥΝΗ ORLANDO LGBT+
ΣΥΝΤΟΝΊΖΕΙ Η ΔΈΣΠΟΙΝΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΆ-ΒΕΛΟΥΔΟΓΙΆΝΝΗ, ΕΚΤΌΣ ΓΡΑΜΜΉΣ


 



ΣΆΒΒΑΤΟ 20 ΙΟΥΛΊΟΥ


 

19:00 – 20:45_ΑΦΗΓΉΣΕΙΣ
ΙΣΤΟΡΊΑ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΊΕΣ: ΔΙΑΣΏΖΟΝΤΑΣ ΤΗ ΜΑΤΙΆ ΤΩΝ ΑΦΑΝΏΝ


Η ιστορική έρευνα και η λογοτεχνική παραγωγή είναι συνήθως δύο κόσμοι
διαφορετικοί. Τι συμβαίνει όμως όταν το αντικείμενο από το οποίο αντλούν τα
θέματα τους είναι κοινό; Πώς διασώζουν τη ματιά των αφανών, πώς τροποποιούν την
πρόσληψη γεγονότων και περιόδων; Πώς φέρνουν στην επιφάνεια κοινωνικές σχέσεις
εκμετάλλευσης και καθυπόταξης, και δίνουν ορατότητα σε υποκείμενα αποκλεισμένα
από την κυρίαρχη ιστοριογραφία; Σε αυτή τη συζήτηση θέλουμε να μιλήσουμε για την
ιστορία και τις ιστορίες: για την Ιστορία με γιώτα κεφαλαίο, τη «μεγάλη» ιστορία
με τη συνολική ερμηνευτική ματιά· αλλά ακόμα περισσότερο για τις ιστορίες με
γιώτα μικρό: τις μικροϊστορίες των ανθρώπων που την κινούν, στις οποίες η
λογοτεχνία, αλλά και η ιστορική έρευνα όλο και πιο πολύ, δεν δίνουν απλώς χώρο,
αλλά κάτι παραπάνω: Δανείζονται και τη ματιά τους.


_ΒΑΓΓΈΛΗΣ ΠΟΎΛΙΟΣ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΉΣ
_ΝΊΚΟΣ ΣΚΟΠΛΆΚΗΣ, ΙΣΤΟΡΙΚΌΣ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΉΣ
_ΧΡΊΣΤΟΣ ΜΆΗΣ, ΨΗΦΊΔΕΣ
ΣΥΝΤΟΝΊΖΕΙ Η ΔΉΜΗΤΡΑ ΕΥΣΤΑΘΊΟΥ, ANGELUS NOVUS


 



21:00 – 22:45_ΘΕΩΡΊΕΣ
ΕΊΝΑΙ Ο ΜΑΡΞ «ΨΌΦΙΟ ΣΚΥΛΊ»;


Είναι η θεωρία του Μαρξ πλέον ένα παλιό εργαλείο άλλων εποχών; Έχει ο σύγχρονος
καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής προσπεράσει τις καταστατικές μαρξικές έννοιες
και αναλύσεις; Αν όχι, τότε τι κάνει τον μαρξισμό να μοιάζει συχνά υπόθεση
γερασμένων διανοουμένων αντί για μαζικό ιδεολογικό ρεύμα; Οφείλεται αυτό μόνο
στον δυσμενή πολιτικό και ιδεολογικό συσχετισμό ή αντλεί και από το εσωτερικό
της υλιστικής θεωρίας του Μαρξ και τους ιστορικούς μετασχηματισμούς της; Μπορεί
σήμερα ο μαρξισμός να αναπτυχθεί μέσα από την αλληλεπίδρασή του με άλλα
ριζοσπαστικά θεωρητικά ρεύματα και σύγχρονα κοινωνικά κινήματα; Η εκδήλωση αυτή
είναι μια πρόσκληση να συζητήσουμε για την επικαιρότητα του μαρξικού έργου και
ταυτόχρονα για την κρίση της μαρξιστικής θεωρίας· να σκιαγραφήσουμε τη διαπλοκή
αυτών των αντιφατικών τάσεων που συγκροτούν τη συγκυρία του μαρξισμού. Να
αποκαταστήσουμε τις θεμελιώδεις έννοιές του και να αναμετρηθούμε με τα χάσματα
και τις σιωπές του ίδιου του μαρξικού έργου. Να το υπερασπιστούμε ακριβώς ως μια
ανοιχτή θεωρία, ως ένα ανοιχτό ερευνητικό πρόγραμμα, αντί για ένα κλειστό,
έτοιμο σύστημα λύσεων.


_ΔΉΜΗΤΡΑ ΑΛΙΦΙΕΡΆΚΗ, ΣΥΝΤΟΝΊΣΤΡΙΑ ΟΜΆΔΑΣ ΜΕΛΈΤΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΦΆΛΑΙΟ
_ΓΙΏΡΓΟΣ ΚΑΛΑΜΠΌΚΑΣ, ΕΚΤΌΣ ΓΡΑΜΜΉΣ
_ΘΑΝΆΣΗΣ ΛΆΓΙΟΣ, ΔΡ ΦΙΛΟΣΟΦΊΑΣ
ΣΥΝΤΟΝΊΖΕΙ Ο ΜΙΧΆΛΗΣ ΠΑΠΑΡΟΎΝΗΣ, FUTURA


 



ΚΥΡΙΑΚΉ 21 ΙΟΥΛΊΟΥ


 

19:00 – 20:45_ΑΦΗΓΉΣΕΙΣ
ΛΟΓΟΤΕΧΝΊΑ ΚΑΙ ΚΡΙΤΙΚΉ / ΚΑΝΌΝΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΣΆΛΕΥΣΗ


Πώς διαμορφώνεται ο λογοτεχνικός κανόνας και ποια τα κριτήρια που τον
συγκροτούν; Πώς συσχετίζεται με την κοινωνική κατάσταση κάθε εποχής, με την
ιδεολογία που αποκρυσταλλώνεται ως κυρίαρχη· με την εξουσία και τις σχέσεις που
οργανώνουν την καθημερινή ζωή; Πώς αποτυπώνονται στις σελίδες των μεγάλων
λογοτεχνικών έργων καταπιέσεις και υποκείμενα που σήμερα έρχονται ορμητικά στο
προσκήνιο; Πώς ανατρέπεται ή/και μετασχηματίζεται ο κανόνας κάθε εποχής και ποια
είναι τα στοιχεία εκείνα που διασαλεύουν σήμερα την επικρατούσα λογοτεχνική
τάξη; Αυτή η εκδήλωση ομολογουμένως δεν είναι καθόλου μια εκδήλωση για τον
Καραγάτση. Μόνο για ό,τι συγκρότησε το πραγματικό διακύβευμα της αντιπαράθεσης
που έλαβε χώρα με την αφορμή του.


_ΆΝΤΖΕΛΑ ΔΗΜΗΤΡΑΚΆΚΗ, ΙΣΤΟΡΙΚΌΣ ΤΈΧΝΗΣ, ΣΥΓΓΡΑΦΈΑΣ
_ΆΝΝΑ ΚΑΡΑΚΑΤΣΟΎΛΗ, ΚΑΘΗΓΉΤΡΙΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΉΣ ΙΣΤΟΡΊΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΎ ΕΚΠΑ,
ΔΙΕΥΘΎΝΤΡΙΑ ΤΟΥ ΕΡΓΑΣΤΗΡΊΟΥ ΙΣΤΟΡΊΑΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΊΟΥ
_ΚΏΣΤΑΣ ΣΠΑΘΑΡΆΚΗΣ, ΑΝΤΊΠΟΔΕΣ
ΣΥΝΤΟΝΊΖΕΙ Η ΝΤΊΝΑ ΣΩΤΗΡΙΆΔΗ, ΛΈΣΧΗ ΑΝΆΓΝΩΣΗΣ ΕΚΤΌΣ ΓΡΑΜΜΉΣ


 



21:00 – 22:45_ΑΝΤΙΣΤΆΣΕΙΣ
ΠΑΛΑΙΣΤΊΝΗ: (ΔΙΑ)ΓΡΆΦΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΌ


Το Παλαιστινιακό ζήτημα δεν αποτελεί ζήτημα μερικών μηνών, αλλά πολλών
δεκαετιών. Δεκαετιών που σημαδεύτηκαν από το ξερίζωμα και την εκδίωξη
εκατομμυρίων ανθρώπων, τον εποικισμό, τη στρατιωτική κατοχή ενός διαρκούς, όσο
και ακήρυχτου πολέμου· από μια τεράστιας έντασης και έκτασης βία των κυρίαρχων,
είτε μιας βίας ανοιχτής, πολεμικής, αιματηρής, είτε της σιωπηλής, καθημερινής
βίας που εγκαθιδρύεται μέσω της πολιτικής και στρατιωτική ισχύος, και
αναδιατάσσει όλες τις όψεις της ζωής και της ελευθερίας των ανθρώπων. Δεκαετιών
όμως που σημαδεύτηκαν επίσης από τον αγώνα και την αντίσταση, από την επιμονή
ενάντια σε κάθε ορθολογική αποτίμηση του συσχετισμού δυνάμεων. Η συζήτηση αυτή
είναι μια χειρονομία: θέλουμε να βοηθήσουμε κι εμείς να σπάσει ο αποκλεισμός· ο
αποκλεισμός που επιβάλλουν τα κυρίαρχα μέσα και η πολιτικές ελίτ στην
παλαιστινιακή αντίσταση· ο αποκλεισμός που φτάνει μέχρι και στην αφαίρεση
τιμητικών λογοτεχνικών διακρίσεων, σαν να συνιστά η παλαιστινιακή εθνική
ταυτότητα ιδιώνυμο αδίκημα· ο αποκλεισμός που βιώνουν ακόμα πιο έντονο όσοι και
όσες, πολλοί και πολλές, ισραηλινοί και Εβραίοι, αντιστέκονται στη γενοκτονική
μανία και στηρίζουν το δικαίωμα του παλαιστινιακού λαού για αυτοδιάθεση.


