zlibrary.to Open in urlscan Pro
2606:4700:3035::6815:2e3f  Public Scan

URL: https://zlibrary.to/dl/kostrzyn-1945
Submission: On August 22 via api from US — Scanned from DE

Form analysis 1 forms found in the DOM

<form class="jsx-ea21a33cf3fe0401">
  <div class="jsx-ea21a33cf3fe0401 search-container"><input type="text" name="search" value="" placeholder="Search for books, tutorials, manuals and authors in 161,304,642 files" class="jsx-ea21a33cf3fe0401 header-search "><button
      class="jsx-ea21a33cf3fe0401 search-logo"><svg data-v-95562806="" data-v-9c9909be="" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" width="24px" height="24px" viewBox="0 0 24 24" fill="none" stroke="currentColor" stroke-width="3" stroke-linecap="round"
        stroke-linejoin="round" class="jsx-ea21a33cf3fe0401 feather feather-search">
        <circle data-v-95562806="" data-v-9c9909be="" cx="11" cy="11" r="8" class="jsx-ea21a33cf3fe0401"></circle>
        <line data-v-95562806="" data-v-9c9909be="" x1="21" y1="21" x2="16.65" y2="16.65" class="jsx-ea21a33cf3fe0401"></line>
      </svg></button></div>
</form>

Text Content

Sign upSign in


 * Sign in
 * Sign up
 * Upgrade Premium
 * About
 * Term & Privacy
 * DMCA & Copyright
 * Contact

