over.siosidifconscrednao.cf Open in urlscan Pro
2606:4700:3036::6815:44d8  Public Scan

Form analysis
0 forms found in the DOM

Text Content

ΛΕΠΤΌ ΧΡΟΝΟΛΟΓΕΊΤΑΙ ΣΕ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΎΠΟΛΗ ΕΛΛΆΔΑ

--------------------------------------------------------------------------------

Contents:

Astir Egnatia Alexandroupolis Ξενοδοχείο - Αλεξανδρούπολη O ΔΡΟΜΕΑΣ ΘΡΑΚΗΣ
πεζοπορεί και στον Βόρειο Έβρο Πεζοπορία του Δρομέα Θράκης στον Άβαντα
Αλεξανδρούπολης



Διδυμότειχο - Αλεξανδρούπολη σε 5΄ λεπτά!!!


Αποτελεί έτσι το μεγαλύτερο σε διαστάσεις ανθρώπινο οικοδόμημα στον κόσμο. Κατά
άλλη σύγχρονη μέτρηση, το Σινικό Τείχος, με όλες τις διακλαδώσεις του, έχει
συνολικό μήκος Το ύψος του κυμαίνεται από 4,5 έως 12 μέτρα και έχει μέγιστο
πάχος 9,8 μέτρα. Σημαντικό στοιχείο του τείχους είναι το περίπλοκο αμυντικό
σύστημά του.

Το κύριο σώμα αποτελείται από τείχη, πύργους παρακολούθησης και καταφύγια. Κάθε
πύργος και καταφύγιο διαθέτει σκάλες και εισόδους ειδικά σχεδιασμένες, έτσι ώστε
να προκαλείται σύγχυση στους επιτιθέμενους και να αδυνατούν να εισέλθουν. Το
κτίσμα περιλαμβάνει επίσης πύλες, οχυρά και περάσματα κατά μήκος του καθώς και
Κάθε πύργος έχει οπτική επαφή με τον προηγούμενο αλλά και με τον επόμενο, ώστε
σε περίπτωση επίθεσης να γίνεται ορατή η φρυκτωρία και έτσι να μεταδίδεται το
μήνυμα μέχρι το Πεκίνο.

 * χρονολογείται δωρεάν κοντά Ρόδος Ελλάδα!
 * Πληροφορίες τοπωνυμίου.
 * Βρέθηκε απίστευτα καλοδιατηρημένο μεσαιωνικό ναυάγιο! (ΦΩΤΟ).
 * δωρεάν εκδηλώσεις ταχύτητας Καρδίτσα Ελλάδα.
 * χρονολογείται στο κολέγιο το Τρίκαλα Ελλάδα;
 * Πεζοπορία του Δρομέα Θράκης στον Άβαντα Αλεξανδρούπολης?

Φρυκτωρία ονομάζεται η μετάδοση των μηνυμάτων κινδύνου με πυρσούς από πύργο σε
πύργο — το σύστημα αυτό απαντάται για πρώτη φορά στην ιστορία, στην Κρήτη κατά
την μινωική εποχή… Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν στην κατασκευή του Σινικού
Τείχους ήταν τα εκάστοτε διαθέσιμα στην κάθε περιοχή. Κοντά στο Πεκίνο το τείχος
κατασκευάστηκε από χώμα και ασβεστόλιθο.

Επίσης χρησιμοποιήθηκαν τούβλα στα βουνά, πέτρα στα ποτάμια και ψημένη στον ήλιο
λάσπη στις στέπες. Φυσικά η κατασκευή του τείχους, όπως και πλείστων μεγαλειωδών
μνημείων της αρχαιότητας βλ. Πυραμίδες της Αιγύπτου , αποτελεί «συνώνυμο» του
θρήνου και της ταλαιπωρίας. Ως χτίστες εργάστηκαν υποχρεωτικά και νυχθημερόν
στρατιώτες, χωρικοί, αιχμάλωτοι και κατάδικοι. Ο θρύλος λέει πως θυσιάστηκαν
χιλιάδες εργάτες επί το έργον και ότι πολλοί από αυτούς βρίσκονται θαμμένοι μέσα
στο κτίσμα.

