krijgerij.nl Open in urlscan Pro
94.124.94.246  Public Scan

Form analysis
1 forms found in the DOM

GET https://krijgerij.nl/

<form role="search" method="get" class="search-form" action="https://krijgerij.nl/">
  <label>
    <span class="screen-reader-text"> Zoeken naar: </span>
    <input type="search" class="search-field" placeholder="Zoeken …" value="" name="s">
  </label>
  <button type="submit" class="search-submit"><span class="screen-reader-text"> Zoeken </span></button>
</form>

Text Content

Ga naar de inhoud


WICHARD DE KRIJGER

Gedichten die daar raken waar het hoort

Menu
 * Krijgerij
 * Poëzie
 * Winkel
 * Overzicht activiteiten
 * Winkelmand

 * Krijgerij
 * Poëzie
 * Winkel
 * Overzicht activiteiten
 * Winkelmand


Uitgelicht


MENSEN

mensen zijn voor mij gelijk, allemaal
ze krijgen mijn lach en mijn hand
ik luister naar wat ze drijft, wil ze weten
bij mij binnenlaten en blijven daarentegen
dat is niet zomaar een ieder gegeven

het is daar koud soms, kan stevig waaien
er wonen apen en beren, zwermen kraaien
je kunt er dansen, zingen en blijven slapen
of heerlijk eten, ik zal alles voor je maken
mijn zacht zien is wat ik terug zal vragen

wie enkel halen komt, alleen onrust stookt
op modderige poten in mijn binnen loopt
mijn geven neemt en kwetsbaar stroopt
dan volmaakt voldaan vertrekt heel vlug
wens ik alle goeds, maar ziet mij niet terug





Auteur krijgerijGeplaatst op 25 juni 202425 juni 2024Categorieën PoëzieTags
Liefde, stilte, verlangen, vriendschap, zelfliefde
Uitgelicht


ZE ZIJN ER

je hebt mensen die je zien als je ontwijkt
er ineens zijn om je te vragen hoe het is
of uren rijden om je enkel even aan te kijken
vast te houden, niets meer dan dat
iets voor je kopen omdat ze vinden dat het bij je past
jou bedanken voor wie je probeert te zijn
voor je neus staan onverwacht met een welgemeende lach
je nog willen weten tegen beter vergeten in
die je in je gezicht durven zeggen wat je eigenlijk niet wilt horen
van wie je voelt dat ze van je houden
je blijven zien als iemand die kwetsbaar is
waarin een eenzaam kind verscholen huilt soms
die je vragen hoe het met je is zonder door te willen lopen
er voor je zijn altijd omdat je bijzonder voor ze bent





Auteur krijgerijGeplaatst op 17 juni 202417 juni 2024Categorieën PoëzieTags
Liefde, samen, stilte, verlangen, vriendschap


NU OF OOIT

je nek draagt kussen die nog komen
en je ogen vragen warmte om te drogen
ik leg mijn hand langs je wang en strijk
met de duim over de lip waar je op bijt

wat als jij alleen dit vandaag bestaat?
en wat als het leven met hier vergaat?

ik voel hoe je mijn hand pakt, bang vangt
zonder spreken tot mijn midden sprak
kus me, breng mij voorbij mijn dromen
ons vandaag duurt vele levens lang





Auteur krijgerijGeplaatst op 8 juli 202424 juni 2024Categorieën PoëzieTags
Liefde, samen, stilte, verlangen, vriendschap


VER WEG

je ving mij op in je helderblauw
en keek of ik het wel goed zag
‘wat bedoel je?,’ vroeg ik flauw
jij zei: ‘dat je mij ver leiden mag’





Auteur krijgerijGeplaatst op 7 juli 202424 juni 2024Categorieën PoëzieTags
Liefde, samen, verlangen, verleiden


VLUG

ik luister naar de huiver
mijn wang op je buik
het is de stilte en
dan het zuchten
als ik even aan je ruik
het zoet van verlang
je draait je om
biedt mij je waken aan
het vuur, het ontbranden
we zweven voor we landen
verweven in het warme
van ons gelijk





Auteur krijgerijGeplaatst op 6 juli 202424 juni 2024Categorieën PoëzieTags
Liefde, lust, ochtend, samen, verlangen


OOIT

ik geef je graag wat terug ooit
een zomerbries over strand geraasd
schelpen zoeken, maar alleen de gave
mijn oude hand om aan te dansen
lopen door het donker met de maan
zwijgend naar je kijken en dan weten
tranen durven laten zonder schaamte
dit alles zacht verpakken in zinnen
ze samen schrijven aan het water
ik geef je graag wat terug ooit
maar geen haast, wij hebben later





Auteur krijgerijGeplaatst op 5 juli 202424 juni 2024Categorieën PoëzieTags
Liefde, samen, stilte, verlangen, vriendschap


