religia.fun Open in urlscan Pro
2.57.138.231  Public Scan

Form analysis
2 forms found in the DOM

GET https://religia.fun/

<form role="search" method="get" class="search-form" action="https://religia.fun/">
  <label>
    <span class="screen-reader-text">Szukaj:</span>
    <input type="search" class="search-field" placeholder="Szukaj …" value="" name="s">
  </label>
  <input type="submit" class="search-submit" value="Szukaj">
</form>

GET https://religia.fun/

<form role="search" method="get" class="search-form" action="https://religia.fun/">
  <label>
    <span class="screen-reader-text">Szukaj:</span>
    <input type="search" class="search-field" placeholder="Szukaj …" value="" name="s">
  </label>
  <input type="submit" class="search-submit" value="Szukaj">
</form>

Text Content

Przejdź do treści



RELIGIA

 * Info
 * Klasa 6
 * Klasa 7
 * Klasa 8

Wyszukiwanie
Szukaj:


RELIGIA

Zamknij menu
 * Info
 * Klasa 6
 * Klasa 7
 * Klasa 8


Wyszukiwanie


RELIGIA

Menu przełączania
Szukaj:

15 września 2024Klasa 8


2. GDZIE JESTEM?


9 czerwca 20249 czerwca 2024Klasa 7


41. SZCZĘŚCIARZE

KAZANIE NA GÓRZE (MT 5,3-12)

Jezus, widząc tłumy, wyszedł na górę. Gdy usiadł, zbliżyli się do Niego
uczniowie. Wtedy odezwał się i zaczął nauczać: „Szczęśliwi ubodzy w duchu,
ponieważ do nich należy królestwo niebieskie. Szczęśliwi, którzy cierpią udrękę,
ponieważ będą pocieszeni. Szczęśliwi łagodni, ponieważ oni posiądą ziemię.
Szczęśliwi, którzy są głodni i spragnieni sprawiedliwości, ponieważ oni będą
nasyceni. Szczęśliwi miłosierni, ponieważ oni dostąpią miłosierdzia. Szczęśliwi,
którzy mają czyste serce, ponieważ oni będą oglądać Boga. Szczęśliwi, którzy
zabiegają o pokój, ponieważ oni zostaną nazwani synami Bożymi. Szczęśliwi,
którzy są prześladowani za sprawiedliwość, ponieważ do nich należy królestwo
niebieskie. Jesteście szczęśliwi, gdy was znieważają, prześladują i oczerniają z
mojego powodu. Cieszcie się i radujcie, bo wielka jest wasza zapłata w niebie.
Tak samo przecież prześladowano proroków, którzy byli przed wami.

ĆWICZENIE 2. PODRĘCZNIK STR. 184 – 185



ĆWICZENIE 3. PODRĘCZNIK STR. 186


24 maja 202424 maja 2024Klasa 7


39. SAMEGO SIEBIE

ĆWICZENIE 3. PODRĘCZNIK STR. 177

WIECZORNY RACHUNEK SUMIENIA

Uklęknij w modlitwie przed Panem Bogiem i zastanów się, jaki był twój dzień.

Co zrobiłeś dzisiaj dobrego?
Podziękuj Bogu za to, że starasz się żyć z Nim w komunii, która daje ci siłę w
trudach codziennego życia. Podziękuj za wszystkie wykorzystane okazje do
wyświadczenia dobra, życzliwości i pomocy innym ludziom.
Co zrobiłeś dzisiaj złego?
Przeproś Pana Boga za skrzywdzonych ludzi, popełnione zło, za wszystkie grzechy.
Jeżeli jakiś grzech był ciężki i zupełnie oddalił cię od Pana Boga, tak, że nie
ma już w twoim sercu życia Bożego, zastanów się, kiedy możesz przystąpić do
sakramentu pokuty. Nie zwlekaj! Nikt z nas nie wie, kiedy Pan Bóg powoła go
przed swoje oblicze.

