www.nikebacktogreece.com Open in urlscan Pro
188.114.97.3  Public Scan

Form analysis
0 forms found in the DOM

Text Content

 * HOME
 * NIKE 'S POEM
 * RECITATIONS
 * AUDIO
 * VOTE

 * HOME
 * NIKE 'S POEM
 * RECITATIONS
 * AUDIO
 * VOTE

 * 





NIKE OF SAMOTHRACE

THE RETURN

"We ask for the return of the Goddess Nike back to her sanctuary, back to the
land of Samothrace, to the land of the great mysteries, the mystics and the
hierophants, to the birthplace of her ideal beauty. She herself demands her
repatriation. Let us all become her voice, so that her request can be heard! "

Your browser does not support the audio element.


100 HAVE ALREADY VOTED, BE THE NEXT SUPPORTER

VOTE


FOLLOW US




NIKE ΟF SAMOTHRACE AND THE KABEIRIAN MYSTERIES

The Kabeirean Mysteries, the mysteries of the Great Gods, that were held at the
"venerable and sacred", according to Orpheus, Samothrace, intertwine through
time with the presence of Nike, which was found adorning their sanctuary.
But what was her exquisite superficies sent to herald from Zeus? What was the
innermost mystery that the artist knew and chiseled on her? What bourn the sight
of her had -if it did- in the ritual of the Kabeirean initiation? Also, why does
her presence in the centuries continue to initiate and inspire scores of people
to escape the disgracefulness of mortal existence by seeking an outlet to the
spiritual dimension of life?
Answers that only the initiates possessed and Nike bears imprinted on her being,
eager to offer them to those able to dissymbolise her ideal, significative
existence in the holy ground of the Great Gods. (From the publisher)

Read more about the book
Buy now
follow us
join us


VIOLETTA MARANTOU PAVLEA

author
Αuthor biography


THE RETURN OF NIKE OF SAMOTHRACE

“Sire, we struck upon a woman”

On April 15, 1863, the winged goddess Nike is discovered at the then
excavations, led by Charles Champoiseau. The land of Samothrace trembles as the
wing-bearing Nike emerges from its loins, after being buried for centuries in
her sanctuary. Her ancient Greek beauty captivates all eyes, as she debouches
into the light and rouses her rescuers, the French diggers, to appropriate and
flee her to her salvation.

With the approval of the Ottoman authorities in then occupied Greece (although
Samothrace had considerable autonomy) the agleam, spiritual Kore sailed in 1864
onto a French warship to the City of Light, finding a hospitable shelter in the
Louvre. There the Greek beauty was first exhibited in public two years after May
11, 1864, the day of her arrival.

Since then, the stunning Nike, the masterpiece of Hellenistic art dominates
thereat, proudly presiding over the crowds that pour in from all ends of the
earth. Her vigilant presence illuminates as a beacon in the dark sea of the
world, seeking among the myriad visitors the few, those with whom she can share
the soul of the mysteries that she has concealed for centuries, sworn in the
mystics; as well as the longing for her homecoming, back to the sacred land of
Samothrace, the place where the Gods gave her the form of the Idea that she
represents.

The goddess Nike is a spiritual treasure chest that preserves the Greek beauty
for centuries with its spiritual, aesthetic and philosophical dimensions. In the
living Parian marble of her body lies sculpted the memory of the glorious times
that provokes those ready to remember, since memory is the recall of a forgotten
knowledge, as Plato used to say, which Nike incorporates into the perfection of
her form.

You only have to look at her with the eyes of your soul, so as to capture behind
its visible aspect the Idea of the Beautiful embodied by her presence, but also
the relationship of her beauty with the realm of Plato's Ideas, through which
emerges the innermost request for her return to her philosophical hearth.

You only have to leave your gaze free on her body to feel in her ethereal
garments the aura of the Samothracian sea and the perfectly clear air descending
from the wild mount Saos, wrinkling with bursts of nostalgia her pleated,
diaphanous clothing there, on the bow of the boat where she stands, gazing night
and day towards her birthplace.

And if your eyes penetrate even deeper, you may see the blooming path of the
Greek land looming vividly, leading to her untrodden sanctuary, where the
burning gateway to the realm of Plato's ideas lies unseen for the uninitiated; a
gateway also to the Great Gods, the Kabeiroi, the mighty, invisible, fiery
mystics and hierophants of the arcane mystagogy that nobody knows about.

Yes, the longing for return quivers her astonishing figure, wanting to fulfill,
as commanded, the purpose of her creation: to convey, as intended by Zeus, the
gospel of spiritual rebirth and to pass on the spiritual wisdom of the Great
Gods to her brothers.

Let us huddle together, those of us who hear the request of the goddess Nike,
those whose hearts are beating with hers for her return, those inspired by her
ethical, spiritual and aesthetic pulchritude and those who passionately desire
to repatriate her philosophical, platonically entrenched, beauty.