_ΣΤΈΦΑΝΟΣ ΜΠΑΤΣΉΣ, ΠΛΉΘΟΣ
_ΣΤΕΛΊΝΑ ΠΟΡΤΈΣΗ, ΑΡΧΙΤΕΚΤΌΝΙΣΣΑ ΜΗΧΑΝΙΚΌΣ
_ΝΤΙΆΝΑ ΣΆΜΠΡΙ, ΚΑΛΛΙΤΈΧΝΙΔΑ
ΣΥΝΤΟΝΊΖΕΙ Η ΚΑΤΕΡΊΝΑ ΣΕΡΓΊΔΟΥ, REDMARKS




 
 
 
Επικοινωνήστε με το 7ο Θερινό Βιβλιοστάσιο:

e: therinovivliostasio@gmail.com
f: /bibliostasio
i: @vivliostasio
Συμμετέχετε στο event: 7ο Θερινό Βιβλιοστάσιο
 

Αναρτήθηκε από Logotexnia 21 στις 7/17/2024 11:09:00 π.μ. Ετικέτες Θερινό
Βιβλιοστάσιο, Σύμπραξη Εκδοτικών Εγχειρημάτων
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis!Κοινοποίηση στο
XΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest


ΜΆΝΙΑ ΜΕΖΊΤΗ, ΣΤΌΜΑ




 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ι. ΝΕΡΟ

 
 
Μαντάμ

Ζητάς να σου δανείσω
την Μποβαρύ

την Έμμα
που εγκαταλείπει
δυο ζωές

την Μποβαρύ
αν θέλεις
την τολμάς
δεν τη δανείζεσαι




 
Σπίτι στη θάλασσα

Έβαλαν το κρεβάτι σε θέση
φενγκ σούι
ώστε το κεφάλι
να μην το πιάνει ο βοριάς
τα βράδια έκλειναν ερμητικά
και κοιμόντουσαν στη σιωπή

ούτε που κατάλαβαν
πώς μπήκε μέσα η θάλασσα
 
 



Ποιοι είστε όλοι εσείς, ποιοι είστε

*


Μη μας πιστεύετε
αντιστρόφως ανάλογη
η έπαρση της έμπνευσης
δεν θέλει και πολύ να ξεφύγεις
Σήμερα κάποιος βγήκε
στο δρόμο γυμνός
χωρίς να είναι βασιλιάς
 


*

Τα καλύτερά μου τα ’γραψα
πίσω από την πλάτη σας





ΙΙ. ΓΑΛΑ
 
 
 
Υποθήκη

Βλέπετε το σπίτι
ανήκε στην οικογένειά μου
στοίβαξαν μέσα του
δεκάδες χρόνια
Οι ξεραμένες μπιγκόνιες
στη σχάρα του τζακιού
είναι ιδιοκτήτριες πια
εφόσον οι δικοί μου
έχουν πεθάνει
Το σπίτι απεχθανόταν την κίνηση
ήταν μεγάλο, ξύλινο, ανθεκτικό
τώρα σκύβει με τα χέρια στα γόνατα
κρατάει χαμηλά το κεφάλι
Εγώ από την πλευρά μου
σαν επιμελητής νεκροταφείου
τοποθετώ αφιερώματα
ξόρκια που προστατεύουν απ’ το χρέος
Όταν είσαι παιδί σίγουρα
αλλιώς τη φαντάζεσαι την ευτυχία





ΙΙΙ. ΘΕΙΑΦΙ
 
 
 
Σεμνά ξεπροβοδίζω ετοιμοθάνατους

Σβησμένα μάτια στο ταβάνι
τοίχοι πλισέ ρυτιδωμένο δέρμα
μασέλες ροκανίζουν εσοχές
ανατριχιάζεις έτσι που κάνει θόρυβο η γνάθος
ο θάνατος μπαινοβγαίνει αδιάφορος
στο μεσοδιάστημα γλυκοκοιτάζει εμάς
τους φροντιστές με τον στραβό λαιμό
αναρωτιέται πότε σκοπεύουμε
να τελειώνουμε μ’ αυτά τα γεύματα
 
 
 

Τα παραπάνω ποιήματα είναι από την ποιητική συλλογή της Μάνιας Μεζίτη στόμα που
κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κουκκίδα. Η συλλογή αποτελείται από τρία μέρη: Ι.
ΝΕΡΟ (στο οποίο περιλαμβάνεται και η ενότητα των άτιτλων ποιημάτων Ποιοι είστε
όλοι εσείς, ποιοι είστε), ΙΙ. ΓΑΛΑ και ΙΙΙ. ΘΕΙΑΦΙ.

Η Μάνια Μεζίτη γεννήθηκε το 1965 στην Αθήνα και σπούδασε νοσηλευτική στο
Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής και λογοτεχνία στο The Open University, UK (BA,
Honours Degree in Literature). Παρακολούθησε τον διετή κύκλο σπουδών του ΕΚΕΜΕΛ
για τη μετάφραση από την αγγλική στην ελληνική γλώσσα. Έχει μεταφράσει βιβλία,
καθώς και ποιήματα και άρθρα για έντυπα ή ηλεκτρονικά περιοδικά κι εφημερίδες.
Το 2019 επιμελήθηκε τη δίγλωσση (ελληνικά – αγγλικά) ποιητική ανθολογία Ξύπνησα
σε μια χώρα, Ελληνική ποίηση σε ενεστώτα χρόνο (έκδοση του Ιδρύματος Ρόζα
Λούξεμπουργκ). Επιμελείται επίσης τη διαδικτυακή ανθολογία Poets.gr, έναν
ιστότοπο στον οποίο παρουσιάζεται ανθολογημένη σύγχρονη ελληνική ποίηση. Έχει
γράψει τις ποιητικές συλλογές: Η μαύρη ανάμεσα (Κύμα, 2018), Στόμα (Κουκκίδα,
2021), Πριν το αρτιφίσιαλ (μονότυπο στη βιβλιοθήκη του Sozozpοlis, 2023),
Αγαπημένε μου πατέρα (Κουκκίδα, 2024).
Διαβάστε την κριτική του Αντώνη Χαριστού για το Στόμα εδώ, την κριτική του
Παναγιώτη Χατζημωυσιάδη εδώ, την κριτική της Λίλιας Τσούβα εδώ και την κριτική
του Σίμου Ανδρονίδη εδώ. 
Η φωτογραφία που κοσμεί την ανάρτηση είναι του Σ.Ν.


Αναρτήθηκε από Logotexnia 21 στις 7/09/2024 01:15:00 μ.μ. Ετικέτες ΕΛΛΑΔΑ,
ΕΛΛΗΝΙΚΑ, ΜΑΝΙΑ ΜΕΖΙΤΗ, ΠΟΙΗΣΗ
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis!Κοινοποίηση στο
XΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest


عدنيَّة شبلي (ΑΝΤΑΝΊΑ ΣΊΜΠΛΙ), ΑΣΉΜΑΝΤΗ ΛΕΠΤΟΜΈΡΕΙΑ




 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 


[...] 
 

Από μακριά εμφανίστηκε μια σειρά από ακακίες και αγριοφυστικιές, καθώς και
καλαμιές ανάμεσα από τους λεπτούς μίσχους των οποίων ανάβλυζε λίγο νερό. Αμέσως
μόλις σταμάτησε το φορτηγό, πήδηξε από τη θέση του κι έτρεξε προς τα δέντρα από
μια αμμώδη πλαγιά που τον ωθούσε μαλακά προς τα κάτω, ενώ οι υπόλοιποι
ακολουθούσαν. Ούτε μια φορά δεν γύρισε να κοιτάξει πίσω. Το βλέμμα του ήταν
καρφωμένο στη συστάδα των δέντρων μπροστά, πίσω απ’ τα οποία ακουγόταν τώρα μαζί
με το γάβγισμα του σκύλου κι ένα μουγκανητό καμήλας. Όταν τα πόδια του πάτησαν
κάτω στο τέλος της πλαγιάς, έσπευσε προς τη βλάστηση περπατώντας μέσα από κλαδιά
που γρήγορα αραίωσαν και αποκάλυψαν μια ομάδα Αράβων, οι οποίοι στέκονταν
ακίνητοι δίπλα στην πηγή. Τα μάτια του στόχευσαν τα μάτια τους που άνοιξαν
διάπλατα, όπως τα μάτια της καμήλας που τρομαγμένη πισωπάτησε, τη στιγμή που το
γάβγισμα του σκύλου απλωνόταν στον αέρα. Το τελευταίο που ακούστηκε ήταν ο ήχος
από πυκνούς πυροβολισμούς.