Modlitwa na zakończenie
Panie Boże, dodaj mi wewnętrznej siły, abym pielęgnował w sobie dojrzałą miłość
do samego siebie. W moim życiu pragnę z całą miłością i prawdą stawiać sobie
wymagania, aby pomnażać w sobie to, co dobre i usuwać z siebie to, co złe.
Miłosierny Boże, niech Twoja łaska kształtuje i rozwija moje duchowe piękno,
abym w Twoich rękach z małego pąka stał się cudownym i niepowtarzalnym kwiatem,
który będzie dla Ciebie podziękowaniem, za miłość, którą otaczasz mnie od samego
początku. Amen.

22 maja 2024Klasa 6


39. TO JEST DOPIERO MOC


ĆWICZENIE 3. PODRĘCZNIK STR. 169

MT, 28, 1-8

Po upływie szabatu, o świcie pierwszego dnia tygodnia przyszła Maria Magdalena i
druga Maria obejrzeć grób. A oto powstało wielkie trzęsienie ziemi. Albowiem
anioł Pański zstąpił z nieba, podszedł, odsunął kamień i usiadł na nim. Postać
jego jaśniała jak błyskawica, a szaty jego były białe jak śnieg. Ze strachu
przed nim zadrżeli strażnicy i stali się jakby umarli.
Anioł zaś przemówił do niewiast: «Wy się nie bójcie! Gdyż wiem, że szukacie
Jezusa Ukrzyżowanego. Nie ma Go tu, bo zmartwychwstał, jak powiedział. Chodźcie,
zobaczcie miejsce, gdzie leżał. A idźcie szybko i powiedzcie Jego uczniom:
Powstał z martwych i oto udaje się przed wami do Galilei. Tam Go ujrzycie. Oto,
co wam powiedziałem». Pośpiesznie więc oddaliły się od grobu, z bojaźnią i
wielką radością, i biegły oznajmić to Jego uczniom.

MK, 16, 1-8

Gdy minął szabat, Maria Magdalena, Maria, matka Jakuba, i Salome nakupiły
wonności, żeby pójść namaścić Jezusa. Wczesnym rankiem w pierwszy dzień tygodnia
przyszły do grobu, gdy słońce wzeszło. A mówiły między sobą: «Kto nam odsunie
kamień z wejścia do grobu?» Gdy jednak spojrzały, zauważyły, że kamień został
już odsunięty, a był bardzo duży. Weszły więc do grobu i ujrzały młodzieńca,
siedzącego po prawej stronie, ubranego w białą szatę; i bardzo się
przestraszyły. Lecz on rzekł do nich: «Nie bójcie się! Szukacie Jezusa z
Nazaretu, ukrzyżowanego; powstał, nie ma Go tu. Oto miejsce, gdzie Go złożyli. A
idźcie, powiedzcie Jego uczniom i Piotrowi: Podąża przed wami do Galilei, tam Go
ujrzycie, jak wam powiedział». One wyszły i uciekły sprzed grobu: ogarnęło je
bowiem zdumienie i przestrach. Nikomu też nic nie powiedziały, bo się bały.


ŁK, 24, 1-11

W pierwszy dzień tygodnia poszły skoro świt do grobu, niosąc przygotowane
wonności. Kamień zastały odsunięty od grobu. A skoro weszły, nie znalazły ciała
Pana Jezusa. Gdy wobec tego były bezradne, nagle stanęło przed nimi dwóch
mężczyzn w lśniących szatach. Przestraszone, pochyliły twarze ku ziemi, lecz
tamci rzekli do nich: «Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych? Nie ma Go
tutaj; zmartwychwstał. Przypomnijcie sobie, jak wam mówił, będąc jeszcze w
Galilei: „Syn Człowieczy musi być wydany w ręce grzeszników i ukrzyżowany, lecz
trzeciego dnia zmartwychwstanie”». Wtedy przypomniały sobie Jego słowa,
wróciwszy zaś od grobu, oznajmiły to wszystko Jedenastu i wszystkim pozostałym.
A były to: Maria Magdalena, Joanna i Maria, matka Jakuba; i inne z nimi
opowiadały to Apostołom. Lecz słowa te wydały im się czczą gadaniną i nie dali
im wiary.