Let one heartbeat become a thousand heartbeats and the thousand become the one
heart of Greece that seeks the return of the beautiful Kore, who is utterly
identified, like the expatriated Karyatids of the Parthenon, with the spiritual
glory of the ancient days lost for the entire world.

Let all of us admirers wish not for a copy of the Goddess from the Louvre, not a
reprint of the Greek soul, a gift of complacency and acceptance of defeat and
great loss from her escape, but the living Nike - Psyche (victory – soul) of the
initiated Rhodean sculptor, who so skillfully engraved on her the history of
ancient Greek mysteries.

Let us long for the bright days, let us be torched by the need for the lost
spiritual life that Nike represents, and let us unite to fulfill her request: to
return after years of silence and living in foreign soil back, bringing again
the glorious word of divine knowledge to her own home, to her own motherland, so
as to blissfully rest in the place where she was born by the Gods, but also
where she was destined to live and prosper, as she deserves..!

Πατήστε για το ελληνικό κείμενο

«Η Νίκη της Σαμοθράκης και τα Καβείρια Μυστήρια» είναι ένα βιβλίο που
αναδεικνύει την φιλοσοφική αισθητική της Νίκης και την συσχετίζει με τα απόκρυφα
ιερά μυστήρια, ενώ συνδέει δια μέσου της πλατωνικής σκέψης την ωραιότατη ιδεατή
όψη της με την Καβείρια μυσταγωγία και ιερογαμία.

Η επιστροφή της Νίκης της Σαμοθράκης

«Κύριε, εύραμεν μία γυναίκα»

Στις 15 Απριλίου του 1863 ανακαλύπτεται στις τότε ανασκαφές με επικεφαλής τον
Κάρολο Σαμπουαζό, η φτερωτή θεά Νίκη. Η γη της Σαμοθράκης σείεται καθώς
αναδύεται από τα σπλάχνα της η πτερόεσσα Νίκη, θαμμένη αιώνες μέσα στο άδυτο
ιερό της. Αιχμαλωτίζει με το αρχαιοελληνικό κάλλος της τα βλέμματα όλων καθώς
εξέρχεται στο φως και προκαλεί τους διασώστες της, τους Γάλλους ανασκαφείς, να
την «οικειοποιηθούν», φυγαδεύοντάς την για τη σωτηρία της.

Με έγκριση των οθωμανικών αρχών στην τότε κατεχόμενη Ελλάδα (αν και η Σαμοθράκη
είχε σημαντική αυτονομία) η απαστράπτουσα πνευματική κόρη αποπλέει το 1864 με
γαλλικό πολεμικό πλοίο για την πόλη του φωτός, βρίσκοντας στέγη φιλοξενίας στο
Λούβρο. Εκεί η ελληνική καλλονή εκτέθηκε για πρώτη φορά δημόσια δύο χρόνια μετά
την 11η Μαΐου του 1864, οπότε και αφίχθη στο μουσείο.

Έκτοτε η πανώρια Νίκη, το αριστούργημα της ελληνιστικής τέχνης, δεσπόζει εκεί,
αγέρωχο καλωσόρισμα στα πλήθη που συρρέουν από όλα τα άκρα της γης. Άγρυπνη η
παρουσία της σαν φάρος στην σκοτεινή θάλασσα του κόσμου φωτίζει, αναζητώντας
ανάμεσα στους μυριάδες επισκέπτες τους λιγοστούς εκείνους με τους οποίους μπορεί
να μοιραστεί την ψυχή των μυστηρίων που αποσιώπησε αιώνες, ορκισμένη στους
μύστες. Όπως και τον πόθο της επιστροφής της πίσω, στην ιερή γη της Σαμοθράκης,
στον τόπο που οι θεοί τής έδωσαν την μορφή της Ιδέας που αντιπροσωπεύει.

Η Θεά Νίκη είναι ένα πνευματικό θησαυροφυλάκιο που διαφυλάττει αιώνες το
ελληνικό κάλλος με τις πνευματικές, αισθητικές και φιλοσοφικές του διαστάσεις.
Στο έμψυχο παριανό μάρμαρο του κορμιού της βρίσκεται σμιλεμένη η μνήμη των
ένδοξων εποχών που προκαλεί τους έτοιμους να θυμηθούν, αφού η μνήμη είναι
ανάκληση μιας ξεχασμένης γνώσης, όπως έλεγε και ο Πλάτωνας, την οποία όμως η
Νίκη ενσωματώνει στην τελειότητα της μορφής της.