***

 
Το γάβγισμα σταμάτησε, κάτι σαν ησυχία κυρίεψε το μέρος. Το μόνο που ακουγόταν
τώρα ήταν οι πνιχτοί λυγμοί ενός κοριτσιού που είχε κουλουριαστεί, λες κι ήταν
σκαθάρι, μέσα στα μαύρα του ρούχα, όπως και τα θροΐσματα των φύλλων της ακακίας
και των μίσχων των καλαμιών την ώρα που οι στρατιώτες κινούνταν ανάμεσά τους. Κι
ενόσω αυτοί χτένιζαν το μέρος ψάχνοντας για όπλα, εκείνος συνέχισε να παρατηρεί
την κοπριά των ζώων, εκεί στο καταπράσινο τοπίο το περικυκλωμένο από ατέλειωτες,
άγονες θίνες. Στη συνέχεια, βάλθηκε να τριγυρίζει ανάμεσα στις καθισμένες
καταγής καμήλες, που έμοιαζαν με λοφίσκους σκεπασμένους με ξερό χορτάρι. Ήταν
έξι και παρόλο που ήταν όλες ψόφιες και η άμμος ρούφαγε τεμπέλικα το αίμα τους
στα κατάβαθά της, κάποια άκρα τους έκαναν ακόμα ανεπαίσθητες κινήσεις. Το βλέμμα
του στάθηκε σε μια χούφτα ξερόχορτα που είχε αρπάξει η μία καμήλα στο στόμα της.
Τα είχε ξεριζώσει και μπορούσες ακόμη να δεις κόκκους άμμου κρεμασμένους πάνω
τους.
     Δεν βρήκαν καθόλου όπλα. Οι δύο δεκανείς με τους στρατιώτες χτένισαν την
περιοχή αρκετές φορές χωρίς αποτέλεσμα. Στο τέλος, στράφηκε στη μαύρη μάζα που
συνέχιζε να κλαίει, όρμησε πάνω της, την άρπαξε με τα δυο του χέρια και άρχισε
να την ταρακουνάει βίαια. Το γάβγισμα του σκύλου δυνάμωσε, όπως και τα γοερά
κλάματα της κοπέλας, και μπερδεύτηκαν όλα μεταξύ τους. Έσπρωξε το κεφάλι της στο
χώμα κλείνοντας το στόμα της με το δεξί του χέρι, αλλά το σάλιο, οι μύξες και τα
δάκρυα της κοπέλας κόλλησαν πάνω στο χέρι του. Η μυρωδιά της εισέβαλε στη μύτη
του κι αναγκάστηκε να γυρίσει το κεφάλι του από την άλλη. Ώστόσο δεν άργησε να
στραφεί ξανά προς τη μεριά της, πριν πλησιάσει το άλλο του χέρι στο στόμα του
και βάλει τον δείκτη του στα χείλη κοιτώντας την κατάματα.
 
[...] 
  
Μετάφραση από τα Αραβικά: Ελένη Καπετανάκη
 
 

Το παραπάνω απόσπασμα είναι από το βιβλίο της Παλαιστίνιας συγγραφέως Αντανία
Σίμπλι Ασήμαντη λεπτομέρεια, το πρώτο βιβλίο της που κυκλοφόρησε πρόσφατα στα
Ελληνικά από τις εκδόσεις πλήθος σε μετάφραση Ελένης Καπετανάκη. 
 
Η Αντανία Σίμπλι γεννήθηκε στην Παλαιστίνη το 1974. Ασχολείται με τη λογοτεχνία
και τη δοκιμιακή γραφή, ενώ συνδέεται ακαδημαϊκά με το Πανεπιστήμιο Birzeit στη
Δυτική Όχθη.
 
Το μυθιστόρημά της Ασήμαντη λεπτομέρεια βρέθηκε στη βραχεία λίστα του National
Book Award for Translated Literature το 2020 και στη μακρά λίστα του
International Booker Prize το 2021.
 
Τον Οκτώβριο του 2023 ακυρώθηκε στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου της Φρανκφούρτης η
τελετή βράβευσής της για το ίδιο βιβλίο με το LiBeraturpreis, ένα γερμανικό
βραβείο που δίνεται κάθε χρόνο σε γυναίκες συγγραφείς από τη Λατινική Αμερική,
την Αφρική, την Ασία και τον αραβικό κόσμο.


Διαβάστε τις κριτικές που έχουν γραφεί ως τώρα για το βιβλίο: εδώ την κριτική
του Τάσου Τσακίρογλου στην Εφημερίδα των Συντακτών, εδώ την κριτική της
Αγγελικής Σπηλιοπούλου στο fractal, εδώ την κριτική του Κώστα Αθανασίου στην
εφημερίδα Η εποχή και εδώ την κριτική της Μυρτώς Ταπεινού στην εφημερίδα ΤΑ
ΝΕΑ. 


Στη φωτογραφία που συνοδεύει την ανάρτηση εικονίζεται η συγγραφέας.


Αναρτήθηκε από Logotexnia 21 στις 7/05/2024 04:27:00 μ.μ. Ετικέτες ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ,
Αραβικά, Ελένη Καπετανάκη, عدنيَّة شبلي (Αντανία Σίμπλι)، Παλαιστίνη
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis!Κοινοποίηση στο
XΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest


LETA SEMADENI, ΤΑΜΑΝΓΚΟΎΡ




 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
1

 
Είναι μεσημέρι, οι καμπάνες χτυπούν, οι δρόμοι έχουν ήδη αδειάσει. Από τις
χαραμάδες κάτω απ’ τα πόδια αναβλύζει η πίσσα. Το παιδί σκύβει, μαζεύει λίγη από
τη μαύρη μάζα με τον δείκτη, τον κουνά γρήγορα πέρα-δώθε στον αέρα να κρυώσει η
πίσσα, τον χώνει μες στο στόμα και αρχίζει να μασουλάει, ενώ προχωράει στο
απότομο ανηφορικό σοκάκι με βήματα γοργά, κεφάλι κατεβασμένο και συνεπαρμένο
ακόμη από το τέλος μιας ιστορίας που τους διάβασε ο δάσκαλος: Σφιχταγκαλιασμένα,
ένα αγόρι κι ένα κορίτσι πλέουν σ’ ένα πλοίο φορτωμένο με σανό, ενώ το
χρυσοκόκκινο φεγγάρι έχει απλώσει τη λαμπερή ουρά του πάνω στο ποτάμι.
   Η πίσσα στο στόμα του έχει επικίνδυνη γεύση.
   Το ένα του αυτί, το οποίο παραμένει διαθέσιμο για τους εξωτερικούς θορύβους,
ακούει να πλησιάζουν μικρά βήματα, κι όταν τα βήματα περνούν μπροστά απ’ αυτό το
ακόμη διαθέσιμο αυτί του, το στόμα, με καταδική του αυτόνομη βούληση λέει:
Καλημέρα.
   Μόνο όταν δεν επιστρέφει κανένας χαιρετισμός, το παιδί απελευθερώνεται
αστραπιαία από την ιστορία με το κόκκινο φεγγάρι, ισιώνει τα γυαλιά πάνω στη
μύτη του και ακολουθεί με το βλέμμα τα βήματα.
   Λίγο παρακάτω στο απότομο σοκάκι βαδίζει μια κατσίκα στο χρώμα της σκουριάς
με μια μαύρη λωρίδα στη ράχη. Γυρίζει το κεφάλι και κοιτά λες και θέλει να
ζητήσει συγγνώμη για την αγένεια.
 
Μερικές φορές ο παππούς έλεγε στη γιαγιά: Είσαι σαν τις κατσίκες, πολύ πιστή και
αφοσιωμένη, από τη μία, μόλις όμως μυρίσεις κανένα μυρωδάτο χορτάρι, δεν σε
κρατάει τίποτα.
   Λίγο αργότερα το παιδί κάθεται στο τραπέζι της κουζίνας και τρώει σούπα με τη
γιαγιά. Κάθε τόσο η γριά αφήνει το κουτάλι στο πιάτο και κοιτάζει το ταβάνι.
   Η τρίτη καρέκλα στο τραπέζι είναι άδεια. Ο παππούς είναι στο Ταμανγκούρ.
   Μπροστά από το παράθυρο της κουζίνας γέρνει τα κλαδιά της η κουφοξυλιά. Είναι
κιόλας γεμάτη ρώγες.

Τη στιγμή που ένας κυνηγός γίνεται δεκτός στο Ταμανγκούρ, χάνει αυτόματα είκοσι
ένα γραμμάρια σωματικού βάρους, καθώς η ψυχή αποχωρίζεται το σώμα προκειμένου να
επιστρέψει εκεί όπου κατοικούσε προηγουμένως.
   Η ψυχή είναι πλάσμα της συνήθειας, λέει η γιαγιά· είναι δυνατή, παρότι
ζυγίζει μονάχα λίγα γραμμάρια, και κάνει πάντοτε το δικό της.
   Μπορεί να πάει οπουδήποτε όποτε το θελήσει. Με τα είκοσι ένα της γραμμάρια
βρίσκει εύκολα ένα μέρος για να ξαποστάσει και να βγάλει τη γιαγιά απ’ την
καθημερινή της ρουτίνα. Τσακώνεται με την ψυχή, τη μαλώνει: Είσαι ένα τίποτα,
της λέει, ένα άθλιο σωρούλι! Τι υποτίθεται πως πρέπει να κάνω μ’ ένα τέτοιο
άθλιο σωρούλι;
 
 
 
Μετάφραση από τα Γερμανικά: Τέο Βότσος 

 
 
 

Το παραπάνω απόσπασμα είναι το πρώτο κεφάλαιο από το μυθιστόρημα της Λέτα
Σεμάντενι Ταμανγκούρ που κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 2023 από τις εκδόσεις
Loggia  σε μετάφραση Τέο Βότσου και είναι το πρώτο βιβλίο της Σεμάντενι που
κυκλοφορεί στα ελληνικά. H Λέτα Σεμάντενι (1944, Σκουόλ, Ένγκαντιν) σπούδασε
γλώσσες στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης. Κατά διαστήματα έζησε κι εργάστηκε στη
Λατινική Αμερική, στο Παρίσι, στο Βερολίνο και στη Νέα Υόρκη. Η Σεμάντενι γράφει
ποίηση, είτε στα ραιτορομανικά είτε στα γερμανικά. Για το Ταμανγκούρ, το πρώτο
της μυθιστόρημα, που έχει μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες, τιμήθηκε το 2016 με
το Ελβετικό Βραβείο Λογοτεχνίας. Για το σύνολο του έργου της της απονεμήθηκε το
2023 το Grand Prix Suisse de Littérature (Μεγάλο Βραβείο Λογοτεχνίας της
Ελβετικής Συνομοσπονδίας).
 