×

HISTORYCZNE BITWY ANDRZEJ TOCZEWSKI KOSTRZYN 1945 Wydawn i ctwo Ministerstwa
Obrony Narodowej Warszawa 1 988 Opracowanie graficzne serii: Jerzy Kępkiewicz
ilustrację na obwolucie projektował: Waldemar Żaczek Redaktor: Jacek Biernacki
Redaktor techniczny: Grażyna Woźniak Opracowanie kartograficzne: Iwona
Ziemkiewicz ® Copyright by wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej Warszawa
1988 ISBN 83-11-07491-7 WSTĘP Styczeń 1945 r. był na pewno jednym z przełomowych
miesię- cy w dziejach Europy i naszego narodu. Poprzedziły go zimowe
przygotowania do generalnego szturmu na kierunku berliń- skim Przygotowania te
rozpoczęto już w końcu października 1944 r., kiedy to wojska radzieckie, w
wyniku zwycięstw odnie- sionych latem i jesienią, wyszły nad dolny Niemen, Narew
i środkową Wisłę, a także wkroczyły do Słowacji i na teryto- rium Węgier. Kiedy
ruszyła znad Wisły nawałnica radzieckiej ofensywy zimowej, nie było wówczas już
tajemnicą, iż klęska III Rzeszy jest kwestią najbliższych dni. W wyniku
potężnych pancernych uderzeń podczas pierwszych dni szturmu zostały rozbite
głów- ne siły broniących się rozpaczliwie wojsk niemieckich i kolejne dni
stanowiły jedno pasmo ciężkich ciosów zadawanych im przez Armię Radziecką.
Natarcie wojsk radzieckich było tak skuteczne i błyskawiczne, iż wieczorem
ostatniego dnia stycznia czołowe oddziały wyszły nad Odrę w rejonie Kostrzyna i
uchwyciły niewielki przyczółek na lewym brzegu rzeki. W dniu tym rozpoczęły się
również walki o zdobycie Kos- trzyna, jednego z większych bastionów, jaki
znajdował się na drodze do stolicy hitlerowskich Niemiec. Bitwa o Kostrzyn
przybrała od samego początku niezwykle zażarty charakter i trwała dwa miesiące.
Stała się częścią skła- dową walk wojsk 1 Frontu Białoruskiego o przełamanie i
zdo- bycie linii środkowej Odry — rzeki, która zajmuje szczególne miejsce w
dziejach Słowiańszczyzny i narodu polskiego. W hitlerowskich koncepcjach obrony
doniosłą rolę odgrywa- ły twierdze, które według goebbełsowskiej propagandy
miały pełnić funkcję swego rodzaju „łamaczy fal". Zadaniem ich było związanie
jak największej liczby nacierających wojsk radziec- kich, a co za tym idzie
zyskanie na czasie. Koncepcje to stano- wiły oczywiście tylko spekulacje,
bowiem, jak juz wcześniej wykazały doświadczenia I wojny światowej, przydatność
twierdz była nikła lub jeszcze częściej żadna. W okresie międzywojennym
odstąpiono od założeń obrony okrężnej twierdz, przyjmując za obowiązujący system
rejonów umocnionych, które często wchłonęły zachowane twierdze. Również
dowództwo niemieckie tam, gdzie było to możliwe, wykorzystywało twierdze jako
element maksymalnie rozległych obszarów umocnionych. Lecz takie rozwiązania
okazały się w praktyce najczęściej nierealne z powodu braku odpowiednich sił do
obsadzenia garnizonów. Stąd „łamacze fal" stawały się kolejno w szybkim tempie
kotłami, których los był z góry prze- sądzony. By zdobyć w 1945 r. Berlin,
wpierw trzeba było uchwycić Odrę wraz z jej twierdzami. Szczególna.rola, jaka
przypadła środkowej Odrze w niemieckim systemie obrony, wynikała 7. planów
hitlerowskiego dowództwa, które zakładało, iż rzeka ta miała być główną linią
oporu III Rzeszy. Odra była bowiem ostatnią poważną przeszkodą dla nacierających
wojsk radziec- kich nie tylko ze względu na jej szerokość, lecz również z tego
powodu, że stanowiła ona ufortyfikowaną rubież. Z operacyj- nego punktu widzenia
był to niewątpliwy klucz do Berlina. Przełamanie obrony niemieckiej na Odrze, a
zwłaszcza opano- wanie tego odcinka, gdzie mieściły się dwie twierdze Kostrzyn i
Frankfurt, oznaczało „operacyjne otwarcie bram stolicy hitle- rowskich Niemiec".
Bardzo ważną rolę w obronie berlińskiego kierunku strategi- cznego wyznaczono
twierdzy kostrzyńskiej, nazywanej często, nie bez powodu, berlińską bramą. Ten
stary słowiański gród obronny, zbudowany około 960 r. przez Mieszka I, od wieków
pełnił w czasie działań militarnych na tym obszarze doniosłą funkcję.
Spoglądając z perspektywy mijającego tysiąca lat naszej pań- stwowości na
dziejową rolę obronnego systemu Odry, należy pamiętać o wielkiej prawdzie,