Στην πραγματικότητα το Σινικό Τείχος δεν εμπόδισε ποτέ αποτελεσματικά τους
εισβολείς να εισέλθουν στην Κίνα. Ωστόσο τους δυσκόλεψε και για αιώνες
λειτούργησε ως σύμβολο ισχύος του κινεζικού πολιτισμού. Ο "Δρόμος του Μεταξιού"
είναι ένα μάλλον απατηλό όνομα για το μεγάλο εμπορικό δρόμο Ανατολής - Δύσης,
στο βαθμό που αφήνει να εννοηθεί ότι τα καραβάνια που διέσχιζαν την Κίνα, την
Κεντρική Ασία και τη Μέση Ανατολή, ακολουθούσαν μία και μόνη διαδρομή και
διακινούσαν ένα και μόνο αγαθό, το πολύτιμο μετάξι.

Στην πραγματικότητα, ο Δρόμος του Μεταξιού προσδιορίζει ένα τεράστιο δίκτυο από
μονοπάτια καραβανιών - εμπορικών διαδρομών που ελίσσονταν ανάμεσα σε μερικά από
τα ψηλότερα βουνά και τις πιο ανεμόδαρτες ερήμους της γης, ανάμεσα από
κινούμενες αμμοθίνες, δύσβατα μονοπάτια, στέπες, πόλεις και κωμοπόλεις.
Μονοπάτια που συγχωνεύονταν σε μια χούφτα περάσματα που είχαν χαραχθεί σε μερικά
από τα πιο αδιαπέραστα βουνά του κόσμου - το Παμίρ, το Ινδοκούς και το
Καρακορούμ — και μετά πάλι πολλαπλασιάζονταν, ωοτοκώντας δεκάδες διαδρομές
απόκλισης.

O "Δρόμος του Μεταξιού", η μακρύτερη εμπορική οδός του κόσμου, αποτέλεσε για
πάνω από 2. Ανέπτυξε ένα χωρίς προηγούμενο εμπόριο, αλλά η  πραγματική του δόξα
και η θέση του στην ιστορία της ανθρωπότητας ήταν το αποτέλεσμα της ανταλλαγής
ιδεών, τεχνολογίας και θρησκευτικών δοξασιών ανάμεσα στα διάφορα έθνη. Από το
δρόμο αυτό δεν διακινήθηκαν μόνο το πολυπόθητο μετάξι, πολύτιμες πέτρες και
άλλααγαθά, αλλά και θρησκείες, πολιτισμοί γλώσσες, παραδόσεις, εμπειρίες,
γνώσεις, ανακαλύψεις, γεύσεις, ιδέες.

Κατά τη διάρκεια των αιώνων ο Δρόμος του Μεταξιού, που συνέδεε τους μεγαλύτερους
πολιτισμούς του τότε γνωστού κόσμου, έγινε το σύμβολο κάθε επαφής Ανατολής —
Δύσης. Ο δρόμος αυτός χρησιμοποιήθηκε από ιδρυτές διαφόρων θρησκειών, ιερείς και
μοναχούς, εργάτες και καλλιτέχνες, καθώς και από τους πρώτους "ερευνητές". Από
το δρόμο αυτό έφτασε ο Βουδισμός στην Κίνα, εδώ συναντήθηκε με το Ελληνικό
πνεύμα που είχε ριζώσει στην περιοχή από τα χρόνια του Μέγα Αλέξανδρου.

Τον ίδιο δρόμο ακολούθησαν αιώνες αργότερα οι Νεστοριανοί μοναχοί που αποκάλυψαν
στον Ιουστινιανό το μυστικό της παραγωγής του μεταξιού, ένα από τα πιο
καλοπροστατευμένα μυστικά της ιστορίας. Από το δρόμο αυτό ο Βενετός Μάρκο Πόλο
πραγματοποίησε το ταξίδιτου στην Ανατολή. Το μετάξι αδιαμφισβήτητα ανακαλύφθηκε
στην Κίνα όπου, λόγω της υπέροχης αίσθησης και της μεγαλοπρεπούς εμφάνισής του,
προτιμήθηκε για την κατασκευή των ρούχων. Η ιστορία του βέβαια χάνεται στα βάθη
των αιώνων και είναι συνυφασμένη με Κινέζικους μύθους και παραδόσεις. Οι Κινέζοι
απαγόρευαν με αυστηρούς νόμους τη διάδοση της σηροτροφίας, ενώ η εξαγωγή των
σπόρων του μεταξοσκώληκα τιμωρούνταν με θάνατο.