Στο Δελτίο Τύπου των εκδόσεων Loggia αναφέρεται: Αφότου το παιδί ήρθε να μείνει
μόνιμα με τους παππούδες του, για πολύ καιρό αρνούνταν να μιλήσει. Είναι τα
πρώτα Χριστούγεννα χωρίς τον παππού. Εντελώς ξαφνικά, πριν από έναν χρόνο, «την
κοπάνησε ο δειλός», λέει η γιαγιά, για το Ταμανγκούρ, τον παράδεισο των κυνηγών.
«Κάποιοι άντρες», λέει, «έχουν κλέψει τον χρόνο μου, ο παππούς, αντιθέτως, μου
τον έχει επιστρέψει διπλάσιο και τριπλάσιο». Το παιδί φοβάται λίγο την Έλζα, που
κανείς δεν γνωρίζει πότε ακριβώς έγινε ζευγάρι με τον Έλβις. «Έβγαλα το
παντελόνι με την κουτάλα από το ζεματιστό νερό, είχε γίνει σκληρό σαν σανίδα μες
στη χύτρα. Ένα αναμνηστικό. Ένα ενθύμιο», λέει με ενθουσιασμό η Έλζα. Πρέπει να
υπάρχει κάποιος λόγος που το έκανε αυτό, κάποιος μεγάλος λεκές; Επειδή γι’ άλλη
μια φορά ταξίδευε, ενώ την ίδια στιγμή κρατούσε στο χέρι ένα παγωτό σμέουρο που
έσταζε; Ή είχε προηγηθεί στο πάρκο ένα ραντεβού, για το οποίο ο Έλβις δεν έπρεπε
να γνωρίζει, διότι το παντελόνι ήταν δικό του δώρο; «Ευτυχώς, κάποια πράγματα
μπορείς απλά να τα βράσεις μέχρι να εξαφανιστούν ή να τα διαγράψεις», λέει η
Έλζα. «Ναι», συμφωνεί η γιαγιά, «ένα τσέλο όμως δεν χωράει σε μια χύτρα
ταχύτητας», κλείνει τα μάτια και αναστενάζει, «συνήθως, η μνήμη απέχει πολύ από
την αλήθεια, χαρίζει όμως ευτυχία, αρκεί να μπορείς πού και πού να διαγράφεις
κάτι. Ή να το βράζεις ώσπου να εξαφανιστεί».
 
Σήμερα, 26 Ιουνίου 2024 στις 8 μ.μ. η συγγραφέας Λέτα Σεμάντενι συνομιλεί με τον
μεταφραστή της Τέο Βότσο στο Μεγάλο Αρσενάλι, στο πλαίσιο του Φεβστιβάλ Βιβλίου
Χανίων, κατά την περιοδεία της στην Ελλάδα. Προηγήθηκε μία παρουσίαση βιβλίου
στις 22 Ιουνίου στο βιβλιοπωλείο Literature House με εισήγηση της συγγραφέως
Ιωάννας Μπουραζοπούλου και μία παρουσίαση στις 20 Ιουνίου στη βιβλιοθήκη του
Ινστιτούτου Γκαίτε στη Θεσσαλονίκη με εισήγηση της συγγραφέως Αλεξάνδρας
Μητσιάλη.

 
Διαβάστε τις κριτικές που έχουν ήδη γραφτεί για το μυθιστόρημα της Σεμάντενι:
Του Γιάννη Δρούγου στο Ποντίκι,  της Αλεξάνδρας Μητσιάλη στο BOOKPRESS και του
Μιχάλη Μοδινού στο Βιβλιοδρόμιο της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ.

 

Αναρτήθηκε από Logotexnia 21 στις 6/26/2024 12:02:00 μ.μ. Ετικέτες ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ,
ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ, ΕΛΒΕΤΙΑ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ, ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΑ, ΤΕΟ ΒΟΤΣΟΣ, LETA SEMADENI
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis!Κοινοποίηση στο
XΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest


ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΣ ΒΛΑΧΟΓΙΆΝΝΗΣ, ΕΠΙΚΡΆΤΕΙΕΣ










 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
[...]

  

[Το σαρκικό περίβλημα]
 
Έχουν περάσει ώρες αρκετές που ο Χάρης Φαμέλης είναι σκυμμένος πάνω από τη
μελέτη του Βίλχελμ Γκεντς και τελικά οι προσπάθειές του ανταμείβονται. Απ’ ό,τι
φαίνεται ο επιφανής νευρολόγος κούραρε τον Μέτσγκερ τα τελευταία χρόνια της ζωής
του, κατά τα οποία ο τελευταίος μπαινόβγαινε στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του
Φράιμπουργκ. Στις σημειώσεις του Γκεντς εντοπίζει το παρακάτω απόσπασμα:
«Φεβρουάριος 1956: Εδώ επιβάλλεται να αναφερθεί ένα βίωμα που, όσο κι αν μοιάζει
παθολογικό, απαντά συχνά σε περιπτώσεις κλειστοφοβίας και παράνοιας. Ο ασθενής
δρ Ελίας Μέτσγκερ, ετών 49, είχε, κατά την κρίση μου, ένα σημαντικό επεισόδιο
πανικού με έντονο αίσθημα δυσφορίας, δύσπνοιας και πνιγμονής. Ο ασθενής ένιωθε
ότι ασφυκτιά μέσα στο σώμα του, ότι, παραθέτω τα λόγια του: “πνιγόμουν από το
ίδιο μου το σαρκικό περίβλημα, σαν να με είχε εγκλωβίσει μια κάψουλα από την
οποία αδυνατούσα να απαλλαγώ”. Σημειώνω ότι ένα σύνηθες σύμπτωμα τέτοιου είδους
επεισοδίων είναι η έντονη αποπροσωποποίηση, το αίσθημα του ασθενούς ότι δεν
είναι ο εαυτός του. Επισημαίνω ότι στην περίπτωση του δρος Μέτσγκερ συνέβη το
ακριβώς αντίθετο: έντονη προσωποποίηση και απόλυτος, ασφυκτικός εγκλεισμός στο
σώμα».
    Όσο μικρά και αποσπασματικά κι αν είναι τα θραύσματα από τη ζωή του Μέτσγκερ
έχουν τη δύναμη να του προκαλέσουν ρίγη συγκίνησης αλλά και τη διάθεση να θέλει
να τον διαβάζει ξανά και ξανά. Οι κινήσεις του είναι αυτοματοποιημένες: Κλείνει
τον δερματόδετο τόμο με τη μελέτη του Γκεντς και ανοίγει το μικρό βιβλίο του
Μέτσγκερ. Χωρίς να το πολυσκεφτεί, πηγαίνει στις τελευταίες σελίδες και διαβάζει
το επίμετρο.
    Εκεί, πέρα από τα λίγα βιογραφικά στοιχεία, υπάρχουν συγκεντρωμένες
προσωπικές σημειώσεις του ίδιου του συγγραφέα. Κατά τη σταχυολόγηση που έλαβε
χώρα βρέθηκαν αποσπάσματα μάλλον ημερολογιακού χαρακτήρα. Σε κάποιο σημείο ο
Μέτσγκερ αναφέρεται σε ένα πολύ δυσάρεστο περιστατικό. Είναι καλοκαίρι του 1932,
δύο περίπου χρόνια πριν υποστεί την πρώτη μεγάλη κρίση της υγείας του.
Ειδικευόμενος γιατρός τότε, έχει τη συνήθεια να διασχίζει το μεγάλο πάρκο της
πόλης, το Στάατσ-γκάρτεν, για να πηγαίνει από το σπίτι του στην κλινική. Ο
εικοσιτετράχρονος Μέτσγκερ δέχεται αιφνίδια επίθεση από τέσσερα ή πέντε άτομα,
όλα τους ανήλικα, παιδιά. Ο λόγος αυτής της ειδεχθούς πράξης δεν αποσαφηνίζεται
ποτέ, αν και κατά την εκτίμησή του δεν ήταν η ληστεία, αλλά ένα ιδιότροπο
καπρίτσιο. «Μερικές φορές πληγώνουμε κάποιον μόνο και μόνο για να διασκεδάσουμε
την πλήξη μας. O πόνος του γίνεται ευθύς παιχνίδι και το σώμα του κούκλα που
μπορούμε ανά πάσα στιγμή να αποσυναρμολογήσουμε, να καταστρέψουμε», σημειώνει,
ενώ λίγες αράδες πιο κάτω περιγράφει συνοπτικά όσα βίωσε. Αξιοσημείωτο είναι το
γεγονός ότι σχεδόν πάντα χρησιμοποιεί το δεύτερο πρόσωπο όταν αναφέρεται στον
εαυτό του: «Αύγουστος, 1932: Εκείνο το πρωινό έχει πέσει πυκνή ομίχλη και
δύσκολα μπορείς να διακρίνεις τις θολές φιγούρες που σε πλησιάζουν με γρήγορους
βηματισμούς. Μια μεγάλη πέτρα εκσφενδονίζεται από το πουθενά και σε χτυπά στο
μέτωπο. Πέφτεις κάτω με το κεφάλι μες στα αίματα. Γύρω σου, μέσα σου ομίχλη.
Χωρίς να το καταλάβεις βρίσκεσαι κυκλωμένος από άγρια γέλια και χάχανα. Ένα
τσούρμο μικρών ανθρώπων σε περιπαίζει. Τι θέλουν αυτά τα παιδιά από εσένα, ποιος
είναι ο σκοπός τους; Νιώθεις τα μικροσκοπικά τους χέρια να ψάχνουν τις τσέπες
σου, να σου βγάζουν τα παπούτσια, να σε γδύνουν. Δέχεσαι μια δυνατή κλωτσιά στην
κοιλιά. Κυλιέσαι μες στις λάσπες. Μια τσιριχτή φωνή φτύνει ακατάληπτες λέξεις.
Φωνάζεις από πόνο, από φόβο, κι επιχειρείς να σηκωθείς, να αντιδράσεις, όμως
κάποιος ή κάποιοι, βαστάζοντας πέτρες, σε χτυπούν στο κεφάλι. Μία φορά, άλλη μία
κι έπειτα άλλη μία. Βυθίζεσαι στο σκοτάδι. Σαν ανοίγεις τα μάτια είσαι
ολομόναχος στο πάρκο, τραυματισμένος, με ρούχα σκισμένα κι ανυπόδητος. Νιώθεις
την υγρασία του αίματος στο κρανίο σου. Καταφέρνεις να σηκωθείς κι αρχίζεις να
περπατάς με όση δύναμη σου έχει απομείνει. Τα βρύα σχίζουν τους εκτεθειμένους
μηρούς σου και οι αιχμηρές πέτρες προξενούν αφόρητο πόνο στις γυμνές σου
πατούσες. Είναι μέρα ακόμα, ο ήλιος χάσκει ανάμεσα στα δέντρα». Η διήγησή του
σταματά απότομα, όμως σε κάποιο άλλο τετράδιο επανέρχεται στο περιστατικό στο
Στάατσ-γκάρντεν, δηλώνοντας την πεποίθησή πως αποτέλεσε σημείο καμπής, «το
γεγονός που σηματοδότησε την οριστική μεταστροφή της μοίρας, την απαρχή της
Οδύσσειάς μου». 
 