zawartej w słowach znakomitego historyka prof. Zygmunta Wojciechowskiego, iż
„dzieje Polski zaczęły się nad Odrą" To tu właśnie przez kilka stuleci naszej
historii ścierały się ze sobą dwa potężne żywioły — germański ze słowiańskim.
Areną tych walk była często Ziemia Lubuska. Tak, jak niemal wszystkie
najważniejsze wydarzenia naszych najstarszych dziejów państwowych wiążą się
bezpośrednio z Ziemią Lubuską, tak najnowsze dzieje narodu polskiego związane są
z powrotem nad starą piastowską granicę. Bitwy i walki toczone przez wojska
radzieckie o wyzwolenie Ziemi Lubuskiej i zdobycie środkowej Odry były wyjątkowo
zacięte i krwawe. Należały do najcięższych, jakie Armia Ra- dziecka stoczyła na
ziemiach polskich. Dowództwo wroga za- mierzało w walkach nad Odrą wyczerpać i
osłabić nacierające wojska radzieckie, by zapewnić sobie czas na przegrupowanie
nowych sił i stworzenie warunków do wykonania przeciwude- rzeń. Hitlerowcy jasno
zdawali sobie sprawę z faktu, że przeła- manie linii Odry przez wojska
radzieckie stworzy dogodne wa- runki do sprawnej realizacji przez nie końcowego
celu wojny, jakim było uzyskanie powodzenia na kierunku berlińskim i zdo- bycie
stolicy III Rzeszy. Dlatego też tak ogromne znaczenie miało dla Niemców
utrzymanie kostrzyńskiej twierdzy, która panując nad strategicznymi drogami
prowadzącymi do Berlina umacniała obronę linii Odry. Powierzenie dowództwa
twierdzy osławionemu „katowi Warszawy" Gruppenfiihrerowi SS Hein- zowi
Reinefarthowi świadczyło o wadze, jaką przywiązywali Niemcy do jej utrzymania.
Głównym zadaniem Armii Radzieckiej w 1945 r. było jak najszybsze całkowite
rozgromienie III Rzeszy, stąd dla do- wództwa 1 Frontu Białoruskiego zdobycie,
utrzymanie i posze- rzenie przyczółków po obydwu stronach Kostrzyna miało kapi-
talne znaczenie ze względu na przygotowywane uderzenie na Berlin. Wykonanie tego
zadania było uzależnione w istotny sposób od zdobycia kostrzyńskiej twierdzy. W
walkach o Kostrzyn brały udział wydzielone jednostki z trzech armii 1 Frontu
Białoruskiego. Jako pierwsze zaatako- ' Z. Wojciechowski, Polityczne znaczenie
Odry w czasach histoiy- cznych, w: Monografia Odry, Poznań 1948, s. 1. wały
miasto z marszu 30 stycznia 1945 r. oddziały 2 armii pan- cernej gwardii, lecz
próba ta mimo początkowego sukcesu nie udała się. Kostrzyn leżał w pasie
działania 5 armii uderzenio- wej, toteż jej oddziały toczyły dalsze boje o
zdobycie miasta. Natężone walki prowadzono w dniach 6 — 12 marca. Przynios- ły
one połowiczny sukces, ponieważ zdobyto tylko wschodnią część miasta — dzielnicę
Nowe Miasto. Decydujący udział w bitwie o "Stare Miasto i twierdzę miały wojska
z 8 armii gwardii, które 30 marca pokonały ostatni punkt oporu wroga i zdobyły
Kostrzyn. Kiedy z przyczółka kostrzyńskiego do szturmu na Berlin ru- szyły
oddziały polskie i radzieckie, nad Odrą stały już wkopane przez żołnierzy 1
armii Wojska Polskiego pierwsze słupy grani- czne, a na gruzach twierdzy
kostrzyńskiej powiewały dumnie dwie flagi: czerwona i biało-czerwona. Pierwszą
zawiesili zwy- cięzcy, a drugą polscy kolejarze, którzy zaraz po zakończeniu
walk o miasto przystąpili do odbudowy kostrzyńskiego węzła kolejowego. KIERUNEK
BERLIN SYTUACJA I ZAMIARY WALCZĄCYCH STRON Na początku 1945 r. hitlerowska III
Rzesza znalazła się u progu ostatecznej klęski. Druzgocące uderzenia radzieckich
sil zbrojnych i porażki na froncie zachodnim w 1944 r. spowo- dowały, że rok ten
stanowił jedno pasmo ciężkich ciosów zada- wanych silom niemieckim, których
bezpowrotne straty w okre- sie od 22 czerwca 1941 r. do 30 listopada 1944 r.
wyniosły ogółem 6 793 825 żołnierzy, z czego na front wschodni przypadało 5 469
719. Wielkim sukcesem Armii Radzieckiej oraz działają- cej u jej boku 1 armii
Wojska Polskiego było w 1944 r. wyjście szerokim frontem nad Wisłę i zdobycie
przyczółków, z których wiodła w linii prostej najkrótsza droga na Berlin poprzez
Po- znań i Kostrzyn nad Odrą. Dowództwo radzieckie przygotowując się do
kolejnego ude- rzenia w kierunku zachodnim, które miało przynieść wyzwole- nie
pozostałych ziem polskich, skoncentrowało olbrzymie siły i środki. Decydującą