Επιτρεπόταν μόνο η εξαγωγή κατεργασμένων νημάτων και υφασμάτων. Η Ιαπωνία, οι
Ινδίες και η Περσία ήταν κέντρα εμπορίας του εξαγόμενου μεταξιού. Αυτό άλλαξε 3ο
π. Με τις εκστρατείες του Μεγάλου Αλεξάνδρου π.

Στα Ρωμαϊκά χρόνια οι εισαγωγές κατεργασμένης και ακατέργαστης Σινικής κλωστής
και έτοιμων υφασμάτων συνεχίστηκαν. Οι πηγές μαρτυρούν ότι την περίοδο αυτή το
μετάξι είχε τεράστια αξία, ίση με αυτήν των πολύτιμων λίθων και του χρυσού. Από
το π. Τότε ουσιαστικά γεννήθηκε ο Δρόμος του Μεταξιού.

Όμως μόλις το ο Γερμανός γεωγράφος Φερδινάνδος φον Ριτχόφεν έδωσε το όνομα που
μας είναι πια γνωστό ως ο "Δρόμος του Μεταξιού". Το εμπόριό του αρχικά γινόταν
από μεγάλα καραβάνια εμπόρων και ζώων που ταξίδευαν μέσα από δύσβατα μονοπάτια
πάνω σε κάποια από τα ποιο αφιλόξενα εδάφη της επιφανείας της γης — ερήμους και
χιονοσκέπαστα βουνά.

Οι κίνδυνοι που αντιμετώπιζαν οι έμποροι των καραβανιών ήταν τεράστιοι, όπως
τεράστια όμως ήταν και τα κέρδη κάθε αποστολής, της οποίας η χρονική διάρκεια
ξεπερνούσε πολλές φορές τα 2 χρόνια. Ήταν πραγματικά ασύλληπτο το μέγεθος των
δυσκολιών, της απόστασης και των κινδύνων για τους ανθρώπους της εποχής εκείνης
που επιχειρούσαν να συμμετάσχουν σ' αυτό το εμπορικό καραβάνι, σ' αυτό το
πολιτισμικό "αλισιβερίσι" Ανατολής - Δύσης! Το καλοκαίρι τα καραβάνια ταξίδευαν
κατά τη διάρκεια της νύχτας - φοβόντουσαν λιγότερο τους μυθικούς δαίμονες της
ερήμου παρά την αφόρητη ζέστη.


ASTIR EGNATIA ALEXANDROUPOLIS ΞΕΝΟΔΟΧΕΊΟ - ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΎΠΟΛΗ

Μεγάλες αμμοθύελλες ανάγκαζαν ανθρώπους και ζώα να σκύβουν στο χώμα για μέρες
μέχρι να περάσει. Ασθένειες υψομέτρου, τύφλωση από το χιόνι κλπ επιδρούσε σε ζώα
και ανθρώπους που μαζί με τις αναρριχήσεις ήταν αιτίες πολλών ατυχημάτων.

Για το φόβο των ληστών που έλκονταν από τα φορτία του μεταξιού, πολυτίμων λίθων,
αρωμάτων και μπαχαρικών, οι έμποροι ένωναν τις δυνάμεις τους σχηματίζοντας
μεγάλα καραβάνια καμηλών κυρίως αυτών με δύο καμπούρες, τις βακτριανές. O
εμπορικός αυτός δρόμος των καραβανιών ήταν μια αρτηρία μήκους Για Με αφετηρία τη
μεγαλοπρεπή πρωτεύουσα της Κίνας, το Χιάν Τσαγκ Αν , τη μητρόπολη του μεταξιού,
τα καραβάνια των Κινέζων εμπόρων, φορτωμένα με χιλιάδες μέτρα μεταξιού, πήγαιναν
βορειοδυτικά, διέσχιζαν το γεωγραφικό διάδρομο του Γκανσού στην επαρχία GANSU
και το διάδρομο HEXI στο Σινικό τείχος, με προορισμό την πόλη - όαση
Ντουνγκχουάνγκ, "το άκρο του πολιτισμένου κόσμου" για τους Κινέζους, ένα ισχυρό
στρατιωτικό οχυρό, που την εποχή της άνθισης του δρόμου του Μεταξιού ήταν μια
από τις  πλουσιότερες πόλεις της Ασίας.