[...]







 

Το παραπάνω απόσπασμα είναι από τη νουβέλα «Επικράτειες», η οποία ανοίγει το Α΄
μέρος του ομώνυμου βιβλίου του Κωνσταντίνου Βλαχογιάννη, που κυκλοφόρησε τον
Μάιο του 2024 από τις εκδόσεις Περικείμενο Βιβλία. Το Α΄ μέρος κλείνει με το
διήγημα «Μουσική για αεροδρόμια», ενώ το Β΄ μέρος αποτελείται από τη νουβέλα «Το
νησί στον χάρτη» και το διήγημα «Μαχαιρωμένη διάρκεια».
 
Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου του Επικράτειες αναφέρεται:  
 
Ένα βιβλίο μέσα σε ένα βιβλίο, ένα βιβλίο σχισμένο στα δύο. Οι μεγαφωνικές ριπές
οικογενειακών καυγάδων και μια πόλη που αργά και βασανιστικά συρρικνώνεται, όπως
ένα άρρωστο σώμα. Ένα μυστηριώδες σημείο στον χάρτη, ένα αινιγματικό νησί που
μπορεί και να μην υπάρχει. Αεροπλάνα που δεν πετούν για μήνες και στις μηχανές
τους φωλιάζουν πουλιά. Μια μπαλκονόπορτα που ανοίγει και βγάζει στο κατάστρωμα
ενός πλοίου. Ένα ατέρμονο ταξίδι με ένα τρένο που διασχίζει τη μία σήραγγα μετά
την άλλη. 
 
Συγγραφέας και αναγνώστης ξεκινούν παράλληλα ταξίδια, πραγματοποιώντας μια
κατάβαση στο παράδοξο της αέναης αναχώρησης και των απρόσιτων στο διηνεκές
προορισμών. Σε αυτή τη διαδρομή η λογοτεχνία χαιρετίζεται ως η μόνη προσβάσιμη
επικράτεια, έστω και αν αποτελεί έναν τόπο που υφίσταται αποκλειστικά και μόνο
στο μυαλό των ταξιδιωτών-συνεπιβατών.
 
Ο Κωνσταντίνος Βλαχογιάννης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1975 και ζει στον Πειραιά.
Σπούδασε Γερμανική Γλώσσα και Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του ΕΚΠΑ. Οι πρώτες
του λογοτεχνικές απόπειρες φιλοξενήθηκαν από τις εκδόσεις Τυφλόμυγα. Το 2012
ίδρυσε το Πρότυπο Κέντρο Γερμανικής Γλώσσας Ich liebe Deutsch. Υπό την αιγίδα
του δημιουργήθηκαν εννέα χρόνια αργότερα οι εκδόσεις Περικείμενο Βιβλία, στις
οποίες  κυκλοφόρησε και η πεζογραφική συλλογή του Είδωλα. Από τις ίδιες εκδόσεις
κυκλοφόρησε και το 2024 η μελέτη του Το Μαμούθ και ο Αναβάτης, η οποία αποτελεί
δομική ανάλυση της γερμανικής γλώσσας για ελληνόφωνους μελετητές.

 
Στη Logotexnia21 δημοσιεύεται επίσης ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Είδωλα, το
οποίο μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

 
Δύο κριτικές για το προηγούμενο βιβλίο του Κωνσταντίνου Βλαχογιάννη  μπορείτε να
διαβάσετε στο into my books... του Γιάννη Δρούγου και στο ΝΟ14ΜΕ του Γιάννη
Καλογερόπουλου.
 

Αναρτήθηκε από Logotexnia 21 στις 6/04/2024 06:36:00 μ.μ. Ετικέτες ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ,
ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ, ΕΛΛΑΔΑ, ΕΛΛΗΝΙΚΑ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΛΑΧΟΓΙΑΝΝΗΣ, ΝΟΥΒΕΛΑ
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis!Κοινοποίηση στο
XΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest


ΣΕΒΑΣΤΉ ΤΡΟΥΜΠΈΤΑ, ΤΟΚΕΤΌΣ




 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Τοκετός


 
Κοιλοπονώ τη γέννηση που δεν θέλει να έρθει.
Όταν θα έπρεπε να έχει φτάσει η ώρα,
ξαπλώνω στο κρεβάτι, όπως πρέπει, τελετουργικά.
Μικρή, τόση δα η κοιλιά μου
πώς να γεννήσει μια καινούργια ζωή;

Εδώ, δεξιά, αφουγκράζομαι την καρδιά του.
Αφουγκράζομαι,
με ένα άγγιγμα μεταλλικό.
Ένα χτύπος κάτω από το άγγιγμα λέει: είμαι εδώ.
Ξαπλώνω και ακούω να ψιθυρίζουν:
Έφτασε η στιγμή.

Πρώτα βγαίνει το συκώτι του.
Γιατί δεν μιλάει κανείς;
Δεν είναι καλό που βγαίνει πρώτα το συκώτι του;
Όχι, δεν είναι, απαντά η τρομαγμένη σιωπή.

Βγαίνει νεκρό.
Κομμάτι κομμάτι.
Δεν θα ’ναι το τρυφερό πλάσμα που περιμένετε.
Όμως βγαίνει!

Τι περιμένατε, λοιπόν, από αυτόν τον τοκετό;
Οι εγγονές της Λίλιθ γεννούν  παιδιά σφαγιασμένα.
Τα φέρνουν πίσω στον κόσμο των ζωντανών
και στοιχειώνουν τη σιωπή τους.

 
 
Το ποίημα «Τοκετός» της Σεβαστής Τρουμπέτα δημοσιεύεται εδώ για πρώτη φορά.

 
Η πρώτη ποιητική συλλογή της με τον τίτλο dromalí («η οδοιπόρος» στα ρομανές)
κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις η βαλίτσα τον Οκτώβριο του 2023. Τέσσερα ποιήματα
από αυτή τη συλλογή μπορείτε να διαβάσετε εδώ.


Η Σεβαστή Τρουμπέτα ζει στο Βερολίνο, είναι κοινωνιολόγος και καθηγήτρια στο
Πανεπιστήμιο Hochschule Magdeburg-Stendal, με γνωστικό αντικείμενο Παιδική
Ηλικία και Μετανάστευση. Το συγγραφικό της έργο περιλαμβάνει μονογραφίες, άρθρα
και επιμέλεια συλλογικών τόμων σε θέματα σχετικά με τη μετανάστευση, τις
μειονότητες, τα σύνορα, τον ρατσισμό, τη βιοπολιτική κ.ά. Ασχολείται
ερασιτεχνικά με το θέατρο.