J, 20, 1-10

A pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria
Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła
więc i przybyła do Szymona Piotra oraz do drugiego ucznia, którego Jezus kochał,
i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono». Wyszedł
więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli obydwaj razem, lecz ów drugi
uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił,
zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także
Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna
oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale
oddzielnie zwiniętą w jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi
uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie
rozumieli jeszcze Pisma, [które mówi], że On ma powstać z martwych. Uczniowie
zatem wrócili znowu do siebie.

17 maja 202417 maja 2024Klasa 6


38. WSTĘP, ROZWINIĘCIE, ZAKOŃCZENIA

PODRĘCZNIK STR. 164

13 maja 202413 maja 2024Klasa 7


37. JESTEM ŻYCZLIWY

ĆWICZENIE 4. PODRĘCZNIK STR. 164


19 kwietnia 202413 maja 2024Klasa 7


34. PIĘKNI


ĆWICZENIE 2. PODRĘCZNIK STR. 152


ĆWICZENIE 3. PODRĘCZNIK STR. 154

BIBLIA TYSIĄCLECIA: Gdybym mówił językami ludzi i aniołów, a miłości bym nie
miał, stałbym się jak miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący. Gdybym też miał dar
prorokowania i znał wszystkie tajemnice, i posiadał wszelką wiedzę, i wszelką
[możliwą] wiarę, tak iżbym góry przenosił. a miłości bym nie miał, byłbym
niczym. I gdybym rozdał na jałmużnę całą majętność moją, a ciało wystawił na
spalenie, lecz miłości bym nie miał, nic bym nie zyskał. Miłość cierpliwa jest,
łaskawa jest. Miłość nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą; nie
dopuszcza się bezwstydu, nie szuka swego, nie unosi się gniewem, nie pamięta
złego; nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz współweseli się z prawdą.
Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko
przetrzyma. Miłość nigdy nie ustaje, [nie jest] jak proroctwa, które się
skończą, albo jak dar języków, który zniknie, lub jak wiedza, której zabraknie.
Po części bowiem tylko poznajemy, po części prorokujemy. Gdy zaś przyjdzie to,
co jest doskonałe, zniknie to, co jest tylko częściowe. Gdy byłem dzieckiem,
mówiłem jak dziecko, czułem jak dziecko, myślałem jak dziecko. Kiedy zaś stałem
się mężem, wyzbyłem się tego, co dziecięce. Teraz widzimy jakby w zwierciadle,
niejasno; wtedy zaś [zobaczymy] twarzą w twarz: Teraz poznaję po części, wtedy
zaś poznam tak, jak i zostałem poznany. Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość
– te trzy: z nich zaś największa jest miłość. (1 Kor 13, 1-13)