Στο Ντουνχουάνγκ καταλήγει το περίφημο Σινικό Τείχος έχοντας διανύσει μια πορεία
χιλιάδων χιλιομέτρων πάνω στο ποικιλόμορφο ανάγλυφο της  Κινεζικής γης. Από το
σημείο αυτό και μετά, την προστασία της Ουράνιας Αυτοκρατορίας επωμιζόταν η
φοβερή έρημος Τακλαμακάν, της οποίας το όνομα σημαίνει "η έρημος που δεν έχει
επιστροφή", μαζί με την οροσειρά των Ιμαλαΐων στο νότο και την έρημο Γκόμπι στο
βορρά. Εκεί, πωλούσαν ή αντάλλαζαν εμπορεύματα με τους Κεντροασιάτες μεσίτες -
Πάρθους, Σογδιανούς, Ινδούς, Κουσάν - που τα μετέφεραν στις πόλεις των Περσών,
των Συρίων και των Ελλήνων εμπόρων.

Κάθε αλλαγή ανέβαζε το κόστος της τελικής τιμής του προϊόντος, που έφθανε στη
Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία από Εβραίους και Έλληνες εμπόρους. Μέχρι το Ντουνχουάνγκ τα
καραβάνια είχαν διανύσει περίπου χιλιόμετρα. Τα επόμενα 1. Στις παρυφές της
Τακλαμακάν, με θερμοκρασίες ημέρας C και νύχτας C, οι αμμοθύελλες ήταν σφοδρές
και οι κινούμενες αμμοθίνες έχουν θάψει ολόκληρες πόλεις.

Ίσως δεν υπάρχει άλλη περιοχή πάνω στη γη, στην οποία επί αιώνες ο πολιτισμός να
επηρεάστηκε τόσο πολύ από την οικονομία, όσο στους εμπορικούς δρόμους της
Κεντρικής Ασίας και ιδιαίτερα στις πόλεις — οάσεις ανάμεσα στο Ντουνχουάνγκ και
το Κασγκάρ Kashi. Εκεί όπου οι ορεινοί όγκοι της Κεντρικής Ασίας αγκαλιάζουν την
έρημο Τακλαμακάν και το Ισλάμ διαπερνά τα σύνορα της Κίνας, βρίσκεται η
σημαντικότερη όαση της Κινεζικής Δύσης, το Κασγκάρ, μια πόλη — σταθμός στο δρόμο
του μεταξιού και των καραβανιών της Κεντρικής Ασίας. Η πλειονότητα του πληθυσμού
είναι Ουιγούροι και η πόλη είναι διάσπαρτη με μνημεία Μουσουλμανικής
αρχιτεκτονικής.

Στην πόλη αυτή τα εμπορεύματα για άλλη μια φορά άλλαξαν χέρια, περνώντας σε
τολμηρούς ορεσίβιους μεταπράτες, οι οποίοι είχαν διάφορες επιλογές, προκειμένου
τα φορτία τους να φτάσουν στη δυτική πλευρά των βουνών που αγκάλιαζαν το
Κασγκάρ. H διαδρομή αυτή των καραβανιών ήταν η πιο γνωστή και προτιμητέα από
τους εμπόρους της εποχής εκείνης. Ήταν ίσως το δυσκολότερο κομμάτι του δρόμου, η
λιγότερο γνωστή και προτιμητέα διαδρομή.

Από τη Merv ο δρόμος συνέχιζε Δυτικά - πιο εύκολα πια - προς την παλιά
πρωτεύουσα της Παρθίας, την Εκατόμπυλο σημερινή Damghan , διέσχιζε το Βόρειο
Ιράν Τεχεράνη, Ταυρίδα , συνέχιζε Νότια της Κασπίας προς τη Χαμαντάν Νοτιοδυτικά
της Τεχεράνης και προς τις αρχαίες δίδυμες πόλεις Σελευκεία και Κτησιφώντα κοντά
στη Βαγδάτη, στον ποταμό Τίγρη.