rolę w owym uderzeniu powierzono woj- skom 1 Frontu Białoruskiego i 1 Frontu
Ukraińskiego. Miały one w swoim składzie łącznie 163 dywizje, 32 143 działa i
moź- dżierze, 6460 czołgów i dział pancernych oraz 4722 samoloty. Ogółem oba
fronty liczyły 2,2 min ludzi. Ześrodkowanie tak dużych sił pozwoliło stronie
radzieckiej stworzyć na kierunku warszawsko-berliriskim wielokrotną przewagę nad
przeciwnikiem. Wynosiła ona: w sile żywej — 5,5 raza, w działach i moździerzach
— 7,8, w czołgach — 5,7 i w samolotach — 17,6. Przeciętna gęstość operacyjna obu
fron- tów była tak znaczna, że dywizja piechoty zajmowała 3—7 km frontu, a
nasycenie artylerią i wojskami pancernymi dochodziło do 64 dział i moździerzy
oraz 12 czołgów i dział pancernych na 1 km frontu. Obok ilościowego wzrostu
sprzętu wojennego i uzbrojenia Armii Radzieckiej, uległy poprawie jego walory
ja- kościowe: zwiększył się znacznie udział artylerii ciężkiej, w jed- nostkach
pancernych wzrosła liczba czołgów średnich i ciężkich, lotnictwo zaś otrzymało
nowe, ulepszone samoloty. Decydującą rolę w planowanych działaniach miały
odegrać wojska 1 Frontu Białoruskiego. Był to największy związek stra-
tegiczno-operacyjny Armii Radzieckiej, który w przededniu ofensywy liczył 1 119
838 oficerów i żołnierzy, z czego 809 648 osób w oddziałach liniowych, a
pozostała część w formacjach tyłowych. Równie imponująco przedstawiała się
liczba przy- dzielonych środków. Ogółem w dyspozycji Frontu były 2102 czołgi,
1279 dział pancernych i około 20 000 różnego rodzaju dział. Była to broń
sprawdzona w dotychczasowych walkach, a niektóre jej rodzaje są uważane
powszechnie za najlepsze spoś- ród stosowanych w okresie II wojny światowej. W
skład wojsk 1 Frontu Białoruskiego wchodziło 8 armii ogólnowojskowych, 2 armie
pancerne, armia lotnicza i 6 samo- dzielnych korpusów: — 3 armia uderzeniowa pod
dowództwem gen. lejtn. Nikoła- ja Simoniaka; — 5 armia uderzeniowa pod
dowództwem gen, lejtn. Nikoła- ja Bierzarina — 8 armia gwardii pod dowództwem
gen. płk. Wasilija Czuj ko wa; — 33 armia pod dowództwem gen. płk. Wiaczesława
Cwieta- jewa; — 47 armia pod dowództwem gen. mjr. Franza Pierchorowi- cza; — 61
armia pod dowództwem gen. płk. Pawieła Biełowa; 1 W marcu 1945 r. podczas walk o
Kostrzyn awansowany został do stopnia gen. płk. — 69 armia pod dowództwem gen.
płk. Władimira Kołpak- czi; — 1 armia Wojska Polskiego pod dowództwem gen. dyw.
Stanisława Popławskiego; — 1 armia pancerna gwardii pod dowództwem gen. płk. Mi-
chaiła Katukowa; — 2 armia pancerna gwardii pod dowództwem gen. płk. Siemiona
Bogdanowa; — 16 armia lotnicza pod dowództwem gen. płk. Siergieja Rudenki; — 2
samodzielny korpus kawalerii gwardii pod dowództwem gen. lejtn. Władimira
Kriukowa; — 7 samodzielny korpus kawalerii gwardii pod dowództwem gen. lejtn.
Michaiła Konstantinowa; — 9 samodzielny korpus pancerny pod dowództwem gen.
lejtn. Iwana Kiriczenki; — 11 samodzielny korpus pancerny gwardii pod dowództ-
wem gen. mjr. Iwana Juszczuka; — 4 samodzielny korpus artylerii przełamania pod
dowództ- wem gen. lejtn. Nikołaja Ignatowa; — 6 samodzielny korpus artylerii
przełamania pod dowództ- wem gen. mjr. Piotra Rożanowicza. Dowódcą 1 Frontu
Białoruskiego został mianowany 16 listo- pada 1944 r. marsz. Związku
Radzieckiego Gieorgij Konstan- tynowicz Zuków. Był on jednocześnie pierwszym
zastępcą Na- czelnego Wodza Armii Radzieckiej, co szczególnie podkreślało
znaczenie i rolę, jaką miały odegrać w najbliższych zmaganiach wojska 1 Frontu
Białoruskiego. W jego sztabie znaleźli się ofi- cerowie o ogromnym doświadczeniu
i wysokich umiejętnoś- ciach wojskowych. Członkiem Rady Wojennej Frontu był gen.
lejtn. Konstantin Tielegin, szefem sztabu — gen. płk Michaił Malinin,
kwatermistrzem — gen. lejtn. Nikołaj Antipienko, dowódcą artylerii — gen. płk
Wasilij Kazakow, dowódcą wojsk pancernych i zmechanizowanych — gen. płk Aleksiej
Proszla- kow. Trzeba również podkreślić, iż w tym okresie nastąpiły ogro- mne
zmiany w stosunkach politycznych walczących stron. Dzięki zwycięstwom i
konsekwentnej polityce wzrósł niepo- miernie międzynarodowy autorytet ZSRR. Na
początku 1945 r.