19 kwietnia 2024Klasa 6


33. PRZY WSPÓLNYM STOLE


ĆWICZENIE 4

TEKST 1 – MK 14,12-26

Pierwszego dnia Przaśników, kiedy ofiarowywano Paschę, uczniowie zapytali
Jezusa: „Gdzie chcesz, abyśmy poszli i przygotowali Ci do spożycia
Paschę?”. Posłał więc dwóch uczniów z poleceniem: „Idźcie do miasta. Wyjdzie wam
naprzeciw człowiek, niosący dzban wody. Idźcie za nim i tam, dokąd wejdzie,
powiecie gospodarzowi: «Nauczyciel pyta: Gdzie jest dla Mnie pokój, w którym
spożyję Paschę z moimi uczniami?». On wskaże wam na górze dużą salę, usłaną i
gotową. Tam przygotujcie dla nas”. Uczniowie wybrali się i przyszli do miasta,
gdzie znaleźli wszystko, jak im powiedział. I przygotowali Paschę. Z nastaniem
wieczoru przyszedł tam z Dwunastoma. A kiedy usiedli za stołem i zaczęli jeść,
Jezus rzekł: „Zapewniam was: Jeden z was, jedzących ze Mną, zdradzi
Mnie!”. Zaczęli się smucić i pytać jeden przez drugiego: „Chyba nie ja?”. On
odpowiedział: „Jeden z Dwunastu, ten, który zanurza ze Mną rękę w
misie. Wprawdzie Syn Człowieczy odchodzi, bo tak jest o Nim napisane, lecz biada
temu człowiekowi, który zdradza Syna Człowieczego. Byłoby lepiej dla tego
człowieka, gdyby się nie narodził”. Podczas posiłku wziął chleb, odmówił
modlitwę uwielbienia, połamał i dał im, mówiąc: „Bierzcie, to jest ciało
moje”. Następnie wziął kielich, odmówił modlitwę dziękczynną i podał im. I pili
z niego wszyscy. Potem powiedział do nich: „To jest moja krew przymierza, która
wylewa się za wielu. Zapewniam was: Odtąd nie będę już pił z owocu winnego
krzewu aż do dnia, kiedy będę go pił nowy w królestwie Bożym”. Potem, śpiewając
hymny, wyszli w stronę Góry Oliwnej.

TEKST 2 – J 13,1-15

Przed świętem Paschy Jezus wiedział, że nadeszła godzina Jego przejścia z tego
świata do Ojca. A ponieważ umiłował swoich, którzy mieli pozostać na świecie, tę
miłość okazał im aż do końca. Podczas wieczerzy, gdy diabeł zajął się już tym,
by Judasz, syn Szymona Iskarioty Go wydał, Jezus świadomy, że Ojciec przekazał
Mu wszystko w ręce, a także, że od Boga wyszedł i do Boga wraca, wstał od
wieczerzy, zdjął szatę, wziął płócienny ręcznik i przepasał się nim. Następnie
wlał wodę do miednicy i zaczął obmywać uczniom nogi oraz wycierać je płóciennym
ręcznikiem, którym był przepasany. Gdy podszedł do Szymona Piotra, ten zapytał:
„Panie, Ty chcesz mi umyć nogi?”. Jezus mu odpowiedział: „Tego, co Ja teraz
czynię, ty jeszcze nie rozumiesz, ale później to pojmiesz”. Mimo to Piotr
sprzeciwił się: „Nigdy nie będziesz mi umywał nóg!”. Jezus więc powiedział:
„Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał udziału ze Mną”. Wtedy Szymon Piotr
powiedział: „Panie, umyj mi nie tylko nogi, ale też ręce i głowę!”. Jezus mu
odrzekł: „Ten, kto się wykąpał, nie potrzebuje jeszcze raz się myć, chyba z
wyjątkiem nóg, gdyż cały jest czysty. I wy jesteście czyści, lecz nie
wszyscy”. Powiedział: „Nie wszyscy jesteście czyści”, gdyż znał swojego zdrajcę.
Po umyciu im nóg Jezus nałożył szatę, ponownie zajął miejsce przy stole i zaczął
mówić: „Czy rozumiecie, co wam uczyniłem? Wy nazywacie Mnie Nauczycielem i
Panem – i słusznie mówicie, bo Nim jestem. Jeśli więc Ja, Pan i Nauczyciel,
umyłem wasze nogi, również i wy powinniście sobie nawzajem umywać nogi. Dałem
wam przykład, abyście tak postępowali wobec siebie, jak Ja postąpiłem względem
was. 