Από εκεί διάφοροι δρόμοι οδηγούσαν μέσω Συρίας στην Αντιόχεια, στην Παλμύρα,
στις Ανατολικές ακτές της Μεσογείου και στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία — αργότερα και
στην Κωνσταντινούπολη. Τα αγαθά προωθούντο μέσω της Μεσογείου και της Μαύρης
Θάλασσας, ενώ τα καραβάνια επέστρεφαν με νέα φορτία πάνω στα ίδια μονοπάτια.
Μπαχαρικά, πορσελάνες, πολύτιμοι λίθοι, αρώματα κινούνταν προς δυσμάς με
αντάλλαγμα χρυσάφι, ασήμι, γυαλί, μαργαριτάρια, κοράλλια, μάλλινα και λινά
υφάσματα.

Στη μέση βρισκόταν η Κεντρική Ασία που με τα ζώα της - άλογα και βακτριανές
καμήλες - βοηθούσε στη διακίνηση των αγαθών και προς τις δύο κατευθύνσεις. Από
την Κίνα ήρθαν το γλυκάνισο, τα τριαντάφυλλα, τα χρυσάνθεμα, το κεχρί, η μουριά,
αλλά και το χαρτί, η πυρίτιδα και η μαγνητική πυξίδα. Από τη Δύση ήρθαν στην
Κίνα το τριφύλλι και τα κρασοστάφυλα.

Η τέχνη της παρασκευής κρασιού ήρθε αργότερα.


O ΔΡΟΜΕΑΣ ΘΡΑΚΗΣ ΠΕΖΟΠΟΡΕΊ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΒΌΡΕΙΟ ΈΒΡΟ

TERRABOOK; |; ΕΛΛΑΔΑ; |; Έβρος; |; Πολιτισμός; |; Κάστρα Άβαντα – Ποτάμου έξω
από το χωριό Άβαντας, δέκα χιλιόμετρα από την Αλεξανδρούπολη. Ολόκληρη η γίνεται
από την δυτική πλευρά του λόφου και διαρκεί περίπου 20 λεπτά. ο επισκέπτης
σήμερα στο Κάστρο του Άβαντα χρονολογούνται του 13ου αιώνα. Astir Egnatia
Alexandroupolis - Το Astir Egnatia Alexandroupolis Ξενοδοχείο και μασάζ, σε
απόσταση 15 λεπτών με τα πόδια από Tζαμί Αλεξανδρούπολης. Αλεξανδρούπολη, Ελλάδα
Είναι πρωτοποριακό ξενοδοχείο που χρονολογείται από το Οι επισκέπτες θα
περπατήσουν 20 λεπτά μέχρι το σταθμό τρένων .

Από την Περσία φιστίκια, ροδάκινα, αχλάδια, καρύδια, νάρκισσος, μύρο, λιβάνι.
Από την Κεντρική Ασία αμύγδαλα, jade, λάπιςλάζουλι, αγγούρια, κρεμμύδια, άλογα.
Από την Ινδία σπανάκι, λωτός, σανδαλόξυλο, πιπέρι, βαμβάκι. Η πτώση της
Μογγολικής Αυτοκρατορίας το 15ο αιώνα διατάραξε τη ροή των αγαθών διαμέσου της
Ασίας και οι Ευρωπαίοι άρχισαν να αναζητούν θαλάσσιες οδούς προς την Άπω
Ανατολή.

Πορτογαλέζικα πλοία - εξοπλισμένα με πυξίδες και εφοδιασμένα με πυρίτιδα -
έφτασαν στην Κίνα το , ανοίγοντας το δρόμο στην ανάπτυξη του θαλάσσιου εμπορίου,
το οποίο έκανε πλέον περιττό το Δρόμο του Μεταξιού, με αποτέλεσμα τη βαθμιαία
παρακμή του. Με έκταση που στη μέγιστη ακμή της ανάλογα με τις εποχιακές
πλημμύρες και την ποσότητα του νερού φτάνει ακόμα και τα Για να πάρουμε μία
εικόνα της κλίμακας, φανταστείτε πως ως έκταση είναι μεγαλύτερη από την Ελλάδα,
ή το νησί της Ιρλανδίας.