×




KOSTRZYN 1945 PDF

128 Pages
1988
2.474 MB
Polish
by Andrzej Toczewski
#
Checking for file health...

Follow the News
Download
Upgrade Premium
Most books are stored in the elastic cloud where traffic is expensive. For this
reason, we have a limit on daily download.




PREVIEW KOSTRZYN 1945

HISTORYCZNE BITWY ANDRZEJ TOCZEWSKI KOSTRZYN 1945 Wydawn i ctwo Ministerstwa
Obrony Narodowej Warszawa 1 988 Opracowanie graficzne serii: Jerzy Kępkiewicz
ilustrację na obwolucie projektował: Waldemar Żaczek Redaktor: Jacek Biernacki
Redaktor techniczny: Grażyna Woźniak Opracowanie kartograficzne: Iwona
Ziemkiewicz ® Copyright by wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej Warszawa
1988 ISBN 83-11-07491-7 WSTĘP Styczeń 1945 r. był na pewno jednym z przełomowych
miesię- cy w dziejach Europy i naszego narodu. Poprzedziły go zimowe
przygotowania do generalnego szturmu na kierunku berliń- skim Przygotowania te
rozpoczęto już w końcu października 1944 r., kiedy to wojska radzieckie, w
wyniku zwycięstw odnie- sionych latem i jesienią, wyszły nad dolny Niemen, Narew
i środkową Wisłę, a także wkroczyły do Słowacji i na teryto- rium Węgier. Kiedy
ruszyła znad Wisły nawałnica radzieckiej ofensywy zimowej, nie było wówczas już
tajemnicą, iż klęska III Rzeszy jest kwestią najbliższych dni. W wyniku
potężnych pancernych uderzeń podczas pierwszych dni szturmu zostały rozbite
głów- ne siły broniących się rozpaczliwie wojsk niemieckich i kolejne dni
stanowiły jedno pasmo ciężkich ciosów zadawanych im przez Armię Radziecką.
Natarcie wojsk radzieckich było tak skuteczne i błyskawiczne, iż wieczorem
ostatniego dnia stycznia czołowe oddziały wyszły nad Odrę w rejonie Kostrzyna i
uchwyciły niewielki przyczółek na lewym brzegu rzeki. W dniu tym rozpoczęły się
również walki o zdobycie Kos- trzyna, jednego z większych bastionów, jaki
znajdował się na drodze do stolicy hitlerowskich Niemiec. Bitwa o Kostrzyn
przybrała od samego początku niezwykle zażarty charakter i trwała dwa miesiące.
Stała się częścią skła- dową walk wojsk 1 Frontu Białoruskiego o przełamanie i
zdo- bycie linii środkowej Odry — rzeki, która zajmuje szczególne miejsce w
dziejach Słowiańszczyzny i narodu polskiego. W hitlerowskich koncepcjach obrony
doniosłą rolę odgrywa- ły twierdze, które według goebbełsowskiej propagandy
miały pełnić funkcję swego rodzaju „łamaczy fal". Zadaniem ich było związanie
jak największej liczby nacierających wojsk radziec- kich, a co za tym idzie
zyskanie na czasie. Koncepcje to stano- wiły oczywiście tylko spekulacje,
bowiem, jak juz wcześniej wykazały doświadczenia I wojny światowej, przydatność
twierdz była nikła lub jeszcze częściej żadna. W okresie międzywojennym
odstąpiono od założeń obrony okrężnej twierdz, przyjmując za obowiązujący system
rejonów umocnionych, które często wchłonęły zachowane twierdze. Również
dowództwo niemieckie tam, gdzie było to możliwe, wykorzystywało twierdze jako
element maksymalnie rozległych obszarów umocnionych. Lecz takie rozwiązania
okazały się w praktyce najczęściej nierealne z powodu braku odpowiednich sił do
obsadzenia garnizonów. Stąd „łamacze fal" stawały się kolejno w szybkim tempie
kotłami, których los był z góry prze- sądzony. By zdobyć w 1945 r. Berlin,
wpierw trzeba było uchwycić Odrę wraz z jej twierdzami. Szczególna.rola, jaka
przypadła środkowej Odrze w niemieckim systemie obrony, wynikała 7. planów
hitlerowskiego dowództwa, które zakładało, iż rzeka ta miała być główną linią
oporu III Rzeszy. Odra była bowiem ostatnią poważną przeszkodą dla nacierających
wojsk radziec- kich nie tylko ze względu na jej szerokość, lecz również z tego
powodu, że stanowiła ona ufortyfikowaną rubież. Z operacyj- nego punktu widzenia
był to niewątpliwy klucz do Berlina. Przełamanie obrony niemieckiej na Odrze, a
zwłaszcza opano- wanie tego odcinka, gdzie mieściły się dwie twierdze Kostrzyn i
Frankfurt, oznaczało „operacyjne otwarcie bram stolicy hitle- rowskich Niemiec".
Bardzo ważną rolę w obronie berlińskiego kierunku strategi- cznego wyznaczono
twierdzy kostrzyńskiej, nazywanej często, nie bez powodu, berlińską bramą. Ten
stary słowiański gród obronny, zbudowany około 960 r. przez Mieszka I, od wieków