 

Δείτε στη βιβλιοnet ποια άλλα βιβλία της Σεβαστής Τρουμπέτα κυκλοφορούν.
 
Η φωτογραφία που κοσμεί την ανάρτηση είναι στιγμιότυπο από την ταινία Το
πορτρέτο μιας γυναίκας που φλέγεται [Portrait de la jeune fille en feu] σε
σενάριο και σκηνοθεσία της Σελίν Σιαμά [Céline Sciamma].


Αναρτήθηκε από Logotexnia 21 στις 3/07/2024 09:45:00 μ.μ. Ετικέτες ΕΛΛΑΔΑ,
ΕΛΛΗΝΙΚΑ, ΠΟΙΗΣΗ, Σεβαστή Τρουμπέτα
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis!Κοινοποίηση στο
XΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Νεότερες αναρτήσεις Παλαιότερες αναρτήσεις Αρχική σελίδα

Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)




ΑΝΑΖΉΤΗΣΗ ΣΤΟ LOGOTEXNIA21






35HOURS.ORG


Εργαστήρι μετάφρασης σύγχρονης περσικής & ελληνικής ποίησης εν προόδω


του Αλέξανδρου Κυπριώτη



ΑΡΧΕΙΟΘΉΚΗ ΙΣΤΟΛΟΓΊΟΥ

 * ▼  2024 (10)
   * ▼  Δεκεμβρίου 2024 (1)
     * Fernando Iwasaki, Επικήδεια προίκα
   * ►  Οκτωβρίου 2024 (1)
     * Μάνια Μεζίτη, Αγαπημένε μου πατέρα
   * ►  Σεπτεμβρίου 2024 (1)
     * Χ. Χάτεφ, ένα ποίημα (شعری از ح. هاتف)
   * ►  Ιουλίου 2024 (4)
     * Jenny Erpenbeck, Καιρός
     * Σύμπραξη Εκδοτικών Εγχειρημάτων, 7ο Θερινό Βιβλιοσ...
     * Μάνια Μεζίτη, στόμα
     * عدنيَّة شبلي (Αντανία Σίμπλι), Ασήμαντη λεπτομέρεια
   * ►  Ιουνίου 2024 (2)
     * Leta Semadeni, Ταμανγκούρ
     * Κωνσταντίνος Βλαχογιάννης, Επικράτειες
   * ►  Μαρτίου 2024 (1)
     * Σεβαστή Τρουμπέτα, Τοκετός

 * ►  2023 (12)
   * ►  Δεκεμβρίου 2023 (3)
   * ►  Οκτωβρίου 2023 (1)
   * ►  Ιουλίου 2023 (1)
   * ►  Ιουνίου 2023 (1)
   * ►  Μαΐου 2023 (1)
   * ►  Απριλίου 2023 (2)
   * ►  Μαρτίου 2023 (1)
   * ►  Ιανουαρίου 2023 (2)

 * ►  2022 (9)
   * ►  Σεπτεμβρίου 2022 (5)
   * ►  Μαΐου 2022 (1)
   * ►  Απριλίου 2022 (1)
   * ►  Μαρτίου 2022 (2)

 * ►  2021 (9)
   * ►  Δεκεμβρίου 2021 (1)
   * ►  Σεπτεμβρίου 2021 (2)
   * ►  Ιουλίου 2021 (1)
   * ►  Ιουνίου 2021 (1)
   * ►  Απριλίου 2021 (2)
   * ►  Φεβρουαρίου 2021 (1)
   * ►  Ιανουαρίου 2021 (1)

 * ►  2020 (27)
   * ►  Δεκεμβρίου 2020 (1)
   * ►  Νοεμβρίου 2020 (2)
   * ►  Οκτωβρίου 2020 (1)
   * ►  Σεπτεμβρίου 2020 (2)
   * ►  Αυγούστου 2020 (2)
   * ►  Ιουλίου 2020 (5)
   * ►  Ιουνίου 2020 (1)
   * ►  Μαΐου 2020 (3)
   * ►  Απριλίου 2020 (3)
   * ►  Μαρτίου 2020 (2)
   * ►  Φεβρουαρίου 2020 (2)
   * ►  Ιανουαρίου 2020 (3)

 * ►  2019 (12)
   * ►  Δεκεμβρίου 2019 (2)
   * ►  Οκτωβρίου 2019 (1)
   * ►  Μαΐου 2019 (1)
   * ►  Απριλίου 2019 (2)
   * ►  Μαρτίου 2019 (1)
   * ►  Φεβρουαρίου 2019 (2)
   * ►  Ιανουαρίου 2019 (3)

 * ►  2018 (21)
   * ►  Δεκεμβρίου 2018 (1)
   * ►  Νοεμβρίου 2018 (1)
   * ►  Σεπτεμβρίου 2018 (2)
   * ►  Ιουλίου 2018 (1)
   * ►  Ιουνίου 2018 (1)
   * ►  Μαΐου 2018 (3)
   * ►  Μαρτίου 2018 (6)
   * ►  Φεβρουαρίου 2018 (3)
   * ►  Ιανουαρίου 2018 (3)

 * ►  2017 (24)
   * ►  Δεκεμβρίου 2017 (4)
   * ►  Νοεμβρίου 2017 (4)
   * ►  Οκτωβρίου 2017 (2)
   * ►  Σεπτεμβρίου 2017 (3)
   * ►  Αυγούστου 2017 (2)
   * ►  Ιουλίου 2017 (3)
   * ►  Μαΐου 2017 (2)
   * ►  Απριλίου 2017 (2)
   * ►  Μαρτίου 2017 (1)
   * ►  Φεβρουαρίου 2017 (1)

 * ►  2016 (35)
   * ►  Δεκεμβρίου 2016 (2)
   * ►  Νοεμβρίου 2016 (3)
   * ►  Οκτωβρίου 2016 (1)
   * ►  Ιουλίου 2016 (2)
   * ►  Ιουνίου 2016 (2)
   * ►  Μαΐου 2016 (3)
   * ►  Απριλίου 2016 (5)
   * ►  Μαρτίου 2016 (5)
   * ►  Φεβρουαρίου 2016 (8)
   * ►  Ιανουαρίου 2016 (4)

 * ►  2015 (43)
   * ►  Δεκεμβρίου 2015 (5)
   * ►  Νοεμβρίου 2015 (5)
   * ►  Σεπτεμβρίου 2015 (3)
   * ►  Αυγούστου 2015 (1)
   * ►  Ιουλίου 2015 (1)
   * ►  Ιουνίου 2015 (6)
   * ►  Μαΐου 2015 (4)
   * ►  Απριλίου 2015 (5)
   * ►  Μαρτίου 2015 (4)
   * ►  Φεβρουαρίου 2015 (4)
   * ►  Ιανουαρίου 2015 (5)

 * ►  2014 (66)
   * ►  Δεκεμβρίου 2014 (11)
   * ►  Νοεμβρίου 2014 (7)
   * ►  Οκτωβρίου 2014 (7)
   * ►  Σεπτεμβρίου 2014 (4)
   * ►  Αυγούστου 2014 (4)
   * ►  Ιουλίου 2014 (5)
   * ►  Ιουνίου 2014 (6)
   * ►  Μαΐου 2014 (5)
   * ►  Απριλίου 2014 (5)
   * ►  Μαρτίου 2014 (5)
   * ►  Φεβρουαρίου 2014 (3)
   * ►  Ιανουαρίου 2014 (4)

 * ►  2013 (34)
   * ►  Δεκεμβρίου 2013 (7)
   * ►  Νοεμβρίου 2013 (3)
   * ►  Οκτωβρίου 2013 (4)
   * ►  Σεπτεμβρίου 2013 (3)
   * ►  Αυγούστου 2013 (1)
   * ►  Ιουλίου 2013 (1)
   * ►  Ιουνίου 2013 (2)
   * ►  Μαΐου 2013 (1)
   * ►  Απριλίου 2013 (5)
   * ►  Μαρτίου 2013 (3)
   * ►  Φεβρουαρίου 2013 (3)
   * ►  Ιανουαρίου 2013 (1)

 * ►  2012 (8)
   * ►  Δεκεμβρίου 2012 (3)
   * ►  Σεπτεμβρίου 2012 (1)
   * ►  Αυγούστου 2012 (1)
   * ►  Μαΐου 2012 (2)
   * ►  Ιανουαρίου 2012 (1)

 * ►  2011 (11)
   * ►  Δεκεμβρίου 2011 (1)
   * ►  Νοεμβρίου 2011 (1)
   * ►  Οκτωβρίου 2011 (1)
   * ►  Ιουλίου 2011 (2)
   * ►  Απριλίου 2011 (2)
   * ►  Φεβρουαρίου 2011 (2)
   * ►  Ιανουαρίου 2011 (2)

 * ►  2010 (35)
   * ►  Δεκεμβρίου 2010 (1)
   * ►  Νοεμβρίου 2010 (3)
   * ►  Οκτωβρίου 2010 (3)
   * ►  Σεπτεμβρίου 2010 (4)
   * ►  Αυγούστου 2010 (5)
   * ►  Ιουλίου 2010 (4)
   * ►  Ιουνίου 2010 (5)
   * ►  Μαΐου 2010 (7)
   * ►  Απριλίου 2010 (2)
   * ►  Ιανουαρίου 2010 (1)