10 kwietnia 2024Klasa 6


31. ZDRADA


ĆWICZENIE 2. PODRĘCZNIK STR. 141

Wtedy jeden z Dwunastu, imieniem Judasz Iskariota, udał się do arcykapłanów  i
rzekł: «Co chcecie mi dać, a ja wam Go wydam». A oni wyznaczyli mu trzydzieści
srebrników. Odtąd szukał sposobności, żeby Go wydać. […] Oto nadszedł Judasz,
jeden z Dwunastu, a z nim wielka zgraja z mieczami i kijami, od arcykapłanów i
starszych ludu. Zdrajca zaś dał im taki znak: «Ten, którego pocałuję, to On;
Jego pochwyćcie!». Zaraz też przystąpił do Jezusa, mówiąc: «Witaj Rabbi!», i
pocałował Go. A Jezus rzekł do niego: «Przyjacielu, po coś przyszedł?» Wtedy
podeszli, rzucili się na Jezusa i pochwycili Go. (Mt 26,14- 16.47-50).


ĆWICZENIE 3. PODRĘCZNIK STR. 142

Schwycili Go więc, poprowadzili i zawiedli do domu najwyższego kapłana. A Piotr
szedł z daleka. Gdy rozniecili ogień na środku dziedzińca i zasiedli wkoło,
Piotr usiadł także między nimi. A jakaś służąca, zobaczywszy go siedzącego przy
ogniu, przyjrzała mu się uważnie i rzekła: «I ten był razem z Nim». Lecz
on zaprzeczył temu, mówiąc: «Nie znam Go, kobieto». Po chwili zobaczył go ktoś
inny i rzekł: «I ty jesteś jednym z nich». Piotr odrzekł: «Człowieku, nie
jestem». Po upływie prawie godziny jeszcze ktoś inny począł zawzięcie twierdzić:
«Na pewno i ten był razem z Nim; jest przecież Galilejczykiem». Piotr zaś
rzekł: «Człowieku, nie wiem, co mówisz». I w tej chwili, gdy on jeszcze mówił,
kogut zapiał. A Pan obrócił się i spojrzał na Piotra. Wspomniał Piotr na słowo
Pana, jak mu powiedział: «Dziś, zanim kogut zapieje, trzy razy się Mnie
wyprzesz». Wyszedł na zewnątrz i gorzko zapłakał. (Łk 22,54-62)

19 marca 2024Klasa 7


54. CO ZA SPOTKANIE!


ĆWICZENIE 2

TEKST 1. UKAZANIE SIĘ JEZUSA MARII MAGDALENIE – MK 16,9-11

Po swoim Zmartwychwstaniu, wczesnym rankiem w pierwszy dzień po szabacie, Jezus
ukazał się najpierw Marii Magdalenie, z której kiedyś wyrzucił siedem demonów.
Ona poszła i oznajmiła to Jego uczniom, pogrążonym w smutku i płaczu. Lecz oni,
słysząc, że żyje i że ona Go widziała, nie chcieli uwierzyć.

TEKST 2. SPOTKANIE ZMARTWYCHWSTAŁEGO Z UCZNIAMI – J 20,19-29

Gdy tego pierwszego dnia tygodnia zapadł wieczór, a tam, gdzie przebywali
uczniowie, zamknięto drzwi z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął w
środku i pozdrowił ich: „Pokój wam”. A gdy to powiedział, pokazał im ręce oraz
bok. Uczniowie uradowali się, że ujrzeli Pana. Jezus zaś odezwał się do nich
ponownie: „Pokój wam! Jak Mnie posłał Ojciec, tak i Ja was posyłam”. Po tych
słowach tchnął i oznajmił im: „Przyjmijcie Ducha Świętego. Tym, którym
odpuścicie grzechy, są im odpuszczone; którym zatrzymacie, są zatrzymane”.