pełnił w czasie działań militarnych na tym obszarze doniosłą funkcję.
Spoglądając z perspektywy mijającego tysiąca lat naszej pań- stwowości na
dziejową rolę obronnego systemu Odry, należy pamiętać o wielkiej prawdzie,
zawartej w słowach znakomitego historyka prof. Zygmunta Wojciechowskiego, iż
„dzieje Polski zaczęły się nad Odrą" To tu właśnie przez kilka stuleci naszej
historii ścierały się ze sobą dwa potężne żywioły — germański ze słowiańskim.
Areną tych walk była często Ziemia Lubuska. Tak, jak niemal wszystkie
najważniejsze wydarzenia naszych najstarszych dziejów państwowych wiążą się
bezpośrednio z Ziemią Lubuską, tak najnowsze dzieje narodu polskiego związane są
z powrotem nad starą piastowską granicę. Bitwy i walki toczone przez wojska
radzieckie o wyzwolenie Ziemi Lubuskiej i zdobycie środkowej Odry były wyjątkowo
zacięte i krwawe. Należały do najcięższych, jakie Armia Ra- dziecka stoczyła na
ziemiach polskich. Dowództwo wroga za- mierzało w walkach nad Odrą wyczerpać i
osłabić nacierające wojska radzieckie, by zapewnić sobie czas na przegrupowanie
nowych sił i stworzenie warunków do wykonania przeciwude- rzeń. Hitlerowcy jasno
zdawali sobie sprawę z faktu, że przeła- manie linii Odry przez wojska
radzieckie stworzy dogodne wa- runki do sprawnej realizacji przez nie końcowego
celu wojny, jakim było uzyskanie powodzenia na kierunku berlińskim i zdo- bycie
stolicy III Rzeszy. Dlatego też tak ogromne znaczenie miało dla Niemców
utrzymanie kostrzyńskiej twierdzy, która panując nad strategicznymi drogami
prowadzącymi do Berlina umacniała obronę linii Odry. Powierzenie dowództwa
twierdzy osławionemu „katowi Warszawy" Gruppenfiihrerowi SS Hein- zowi
Reinefarthowi świadczyło o wadze, jaką przywiązywali Niemcy do jej utrzymania.
Głównym zadaniem Armii Radzieckiej w 1945 r. było jak najszybsze całkowite
rozgromienie III Rzeszy, stąd dla do- wództwa 1 Frontu Białoruskiego zdobycie,
utrzymanie i posze- rzenie przyczółków po obydwu stronach Kostrzyna miało kapi-
talne znaczenie ze względu na przygotowywane uderzenie na Berlin. Wykonanie tego
zadania było uzależnione w istotny sposób od zdobycia kostrzyńskiej twierdzy. W
walkach o Kostrzyn brały udział wydzielone jednostki z trzech armii 1 Frontu
Białoruskiego. Jako pierwsze zaatako- ' Z. Wojciechowski, Polityczne znaczenie
Odry w czasach histoiy- cznych, w: Monografia Odry, Poznań 1948, s. 1. wały
miasto z marszu 30 stycznia 1945 r. oddziały 2 armii pan- cernej gwardii, lecz
próba ta mimo początkowego sukcesu nie udała się. Kostrzyn leżał w pasie
działania 5 armii uderzenio- wej, toteż jej oddziały toczyły dalsze boje o
zdobycie miasta. Natężone walki prowadzono w dniach 6 — 12 marca. Przynios- ły
one połowiczny sukces, ponieważ zdobyto tylko wschodnią część miasta — dzielnicę
Nowe Miasto. Decydujący udział w bitwie o "Stare Miasto i twierdzę miały wojska
z 8 armii gwardii, które 30 marca pokonały ostatni punkt oporu wroga i zdobyły
Kostrzyn. Kiedy z przyczółka kostrzyńskiego do szturmu na Berlin ru- szyły
oddziały polskie i radzieckie, nad Odrą stały już wkopane przez żołnierzy 1
armii Wojska Polskiego pierwsze słupy grani- czne, a na gruzach twierdzy
kostrzyńskiej powiewały dumnie dwie flagi: czerwona i biało-czerwona. Pierwszą
zawiesili zwy- cięzcy, a drugą polscy kolejarze, którzy zaraz po zakończeniu
walk o miasto przystąpili do odbudowy kostrzyńskiego węzła kolejowego. KIERUNEK
BERLIN SYTUACJA I ZAMIARY WALCZĄCYCH STRON Na początku 1945 r. hitlerowska III
Rzesza znalazła się u progu ostatecznej klęski. Druzgocące uderzenia radzieckich
sil zbrojnych i porażki na froncie zachodnim w 1944 r. spowo- dowały, że rok ten
stanowił jedno pasmo ciężkich ciosów zada- wanych silom niemieckim, których
bezpowrotne straty w okre- sie od 22 czerwca 1941 r. do 30 listopada 1944 r.
wyniosły ogółem 6 793 825 żołnierzy, z czego na front wschodni przypadało 5 469
719. Wielkim sukcesem Armii Radzieckiej oraz działają- cej u jej boku 1 armii
Wojska Polskiego było w 1944 r. wyjście szerokim frontem nad Wisłę i zdobycie
przyczółków, z których wiodła w linii prostej najkrótsza droga na Berlin poprzez
Po- znań i Kostrzyn nad Odrą. Dowództwo radzieckie przygotowując się do
kolejnego ude- rzenia w kierunku zachodnim, które miało przynieść wyzwole- nie