Καθώς βρίσκεται μακριά από μεγάλα αστικά κέντρα, τα οικοσυστήματα της Παντανάλ
έχουν καταφέρει να διατηρήσουν τον «πρωτόγονο» χαρακτήρα τους, χωρίς να υποστούν
εξωτερικές παρεμβάσεις. Ένα ακόμα στοιχείο που κάνει την Παντανάλ ιδιαίτερη
είναι το γεγονός πως δεν πρόκειται ακριβώς για ένα «προστατευόμενο Πάρκο», έναν
υγροβιότοπο που να απολαμβάνει την προστασία κάποιας οργάνωσης όπως η UNESCO, ή
διεθνούς συμφωνίας όπως η Ramsar, που απαιτεί από τις κυβερνήσεις να
διαχειρίζονται με σύνεση και να διαφυλάττουν τους υγρότοπους.

Οδικό δίκτυο φυσικά δεν υπάρχει, με την εξαίρεση ενός δρόμου μήκους χλμ. Η
σημασία της Παντανάλ στην παγκόσμια βιόσφαιρα δεν μπορεί να αποτυπωθεί επαρκώς.
Πρόκειται για ένα εξαιρετικά παραγωγικό οικοσύστημα, ή καλύτερα μία πληθώρα
οικοσυστημάτων που αλληλεπιδρούν και αλληλοσυμπληρώνονται διαρκώς. Το όνομά της
σημαίνει «είσοδος χωρίς επιστροφή» και αυτό ισχύει. Η έρημος Τάκλα Μακάν δεν
διαθέτει καθόλου νερό… Είναι τεράστια, η μεγαλύτερη στην Κίνα και μία από τις
μεγαλύτερες του κόσμου.


ΠΕΖΟΠΟΡΊΑ ΤΟΥ ΔΡΟΜΈΑ ΘΡΆΚΗΣ ΣΤΟΝ ΆΒΑΝΤΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΎΠΟΛΗΣ

Βρίσκεται στην αυτόνομη κινεζική επαρχία Σιντσιάνγκ. Καλύπτει έκταση Λόγω της
απόλυτης ξηρασίας, διασχίζεται απ' τη βόρεια μέχρι τη νότια άκρη της από δύο
βραχίονες του Δρόμου του Μεταξιού έτσι ώστε οι ταξιδιώτες να αποφεύγουν
διαδρομές μέσα σε αυτήν. Πρόσφατα, η Δημοκρατία της Κίνας κατασκεύασε ένα οδικό
δίκτυο ταχείας κυκλοφορίας το οποίο ενώνει το βόρειο με το νότιο άκρο. Η Τάκλα
Μακάν είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα ψυχρής ερήμου.

Δέχεται πολύ ψυχρές αέριες μάζες από τη Σιβηρία, οι οποίες κατεβάζουν τη
νυχτερινή θερμοκρασία ακόμη και κάτω από τους °C. Το η έρημος είχε στρωθεί από
χιόνι, που έφτανε μέχρι τα 4 εκατοστά! Από τη μία λοιπόν, έχουμε ένα παράξενο
φυσικό φαινόμενο, μια έρημο που ενίοτε τη βλέπουμε και χιονισμένη… Από την άλλη,
έχουμε μια απίστευτη αρχαιολογική τοποθεσία, καθώς μέσα στην άμμο, τα τελευταία
χρόνια, ανακαλύπτονται διαρκώς ευρήματα που προκαλούν απορίες στους
αρχαιολόγους… Για παράδειγμα, διαρκώς βγαίνουν στο φως νέες πόλεις.

Πόλεις-οάσεις, οι οποίες προφανώς υπήρξαν σταθμοί για τα καραβάνια στον Δρόμο
του Μεταξιού. Μία από αυτές είναι η Λουλάν, η οποία πιστεύεται ότι ήταν
πρωτεύουσα του ομώνυμου βασιλείου.

 * Back to top
 * Twitter
 * Facebook

Είναι μία από τις πρώτες περιοχές στην Ελλάδα που τέθηκαν σε καθεστώς δάσος της
χώρας μας που χρονολογείται περίπου στα χρόνια θα βρεθείτε στην Αλεξανδρούπολη,
η οποία απέχει 65 περίπου χλμ (50 λεπτά).