Αρκεί να την κοιτάξεις με τα μάτια της ψυχής σου, για να συλλάβεις πίσω από την
ορατή όψη της την Ιδέα του Ωραίου που αντιπροσωπεύει με την παρουσία της, αλλά
και την σχέση της ωραιότητάς της με το βασίλειο των Ιδεών του Πλάτωνα, μέσα από
το οποίο αναδύεται και το μύχιο αίτημα της επιστροφής της στην φιλοσοφική της
εστία.

Αρκεί να αφήσεις το βλέμμα σου ελεύθερο επάνω στο σώμα της, για να νιώσεις στα
αιθέρια ενδύματά της την αύρα της Σαμοθρακιώτικης θάλασσας και τον καθάριο αέρα,
όπως κατεβαίνει από το άγριο βουνό Σάος, να ρυτιδώνει με ριπές νοσταλγίας το
πτυχωτό διάφανο ιμάτιο της, εκεί πάνω στην πλώρη του καραβιού όπου στέκεται,
αγναντεύοντας νύχτα μέρα προς τον γενέθλιο τόπο της.

Και αν το βλέμμα σου διεισδύσει ακόμα πιο βαθιά, μπορείς να δεις να διαγράφεται
ολοζώντανο το ολάνθιστο μονοπάτι της ελληνικής γης που οδηγεί προς το άβατο ιερό
της, όπου βρίσκεται αθέατη για τους αμύητους η φλέγουσα πύλη προς το βασίλειο
των ιδεών του Πλάτωνα· που είναι συνάμα και πύλη προς τους Μεγάλους Θεούς, τους
Κάβειρους, τους δεινότατους, αόρατους, πύρινους μύστες και τους ιεροφάντες της
απόκρυφης μυσταγωγίας, για την οποία ουδείς γνωρίζει.

Ναι, το πανώριο σώμα της δονείται από τον πόθο της επιστροφής θέλοντας να
εκπληρώσει, όπως τάχθηκε, τον σκοπό της δημιουργίας της: να μεταφέρει, όπως
προορίστηκε από τον Δία, το άγγελμα της πνευματικής αναγέννησης και να
μεταλαμπαδεύσει την πνευματική σοφία των Μεγάλων Θεών στα αδέρφια της.

Ας συναχτούμε όσοι ακούμε το αίτημα της θεάς Νίκης, όσοι καρδιοχτυπούμε μαζί της
για την επιστροφή της, όσοι εμπνεόμαστε από το ηθικό, πνευματικό και αισθητικό
κάλλος της και όσοι σφόδρα επιθυμούμε τον επαναπατρισμό της φιλοσοφικής,
πλατωνικά εδραιωμένης, ωραιότητάς της.

Ας γίνει το ένα καρδιοχτύπι χίλια καρδιοχτύπια και τα χίλια ας γίνουν η μια
καρδιά της Ελλάδος που επιζητά τον γυρισμό της ωραιότατης Κόρης που ταυτίζεται
απόλυτα, όπως και οι ξενιτεμένες Καρυάτιδες του Παρθενώνα, με την πνευματική
δόξα των αρχαίων ημερών που χάθηκε για όλον τον κόσμο.

Ας επιθυμήσουμε όλοι εμείς οι θαυμαστές της όχι ένα αντίγραφο της Θεάς από το
Λούβρο, όχι μια ανατύπωση της ελληνικής ψυχής, ένα δωρητήριο εφησυχασμού και
αποδοχής της ήττας και της μεγάλης απώλειας από τη φυγή της, αλλά την ζωντανή
Νίκη - Ψυχή του μυημένου ρόδιου γλύπτη που πάνω της αποτύπωσε τόσο επιδέξια την
ιστορία των αρχαίων ελληνικών μυστήριων.

Ας επιθυμήσουμε με λαχτάρα τις φωτεινές ημέρες, ας πυρποληθούμε από την ανάγκη
για την απολεσθείσα πνευματική ζωή που αντιπροσωπεύει η Νίκη και ας ενωθούμε για
να εκπληρωθεί το αίτημά της: να επιστρέψει η ίδια μετά από χρόνια ξενιτιάς και
σιωπής πίσω, φέρνοντας ξανά τον ένδοξο λόγο της θεϊκής γνώσης στο δικό της
σπίτι, στην δική της πατρίδα, για να αναπαυθεί μακάρια στον τόπο όπου γεννήθηκε
από τους Θεούς αλλά και προορίστηκε να ζήσει και να ευδαιμονεί, όπως της
αξίζει..!

Ευχή μας να επιστρέψει η Νίκη πίσω στην ιερή γη των Μεγάλων Θεών, στη γη της
Σαμοθράκης, στη γη των ιερών μυστηρίων!

19-3-2020

> Our wish is that Nike comes back to the sacred land of the Great Gods,
> 
> to the land of Samothrace, the land of sacred mysteries!

--------------------------------------------------------------------------------

--------------------------------------------------------------------------------