pozostałych ziem polskich, skoncentrowało olbrzymie siły i środki. Decydującą
rolę w owym uderzeniu powierzono woj- skom 1 Frontu Białoruskiego i 1 Frontu
Ukraińskiego. Miały one w swoim składzie łącznie 163 dywizje, 32 143 działa i
moź- dżierze, 6460 czołgów i dział pancernych oraz 4722 samoloty. Ogółem oba
fronty liczyły 2,2 min ludzi. Ześrodkowanie tak dużych sił pozwoliło stronie
radzieckiej stworzyć na kierunku warszawsko-berliriskim wielokrotną przewagę nad
przeciwnikiem. Wynosiła ona: w sile żywej — 5,5 raza, w działach i moździerzach
— 7,8, w czołgach — 5,7 i w samolotach — 17,6. Przeciętna gęstość operacyjna obu
fron- tów była tak znaczna, że dywizja piechoty zajmowała 3—7 km frontu, a
nasycenie artylerią i wojskami pancernymi dochodziło do 64 dział i moździerzy
oraz 12 czołgów i dział pancernych na 1 km frontu. Obok ilościowego wzrostu
sprzętu wojennego i uzbrojenia Armii Radzieckiej, uległy poprawie jego walory
ja- kościowe: zwiększył się znacznie udział artylerii ciężkiej, w jed- nostkach
pancernych wzrosła liczba czołgów średnich i ciężkich, lotnictwo zaś otrzymało
nowe, ulepszone samoloty. Decydującą rolę w planowanych działaniach miały
odegrać wojska 1 Frontu Białoruskiego. Był to największy związek stra-
tegiczno-operacyjny Armii Radzieckiej, który w przededniu ofensywy liczył 1 119
838 oficerów i żołnierzy, z czego 809 648 osób w oddziałach liniowych, a
pozostała część w formacjach tyłowych. Równie imponująco przedstawiała się
liczba przy- dzielonych środków. Ogółem w dyspozycji Frontu były 2102 czołgi,
1279 dział pancernych i około 20 000 różnego rodzaju dział. Była to broń
sprawdzona w dotychczasowych walkach, a niektóre jej rodzaje są uważane
powszechnie za najlepsze spoś- ród stosowanych w okresie II wojny światowej. W
skład wojsk 1 Frontu Białoruskiego wchodziło 8 armii ogólnowojskowych, 2 armie
pancerne, armia lotnicza i 6 samo- dzielnych korpusów: — 3 armia uderzeniowa pod
dowództwem gen. lejtn. Nikoła- ja Simoniaka; — 5 armia uderzeniowa pod
dowództwem gen, lejtn. Nikoła- ja Bierzarina — 8 armia gwardii pod dowództwem
gen. płk. Wasilija Czuj ko wa; — 33 armia pod dowództwem gen. płk. Wiaczesława
Cwieta- jewa; — 47 armia pod dowództwem gen. mjr. Franza Pierchorowi- cza; — 61
armia pod dowództwem gen. płk. Pawieła Biełowa; 1 W marcu 1945 r. podczas walk o
Kostrzyn awansowany został do stopnia gen. płk. — 69 armia pod dowództwem gen.
płk. Władimira Kołpak- czi; — 1 armia Wojska Polskiego pod dowództwem gen. dyw.
Stanisława Popławskiego; — 1 armia pancerna gwardii pod dowództwem gen. płk. Mi-
chaiła Katukowa; — 2 armia pancerna gwardii pod dowództwem gen. płk. Siemiona
Bogdanowa; — 16 armia lotnicza pod dowództwem gen. płk. Siergieja Rudenki; — 2
samodzielny korpus kawalerii gwardii pod dowództwem gen. lejtn. Władimira
Kriukowa; — 7 samodzielny korpus kawalerii gwardii pod dowództwem gen. lejtn.
Michaiła Konstantinowa; — 9 samodzielny korpus pancerny pod dowództwem gen.
lejtn. Iwana Kiriczenki; — 11 samodzielny korpus pancerny gwardii pod dowództ-
wem gen. mjr. Iwana Juszczuka; — 4 samodzielny korpus artylerii przełamania pod
dowództ- wem gen. lejtn. Nikołaja Ignatowa; — 6 samodzielny korpus artylerii
przełamania pod dowództ- wem gen. mjr. Piotra Rożanowicza. Dowódcą 1 Frontu
Białoruskiego został mianowany 16 listo- pada 1944 r. marsz. Związku
Radzieckiego Gieorgij Konstan- tynowicz Zuków. Był on jednocześnie pierwszym
zastępcą Na- czelnego Wodza Armii Radzieckiej, co szczególnie podkreślało
znaczenie i rolę, jaką miały odegrać w najbliższych zmaganiach wojska 1 Frontu
Białoruskiego. W jego sztabie znaleźli się ofi- cerowie o ogromnym doświadczeniu
i wysokich umiejętnoś- ciach wojskowych. Członkiem Rady Wojennej Frontu był gen.
lejtn. Konstantin Tielegin, szefem sztabu — gen. płk Michaił Malinin,
kwatermistrzem — gen. lejtn. Nikołaj Antipienko, dowódcą artylerii — gen. płk
Wasilij Kazakow, dowódcą wojsk pancernych i zmechanizowanych — gen. płk Aleksiej
Proszla- kow. Trzeba również podkreślić, iż w tym okresie nastąpiły ogro- mne
zmiany w stosunkach politycznych walczących stron. Dzięki zwycięstwom i
konsekwentnej polityce wzrósł niepo- miernie międzynarodowy autorytet ZSRR. Na
początku 1945 r.