 * ►  2009 (21)
   * ►  Δεκεμβρίου 2009 (3)
   * ►  Νοεμβρίου 2009 (4)
   * ►  Οκτωβρίου 2009 (2)
   * ►  Σεπτεμβρίου 2009 (3)
   * ►  Αυγούστου 2009 (1)
   * ►  Ιουλίου 2009 (1)
   * ►  Ιουνίου 2009 (4)
   * ►  Μαΐου 2009 (1)
   * ►  Απριλίου 2009 (1)
   * ►  Ιανουαρίου 2009 (1)

 * ►  2008 (4)
   * ►  Δεκεμβρίου 2008 (1)
   * ►  Οκτωβρίου 2008 (1)
   * ►  Ιουνίου 2008 (1)
   * ►  Απριλίου 2008 (1)




ΕΤΙΚΈΤΕΣ

ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΔΑΡΛΑΣΗ ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΑΠΑΘΕΜΕΛΗ ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΣΙΔΗΡΑ ΑΓΓΛΙΚΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΑΚΗΣ
ΠΑΠΑΝΤΩΝΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΥΠΡΙΩΤΗΣ Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης
ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΕΝΤΖΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΑΝΤΑΙΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΔΗΣ ΑΝΤΖΕΛΑ
ΜΠΡΟΥΣΚΟΥ ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΑΛΕΟΣ ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
ΠΑΥΛΟΣ Αραβικά ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΡΧΟΝΤΙΑ ΚΥΠΡΙΩΤΟΥ Αυγή Μελέτη ΑΥΣΤΡΙΑ
ΑΥΣΤΡΟΟΥΓΓΑΡΙΑ ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΠΙΤΣΩΡΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΛΕΞΑΚΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΜΑΝΑΤΙΔΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ
ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΒΑΣΙΛΗΣ ΡΩΤΑΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΑΛΗΣ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΧΙΖΑ ΒΙΒΗ ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΒΙΒΗ ΠΗΝΙΩΤΗ ΒΙΚΥ ΑΛΥΣΣΑΝΔΡΑΚΗ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ ΒΡΑΖΙΛΙΑ ΓΑΛΛΙΑ ΓΑΛΛΙΚΑ ΓΕΡΜΑΝΙΑ
ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΛΑΟΚΡΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΝΤΑΣ ΓΙΑΝΝΑ ΠΟΥΛΕΑ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΑΓΓΕΛΑΚΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΣΤΕΡΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΡΟΥΓΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΙΛΗΣ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΝΤΡΑΦΟΥΡΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΝΤΑΛΙΑΝΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΡΜΠΑΣ
ΓΙΟΛΑΝΤΑ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ ΓΙΟΥΛΑ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΠΑΣΤΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΜΠΡΑΚΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΛΙΛΛΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΕΥΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΙΡΩΝΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΑΚΗΣ ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΜΠΑΣΔΕΚΗ
ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΣΑΚΑΛΗΣ ΔΑΝΑΗ ΔΑΣΚΑ Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΙΑΝΝΟΥΣΑΚΗΣ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ Δημήτρης Δημοκίδης ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΡΑΚΙΤΣΟΣ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΡΑΝΤΖΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΡΟΥΜΠΑΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΕΤΣΕΤΙΔΗΣ ΔΙΑΣΚΕΥΗ ΔΙΑΦΑΝΑ
ΚΡΙΝΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΚΑΨΑΛΗΣ ΕΚΟΥΑΔΟΡ ΕΛΒΕΤΙΑ ΕΛΕΝΑ ΠΕΓΚΑ Ελένη Καπετανάκη
ΕΛΕΝΗ ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Π. ΤΣΙΤΣΑ ΕΛΙΝΑ ΝΤΑΡΑΚΛΙΤΣΑ ΕΛΛΑΔΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ
Ἐμμανουὴλ Ροΐδης ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΕΣΣΔ ΕΥΓΕΝΙΑ ΤΖΙΡΤΖΙΛΑΚΗ ΕΥΗ ΜΑΥΡΟΜΜΑΤΗ ΕΥΤΥΧΙΑ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΕΦΗ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΟΥ Ζηλευτά ΖΩΗ ΣΓΟΥΡΟΥ ΗΛΙΑΣ ΝΙΣΑΡΗΣ ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ
ΜΕΓΑΛΗΣ ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΙΡΛΑΝΔΙΑΣ ΗΠΑ ΘΑΝΑΣΗΣ Δ. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ ΘΕ.ΑΜ.Α ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ
ΑΙΟΛΟΣ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΝΤΟΥΘ ΘΕΑΤΡΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΡΟΛΟΣ ΚΟΥΝ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΝΙΚΟΥ
ΘΕΟΧΑΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ Θερινό Βιβλιοστάσιο ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΘΟΔΩΡΗΣ ΓΚΟΝΗΣ
ΘΟΔΩΡΗΣ ΤΣΑΠΑΚΙΔΗΣ ΘΟΔΩΡΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ ΑΝΥΦΑΝΤΑΚΗΣ ΙΑΠΩΝΙΑ ΙΟΡΔΑΝΗΣ
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΙΡΑΝ ΙΡΛΑΝΔΙΑ ΙΣΠΑΝΙΑ ΙΣΠΑΝΙΚΑ ΙΤΑΛΙΑ ΙΤΑΛΙΚΑ ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΝΤΟΥΜΗ
ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΝΤΟΥΝΗ ΙΩΑΝΝΑ ΜΥΤΙΛΗΝΑΚΗ Κ. ΚΑΡΘΑΙΟΣ ΚΑΤΑΛΑΝΙΚΑ Κατερίνα Γώγου
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΖΙΝΑΒΑ ΚΙΝΑ ΚΙΝΕΖΙΚΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΚΛΑΙΡΗ ΠΑΠΑΜΙΧΑΗΛ ΚΡΙΤΙΚΗ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗΣ Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη ΚΥΠΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΛΑΧΟΓΙΑΝΝΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Δ.
ΤΖΑΜΙΩΤΗΣ Κωνσταντῖνος Καβάφης ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΡΗΣΤΟΜΑΝΟΣ ΚΩΣΤΑΣ Γ. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΝΤΙΩΡΑΣ ΛΑΪΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥ ΚΟΝΓΚΟ Λένα Κατσομίτη
ΛΕΝΑ ΚΟΨΑΧΕΙΛΗ ΛΙΝΑ ΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΕΣ ΣΥΝΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΝΙΑ ΜΕΖΙΤΗ ΜΑΡΙΑ
ΑΓΓΕΛΙΔΟΥ ΜΑΡΙΑ ΓΙΑΓΙΑΝΝΟΥ ΜΑΡΙΑ ΚΟΥΛΟΥΡΗ ΜΑΡΙΑ ΞΥΛΟΥΡΗ ΜΑΡΙΑ Π. ΜΑΡΙΑ ΠΕΤΡΙΤΣΗ
ΜΑΡΙΑ ΡΟΥΣΣΟΥ ΜΑΡΙΑ ΤΖΙΑΟΥΡΗ-ΧΙΛΜΕΡ ΜΑΡΙΑ ΧΑΤΖΗΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΜΑΡΙΑ ΧΟΥΜΑΝΙΔΗ
ΜΑΡΙΑ-ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΓΑΛΑΝΑΚΗ ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΧΑΛΑΡΗ ΜΑΡΙΛΙΤΑ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΡΙΝΑ
ΑΓΑΘΑΓΓΕΛΙΔΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ ΜΕΞΙΚΟ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΜΙΣΕΛ
ΦΑϊΣ ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΛΑΠΑΚΙΣ ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΑ ΜΥΡΤΩ ΤΑΣΙΟΥ ΜΧΚ ΝΑΝΣΥ ΑΓΓΕΛΗ ΝΑΝΣΥ
ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ ΝΑΠΟΛΕΩΝ ΛΑΠΑΘΙΩΤΗΣ ΝΙΚΟΣ ΑΛΕΞΙΟΥ ΝΙΚΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ Νίκος
Πρατσίνης ΝΙΚΟΣ ΣΟΥΒΑΤΖΗΣ ΝΟΡΒΗΓΙΑ ΝΟΡΒΗΓΙΚΑ ΝΟΥΒΕΛΑ ΞΕΝΟΦΩΝ ΚΟΜΝΗΝΟΣ ΟΔΥΣΣΕΑΣ
ΕΛΥΤΗΣ ΟΛΙΑ ΛΑΖΑΡΙΔΟΥ ΟΜΑΔΑ "ΤΡΙΣ" ΟΥΓΓΑΡΙΑ ΟΥΡΟΥΓΟΥΑΗ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΟΥΣ
ΠΑΝΟΣ ΚΑΡΑΒΙΑΣ ΠΑΝΟΣ ΚΥΠΑΡΙΣΣΗΣ ΠΑΝΟΣ ΣΑΜΑΡΑΣ ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΠΡΕΒΕΛΑΚΗΣ ΠΑΥΛΟΣ
ΠΑΥΛΙΔΗΣ ΠΕΖΑ ΠΕΖΟΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΕΡΟΥ ΠΕΡΣΙΚΑ ΠΟΙΗΣΗ ΠΟΛΩΝΙΑ ΠΟΡΤΟΓΑΛΛΙΚΑ ΡΗΝΙΩ
ΚΥΡΙΑΖΗ ΡΙΜΠΟΥΑΡ ΚΟΜΠΑΝΤΙ ΡΙΤΑ ΚΟΛΑΪΤΗ ΡΟΥΜΑΝΙΑ ΡΩΣΙΑ ΡΩΣΙΚΑ ΣΑΜΠΙΡ ΧΑΚΑ (سابیر
هاکا) ΣΑΡΑΝΤΟΣ ΡΗΓΑΚΟΣ Σεβαστή Τρουμπέτα ΣΗΛΙΚΑ ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΥ ΣΜΣ ΓΓ & Λ ΣΟΝΙΑ
ΖΑΧΑΡΑΤΟΥ ΣΟΥΛΑ ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΥ ΣΟΦΙΑ ΚΟΡΩΝΗ ΣΟΦΟΚΛΗΣ ΣΤΑΘΗΣ ΤΣΑΓΚΑΡΟΥΣΙΑΝΟΣ
ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΑΛΚΟΣ ΣΤΕΛΛΑ ΝΙΚΟΛΟΥΔΗ ΣΤΕΡΓΙΟΣ ΞΗΡΟΤΑΓΑΡΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΝΤΡΕΚΟΣ Σύμπραξη
Εκδοτικών Εγχειρημάτων ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΛΙΚΙΑΣ ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ ΤΕΟ ΒΟΤΣΟΣ
ΤΟΥΡΚΙΑ ΤΣΑΜΠΙΚΑ ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑ ΤΣΕΧΟΣΛΟΒΑΚΙΑ ΦΕΡΕΪΝΤΟΥΝ ΦΑΡΙΑΝΤ ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ
ΦΙΝΛΑΝΔΙΚΑ ΧΙΛΗ Χρήστος Οικονόμου ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΣΑΓΚΑΡΗΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΧΡΙΣΤΟΣ
ΚΥΘΡΕΩΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΛΙΟΝΤΑΚΗΣ ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑΤΑ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΤΣΑΠΡΑΪΛΗΣ ALDO
PALAZZESCHI ALEXANDER KLUGE ALFRED BRENDEL ANTJE WAGNER ARTHUR SCHNITZLER
B-movies BERNARD-MARIE KOLTÈS BERTOLT BRECHT bijoux de kant BILLY MYLES BOTHO
STRAUSS CARL STERNHEIM CARLA BESSA CHRISTA WOLF CRISTINA PERI ROSSI DAVID GREIG
DEA LOHER DIFUNTA CORREA ECE TEMELKURAN EDITH DÜHL Eduard Escoffet ELFRIEDE
JELINEK Elisabeth Wandeler-Deck ELSE LASKER-SCHÜLER EMILY DICKINSON ERNST WEISS
FEDERICO GARCIA LORCA FERNANDO IWASAKI FERNANDO PESSOA FISTON MWANZA MUJILA
FRANCIS SCOTT FITZGERALD FRANZ KAFKA FRIEDRICH NIETZSCHE GABRIELE ROMAGNOLI
GEORG BÜCHNER GEORGE LE NONCE GERHARD FALKNER GOTTFRIED KELLER GRAHAM GREENE
GUILLAUME APOLLINAIRE GYÖRGY KURTÁG HANS ERICH NOSSACK HANS FALLADA HANS HERBERT
GRIMM HEINRICH BÖLL HEINRICH HEINE HEINRICH VON KLEIST HENRIK IBSEN HERBERT
GEORGE WELLS HERMANN HESSE HERTA MÜLLER IMRAN AYATA INGE MÜLLER INGEBORG
BACHMANN ITALO CALVINO IWONA NOWACKA JAVIER MARÍAS JEAN-PAUL SARTRE JENNY
ERPENBECK JENS PETERSEN Johann Peter Eckermann Johann Wolfgang von Goethe JOSEPH
ROTH JUAN MAYORGA Julio Cortázar KARL JOSEPH SIMROCK KARL VALENTIN Kurt
Tucholsky LETA SEMADENI LEWIS CARROLL LITTLE WILLIE JOHN LUIGI PIRANDELLO Luis
Gómezbeck MARIO WIRZ MARTA TRABA MARTHA MEDEIROS MAX BROD MIGUEL DE CERVANTES
SAAVERDA Miia Toivio MIRANDA JULY MÓNICA OJEDA NALYSSA GREEN NAOMI KLEIN
NICHOLAS MURRAY No14me OSCAR WILDE ParaMana Puppet Theatre PHANTOM PAIN PIER
PAOLO PASOLINI RAINER MARIA RILKE RAINER WERNER FASSBINDER RAYMOND CARVER REGINA
BOU RICARDO PIGLIA ROBERT WALSER ROBERTO BOLAÑO ROLAND BARTHES SAMUEL BECKETT
SAMUEL BUTLER SHIRLEY JACKSON STEFAN ZWEIG Studio Μαυρομιχάλη T. S. ELIOT
TENNESSEE WILLIAMS TERÉZIA MORA THE POETS' SOUNDS THOMAS BERNHARD THOMAS MANN
TOM SCHIMMECK Tone Avenstroup VIRGINIA WOOLF WOLFGANG BORCHERT WOLFGANG BOZIC
Анна Ахматова Варла́м Шала́мов (ΒΑΡΛΑΜ ΣΑΛΑΜΟΦ) Гайто Газданов Лев Толстой
Мирослав Пенков Фёдор Достоевский بهار علیزاده (ΜΠΑΧΑΡ ΑΛΙΖΑΝΤΕ) ح. هاتف (Χ.
ΧΑΤΕΦ) عدنيَّة شبلي (Αντανία Σίμπλι)، Παλαιστίνη محمد همتی (MOXAMMANT XEMMATI)
池莉 (Τσι Λι)