LUST

zou ik een hapje van je mogen
langdurig proeven van jouw zoet
zoals je hier voor mijn neus staat
ruikt al wat is aan jou zo goed

ik slenter langs je rauwe randen
lik lippen nat en warm de handen
neem alle tijd tot jij zegt stop
en eet dan ook jouw restjes op





Auteur krijgerijGeplaatst op 4 juli 202424 juni 2024Categorieën PoëzieTags
flirt, Liefde, lust, samen, verlangen


SAMEN

dit verhaal van jou is door mij geschreven
geef mij een hand, dan gaan we samen
dat voelt zoveel fijner dan alleen alleen

het is wat warmer aan je armen
we lijken wel groter dan zojuist
vertel mij waar jij zopas naar keek

verzamel het altijd in de mooiste plaatjes
het is hier met jou waar ik verbleek
hoe ons wij verstilt zonder vergeten





Auteur krijgerijGeplaatst op 3 juli 20243 juli 2024Categorieën PoëzieTags
Liefde, samen, stilte, verlangen, vriendschap


SMAAK

ach, die liefde wordt zwaar overschat
net als eendenbloedsoep trouwens
een bord poep met wat klonten feitelijk
maar goed, je moet alles eens proberen

in de zoektocht naar volmaakte smaak
die van een eerste zoen onder lentelicht
enkel op een kleedje met een pril samen
zoete adem over ziltig warme aarzeling





Auteur krijgerijGeplaatst op 3 juli 20243 juli 2024Categorieën PoëzieTags
Liefde, smaak, stilte, verlangen


ZIJN

ik ben slechts wie ik was bij geboren
plus wat ik bij leven ben verloren
en wat mij ooit eens is gegeven
ben ik bij sterven weer vergeten





Auteur krijgerijGeplaatst op 3 juli 20243 juli 2024Categorieën PoëzieTags
zelfkennis, zelfliefde


BEWAREN

ik schrijf het maar op voor het vervliegt
pen het hier neer en krabbel wat rond
flarden vol zeer onder puntjes geluk
op zoek naar de zin in mij – van ons
ik schrijf het maar op voor het vervliegt
verdwijnt met de schemer aan de horizon
en als jij het later nog eens lezen kon
jouw schamper lacht omdat je kort dacht
aan hoe dat wat je spijt ooit eens begon
schrijf ik het vast op voor het vervliegt





Auteur krijgerijGeplaatst op 3 juli 20243 juli 2024Categorieën PoëzieTags
Liefde, samen, stilte, verlangen, vriendschap


MIJMEREND

het is niet dat het anders was
dan al zo vaak gezien, die frisse wind
onder een felle zon, zo’n dag vol buiten
ik, daarentegen, herkende mij in niets
was het kwijt, alsof ik sliep, verdwaald
mijzelf niet goed meer wist
een natte herfst vlak voor grauwe zomer
met een grasland zonder groen
en één boterbloem, alleen
je rook genoeg, maar zonder te voelen
ik zal toch ooit weer eens – misschien





Auteur krijgerijGeplaatst op 3 juli 20243 juli 2024Categorieën PoëzieTags
Liefde, natuur, stilte, verlangen, wandelen


BERICHTNAVIGATIE

Pagina 1 Pagina 2 … Pagina 184 Volgende pagina
Zoeken naar: Zoeken


RECENTE BERICHTEN

 * Nu of ooit
 * Ver weg
 * Vlug
 * Ooit
 * Lust
 * Samen
 * Smaak
 * Zijn
 * Bewaren
 * Mijmerend




BLADER DOOR DE JAREN

Blader door de jaren Maand selecteren juli 2024  (14) juni 2024  (105) mei 2024
 (24) april 2024  (14) maart 2024  (6) februari 2024  (4) januari 2024  (37)
december 2023  (11) november 2023  (34) oktober 2023  (51) september 2023  (92)
augustus 2023  (109) juli 2023  (78) december 2022  (108) november 2022  (71)
juli 2022  (53) februari 2022  (16) december 2021  (11) november 2021  (60)
oktober 2021  (74) juli 2021  (45) mei 2021  (3) april 2021  (13) maart 2021
 (57) februari 2021  (4) januari 2021  (30) december 2020  (55) november 2020
 (233) oktober 2020  (143) juni 2020  (6) april 2020  (95) maart 2020  (21)
januari 2020  (26) december 2019  (13) november 2019  (6) oktober 2019  (9)
september 2019  (4) augustus 2019  (8) juli 2019  (23) juni 2019  (69)


META

 * Inloggen
 * Berichten feed
 * Reacties feed
 * WordPress.org


 * Krijgerij
 * Poëzie
 * Winkel
 * Overzicht activiteiten
 * Winkelmand

 * Krijgerij
 * Poëzie
 * Winkel
 * Overzicht activiteiten
 * Winkelmand

Wichard de Krijger Algemene voorwaarden Ondersteund door WordPress

error: De inhoud is beschermd !!