See more


THE LIST OF BOOKS YOU MIGHT LIKE


THE 5 SECOND RULE: TRANSFORM YOUR LIFE, WORK, AND CONFIDENCE WITH EVERYDAY
COURAGE

252 Pages
2017
11.94 MB




HAUNTING ADELINE

H. D. Carlton
2021
3.65 MB




ATOMIC HABITS JAMES CLEAR

JAMES CLEAR
6.4 MB




A THOUSAND BOY KISSES

Tillie Cole [Cole
2016
1.66 MB




A DEFENSE OF THE NICENE DEFINITION (DE DECRETIS)

Athanasius of Alexandria; Bl. John Henry Newman
2014
0.158 MB




CALCULUS WITH ANALYTIC GEOMETRY

Simon Plouffe
931 Pages
2001
48.94 MB




DTIC ADA453368: GENE EXPRESSION ANALYSIS OF CIRCULATING HORMONE REFRACTORY
PROSTATE CANCER

Defense Technical Information Center
0.24 MB




JOHN ABBOT'S BUTTERFLY DRAWINGS FOR WILLIAM SWAINSON, INCLUDING GENERAL COMMENTS
ABOUT ABBOT'S ARTISTIC METHODS AND WRITTEN OBSERVATIONS

2007
9.7 MB




NEW RECORDS OF DIPTERA FROM THE REPUBLIC OF MORDOVIA, RUSSIA

I. Macgowan
2021
0.27 MB




DTIC ADA455442: CFD VALIDATION FOR HYPERSONIC FLIGHT: HYPERSONIC DOUBLE-CONE
FLOW SIMULATIONS

Defense Technical Information Center
7.5 MB




DTIC ADA455440: RTO WG 10: CFD VALIDATION FOR SHOCK WAVE TURBULENT BOUNDARY
LAYER INTERACTIONS

Defense Technical Information Center
18.6 MB




NEW VARIATION IDENTIFIED BY SSR IN A WHEAT VARIETY DERIVED FROM SYNTHETIC
HEXAPLOID WHEAT ( TRITICUM DURUM× AEGILOPS TAUSCHII)

Li Jun
2006
1.1 MB




BUTTERWORTHS STONE'S JUSTICES' MANUAL 2012, 2012, AP CARR, AJ TURNER, KEIR
STARMER, IAN SEELEY ...

15 Pages
2010
0.08 MB




MISSOURI SENATE JOURNALS COMPILATION 2006

Missouri General Assembly, Senate
2006
4.2 MB




C ER TIFIC ATE FD .A. APPR O VED M ATER IALS

17 Pages
2017
2.51 MB




C--DOCUMENTS AND SETTINGS-07843.MDI

208 Pages
2011
1.23 MB




ASP.NET CORE 1.1 MVC FOR BEGINNERS

Jonas Fagerberg
411 Pages
2017
6.422 MB




DTIC ADA456258: TREC2003 ROBUST, HARD AND QA TRACK EXPERIMENTS USING PIRCS

Defense Technical Information Center
0.2 MB




+CA EKİ, SIFATIN ANLAMINI GÜÇLENDİRİR Mİ?

19 Pages
2015
0.8 MB




INFERRING THE EFFECTIVE THICKNESS OF POLYELECTROLYTES FROM STRETCHING
MEASUREMENTS AT VARIOUS IONIC STRENGTHS: APPLICATIONS TO DNA AND RNA

Ngo Minh Toan
0.45 MB




GOVERNMENT AND POLITICAL LIFE IN ENGLAND AND FRANCE, C.1300-C.1500

Fletcher, Christopher David; Genêt, Jean-Philippe; Watts, John Lovett
394 Pages
2015
3.034 MB




ANTHOLOGY OF ISLAMIC LITERATURE : FROM THE RISE OF ISLAM TO MODERN TIMES

James Kritzeck
177 Pages
2016
31.02 MB




NATURE’S CROSSROADS: THE TWIN CITIES AND GREATER MINNESOTA

George Vrtis, Chris Wells
410 Pages
2023
7.451 MB




CAGE AQUACULTURE - THE OCEAN STEWARDS INSTITUTE

254 Pages
2007
8.06 MB




Upgrade Premium
Most books are stored in the elastic cloud where traffic is expensive. For this
reason, we have a limit on daily download.

 * Most Popular

 * Latest upload

 * Editor's Picks

 * Self-improvement

 * Business & Career

 * Time Management

 * Health & Fitness

 * Parenting

 * Language

 * Painting & Drawing

 * Academic & Education

 * Spiritualty

 * Religion

 * Economic

 * Software

 * Technology

 * Children & Youth

 * Biology

 * History

 * Engineering

 * Environment

 * Psychology




We use cookies

We use cookies to ensure you get the best browsing experience on our website. By
clicking "Accept Cookies", you agree that we can store cookies on your device in
accordance with our Terms and Privacy.

Accept CookiesDecline
 * About
 * DMCA & Copyright
 * Terms
 * Privacy
 * Contact

DMCA & Copyright: Dear all, most of the website is community built, users are
uploading hundred of books everyday, which makes really hard for us to identify
copyrighted material, please contact us if you want any material removed.
Copyright @ ZLibrary.to, 2022 | We love our users