Tomasz, zwany Bliźniakiem, jeden z Dwunastu, nie był razem z nimi, kiedy
przyszedł Jezus. Pozostali uczniowie mówili więc do niego: „Zobaczyliśmy Pana”.
On jednak odparł: „Nie uwierzę, jeśli nie ujrzę na Jego rękach śladów po
gwoździach, nie włożę swego palca w miejsce gwoździ i nie umieszczę swojej ręki
w Jego boku”. Po ośmiu dniach uczniowie znów byli wewnątrz i Tomasz razem z
nimi. Mimo zamkniętych drzwi, Jezus wszedł, stanął w środku i pozdrowił ich:
„Pokój wam”. Następnie rzekł do Tomasza: „Unieś tutaj swój palec i zobacz moje
ręce, podnieś też swoją rękę i włóż w mój bok. I przestań być niedowiarkiem, a
bądź wierzącym”. Tomasz wyznał Mu w odpowiedzi: „Pan mój i Bóg mój!”. Jezus zaś
rzekł do niego: „Wierzysz, ponieważ Mnie ujrzałeś? Szczęśliwi ci, którzy nie
zobaczyli, a uwierzyli”.

TEKST 3. JEZUS UKAZUJE SIĘ KOBIETOM – MT 28,9-10

A Jezus wyszedł im naprzeciw i pozdrowił je: „Witajcie!”. Wtedy one podeszły do
Niego, objęły Go za nogi i oddały Mu hołd. Jezus zaś rzekł do nich: „Nie bójcie
się! Idźcie i powiedzcie moim braciom, aby poszli do Galilei; tam Mnie zobaczą”.


ĆWICZENIE 4


JEZUS OBJAWIA SIĘ SWOIM UCZNIOM – ŁK 24,13.25-36

 Tego samego dnia dwóch z nich szło do wsi zwanej Emaus, oddalonej sześćdziesiąt
stadiów od Jeruzalem […] Wtedy On im powiedział: „O nierozumni i leniwi w sercu!
Nie wierzycie w to wszystko, co powiedzieli prorocy!  Czyż Chrystus nie musiał
tego cierpieć i wejść do swej chwały?”.  I zaczynając od Mojżesza, przez
wszystkich proroków, wyjaśniał im, co odnosiło się do Niego we wszystkich
Pismach.

 I zbliżyli się do wsi, do której zdążali, a On sprawiał wrażenie, że idzie
dalej.  Lecz oni nalegali: „Zostań z nami, gdyż zbliża się wieczór i dzień
dobiega końca”. Wszedł więc, aby pozostać z nimi.  Gdy zasiedli do stołu, On
wziął chleb, odmówił modlitwę uwielbienia, połamał i dawał im.  Wtedy otworzyły
się im oczy i rozpoznali Go. Lecz On stał się dla nich niewidzialny.  I mówili
do siebie: „Czy serce nie rozpalało się w nas, gdy rozmawiał z nami w drodze i
wyjaśniał nam Pisma?”.  W tej samej chwili wybrali się i wrócili do Jeruzalem.
Tam znaleźli zgromadzonych Jedenastu i innych z nimi,  którzy mówili: „Pan
prawdziwie zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi”.  Także oni opowiadali o tym,
co im się przydarzyło w drodze i jak dał się im poznać przy łamaniu chleba.


ĆWICZENIE 5

PRZED (J 20,19): A gdy to powiedział, pokazał im ręce oraz bok. Uczniowie
uradowali się, że ujrzeli Pana

PO (Dz 5,29-32): Piotr i apostołowie odpowiedzieli: „Bardziej trzeba słuchać
Boga niż ludzi.  Bóg naszych przodków wskrzesił Jezusa, którego pojmaliście i
zawiesiliście na drzewie.  Bóg wywyższył Go swoją prawą ręką jako Wodza i
Zbawiciela, aby dać Izraelowi nawrócenie i odpuszczenie grzechów.  Dajemy temu
świadectwo my właśnie i Duch Święty, którego Bóg udzielił wszystkim, którzy są
Mu posłuszni”


NAWIGACJA PO WPISACH

1 2 3 >
© 2024 RELIGIA. Dumnie wspierany przez Sydney