ΕΓΓΡΑΦΉ ΣΕ...

Αναρτήσεις
Atom

Αναρτήσεις

Όλα τα σχόλια
Atom

Όλα τα σχόλια







ΔΗΜΟΦΙΛΕΊΣ ΑΝΑΡΤΉΣΕΙΣ

 * Federico García Lorca, Ματωμένος γάμος
   [...]   ΓΕΙΤΟΝΙΣΣΑ: Πού πας;   ΝΥΦΗ: Εδώ έρχομαι.   ΜΑΝΑ: Ποιος είναι;  
   ΓΕΙΤΟΝΙΣΣΑ: Δεν την γνωρίζεις;   ΜΑΝΑ: Γι’ αυτό ρωτ...
   
 * Alexander Kluge, Ένα ερωτικό πείραμα
     Ως το φθηνότερο μέσο, για να διεξαχθεί μαζική στείρωση στα στρατόπεδα,
   εμφανίστηκε το 1943 η ακτινοβολία με ακτίνες Ραίντγκεν. Ήταν ...
   
 * Μοχαμμάντ Χεμματί (محمد همتی), ένα ποίημα
   Gahvaareh (Η κούνια)  (ACRYLIC ON CANVAS 120 X 180 CM) by Abbas Mehran گهواره
   می‌خواستم گهواره‌ای بسازم برای کلمه‌های یتی...
   
 * Ingeborg Bachmann, Στον ήλιο
   Ωραιότερος από την αισθητή σελήνη και το τιμημένο της το φως, Ωραιότερος από
   τ’ αστέρια, τα φημισμένα τάγματα της νύχτας, ...
   
 * Κ. Καρθαίος / Διάφανα Κρίνα, Βάλτε να πιούμε
   Τα όνειρα που βυζάξαμε με της καρδιάς μας το αίμα, πέταξαν και χαθήκανε μες
   στης ζωής το ρέμα. Μα τάχα εμείς παντοτινά τ’ άφταστα θα ζητ...
   
 * Фёдор Достоевский, Υπόγειο
   [Απόσπασμα] Είμαι ένας άνθρωπος άρρωστος… Ένας κακός άνθρωπος. Άνθρωπος
   αποκρουστικός. Νομίζω ότι πάσχω από το συκώτι μου. Εδώ που τα λέμ...
   
 * Ιορδάνης Παπαδόπουλος, χρυσόμαλλο δέρας
   [σε φυλλομετρητή αγγλικού λεξικού η φυγή προηγείται του τομαριού] Ποιοι
   είμαστε / Ροδοδάχτυλη της νύχτας κόρη/ Αυγή φέξε Κατάφερε ...
   
 * Bernard-Marie Koltès, Ρομπέρτο Τσούκο
    [...]   ΤΣΟΥΚΟ: Θέλω να φύγω. Πρέπει να φύγω αμέσως. Κάνει πολλή ζέστη σ’
   αυτή τη γαμημένη πόλη. Θέλω να πάω στην Αφρική, κάτω απ...
   
 * Jenny Erpenbeck, Περαστικοί
   […] 9 Τις επόμενες δύο εβδομάδες ο Ρίχαρντ τις εκμεταλλεύεται για να διαβάσει
   μερικά βιβλία για το θέμα και να σχεδιάσει έ...
   
 * Roland Barthes, Αποσπάσματα του ερωτικού λόγου
   Εδώ, λοιπόν, μιλά ένας ερωτευμένος και λέει:   «Χάνομαι, υποκύπτω…» ΧΑΝΟΜΑΙ.
   Πνοή αφανισμού που φτάνει στο ερωτευμένο υποκείμενο από τη...
   


Από το Blogger.